Tijdens de traditionele nieuwjaarsbijeenkomst van KNRM Andijk en Medemblik is een vrijwilliger van KNRM station Andijk onderscheiden en blikte de voorzitter van de plaatselijke commissie terug op een bewogen 2017.
Dinsdagavond 9 januari vond de nieuwjaarsbijeenkomst van KNRM Andijk en Medemblik plaats in het Nederlands Stoommachinemuseum in Onderdijk. In aanwezigheid van de bemanningsleden en helpers aan de wal van beide reddingsstations, plaatselijke commissieleden en een aantal medewerkers van het hoofdkantoor van de KNRM werd teruggeblikt op 2017 en vooruitgekeken naar het nieuwe jaar.
Burgemeester Frank Streng, tevens voorzitter van de plaatselijke commissie, keek in zijn nieuwjaarstoespraak terug op een aantal indrukwekkende reddingen, de verbouwing van reddingsstation Andijk, het groot onderhoud van beide reddingboten en behaalde cursussen. Zo werd aan een viertal bemanningsleden van reddingsstation Medemblik hun EHBO diploma overhandigd. Tot slot werd aan Jacco Abbekerk van reddingsstation Andijk de Vrijwilligersmedaille Openbare Orde en Veiligheid uitgereikt voor tien jaar onafgebroken inzet voor het reddingsstation.
Onder het genot van een oliebal, gebakken door regiomonteur van de KNRM Ferie Veenings, werd vervolgens vooruitgekeken op het nieuwe jaar. Ook in 2018 staat reddingboten 't Span en Bernardine en haar bemanning weer paraat voor de veiligheid op het IJsselmeer.
De Vrijwilligersmedaille Openbare Orde en Veiligheid wordt toegekend aan hen, die aaneensluitend of met een onderbreking van ten hoogste twee maanden gedurende een periode van tenminste tien jaren in repressieve dienst taken op het terrein van openbare orde en veiligheid hebben verricht bij (in dit geval) een organisatie die zich inzet voor het redden van drenkelingen.
Vrijdagavond 19 januari werd de verlate nieuwjaarsreceptie van het KNRM Station Ameland gevierd. Dit keer in Hostel "SIER AAN ZEE" te Hollum.
Een bijzondere avond! Na de "Algemene Beschouwingen" over het afgelopen reddingsjaar, was het aan voorzitter en burgemeester Albert de Hoop om namens de koning de oorkondes uit te reiken.
Arjan Verbiest, Michel Riemersma, William de Jong, Robert Mollema en Gerbrand Bruin, zijn onderscheiden vanwege hun 10 jarige inzet voor de KNRM.
Ellert Blokker, Engele Visser, Remco blokker, Eddie Brouwer en Richard Bunicich kregen de oorkonde horende bij de 20 jarige inzet voor de KNRM.
Er werd afscheid genomen van drie "ouwe rotten in het vak". Speciaal hiervoor waren Dedan Schmidt en Dick Veen naar Ameland gekomen.
Allereerst kreeg Douwe de Boer de traditionele kadootjes voor zijn 32 jarige deskundige inzet als vrijwilliger voor de KNRM. Begonnen als machinist/ motordrijver op reddingboot Cornelius Zwaan in 1986, daarna op reddingboot Johannes Frederik van 1988 - 2004). Na deze periode was hij actief in de Plaatselijke Commissie.
Als 2e werd het woord gericht aan Henk Mosterman. In 1980 ingeschreven als opstapper en later schipper op Station Nes. De laatste 12 jaar was hij ook lid van de Plaatselijke Commissie.
Als laatste was er veel waardering voor Sip de Jong. Hij begon in 1980 als opstapper, werd later schipper en vuurleider. Ruim 38 jaar was Sip de drijvende kracht op het station in Nes.
En last but not least: Voor alle partners was er een prachtig boeket bloemen. Zij vormen uiteindelijk de "Stille Kracht"achter onze redders!
Sinds jaar en dag houden diverse partijen (bijvoorbeeld Provincie, Politie en Rijkswaterstaat) toezicht op recreatievaart.
Maar wat is nu het effect van handhaving. Verandert het vaargedrag na contact met handhavers? Is er meer interesse voor de regels die op het water gelden?
Om meer inzicht te krijgen in de effecten van handhaving is een enquête ontwikkeld door Politie, Rijkswaterstaat en 'Varen doe je Samen!', waarvan de KNRM deel uitmaakt.
In de enquête richt men zich op de recreatieve vaarweggebruikers van 1. Geldersche IJssel (specifiek IJsselkop – Twente kanaal kmr. 880 t/m 930) 2. Maas (specifiek Maasbracht- Maasplassen kmr. 67 t/m 100)
Op 6 maart 2017 is het 30 jaar geleden dat de ferry Herald of Free Enterprise zonk voor de kust van het Zeebrugge. KNRM-reddingstations Cadzand, Breskens, Neeltje Jans (voormalig Burghsluis) en Stellendam zijn in actie gekomen om mensen te redden. In drie gevallen hebben de vrijwilliger redders daadwerkelijk hulp kunnen verlenen aan overlevenden die zo’n zes uur opgesloten hadden gezeten. Maar het meeste werk was het helpen bergen van 193 levenloze lichamen.
Het vergaan van de Herald of Free Enterprise is een scheepsramp van ongekende omvang en die diepe indruk heeft gemaakt bij de vrijwillige KNRM-bemanningen. Vandaag de dag zijn nog vier vrijwilligers, die bij de ramp geholpen hebben, actief bij de KNRM. Jan Keijzer uit Stellendam is een van hen. Hij was destijds bemanningslid op reddingboot De Zeemanspot: “Deze hulpverlening is voor de redders een onuitwisbare actie geweest die wij ons hele leven niet meer vergeten.”
Via Verkeerspost Vlissingen werden vrijdagavond 6 maart rond 19:30 uur de reddingboten Tuimelaar van Cadzand en Javazee van Breskens al heel snel gealarmeerd. Hoewel nog niets bekend was over de omvang van de ramp, werd de ernst van de situatie feilloos aangevoeld. De watertemperatuur bedroeg maar vijf graden. Toen de omvang van het ongeluk duidelijk werd, werd besloten ook de reddingboten Koningin Beatrix uit Burghsluis en De Zeemanspot uit Stellendam in te zetten.
De Tuimelaar heeft zich in hoofdzaak geconcentreerd op het zoeken naar overlevenden en het overbrengen van materiaal en andere hulpverleners naar schepen en naar de wal. Bij de zoekactie werd het stoffelijk overschot van een vrouw uit het laadruim van de Herald omhooggehaald en afgeleverd aan de wal. Twee bemanningsleden van de Tuimelaar hebben geruime tijd op de romp van de Herald geassisteerd bij het naar bovenhalen van stoffelijke overschotten. “Dit gebeurde door de ramen in te slaan en de mensen aan touwen naar boven te trekken. De nog levende mensen werden door de helikopters naar de wal gebracht. De overleden mensen werden op de sleepboot Fighter gebracht”, schrijft Keijzer. Vanwege een dreigend brandstoftekort moest de Tuimelaar om 03:00 uur terug naar Cadzand.
De sleepboot Fighter die naast het wrak lag, vroeg om brancards en hulp. Alle brancards van de Javazee werden op de sleepboot overgezet als mede de vier bemanningsleden die op de romp van de Herald gingen assisteren. De schipper en het overgebleven bemanningslid zijn nog naar overlevenden gaan zoeken. Echter tevergeefs. Op een zo langdurige actie had eigenlijk niemand gerekend. Op 7 maart om 11:20 uur komt de Javazee terug in Breskens.
Om 21:00 uur vertrok de Koningin Beatrix van Burghsluis en om 22:10 was men op de plek des onheils aangekomen. De Koningin Beatrix is een aantal malen naar Zeebrugge gevaren voor het halen en brengen van experts, dokters, duikers, zuurstofflessen etc. Drie bemanningsleden zijn op de Herald overgestapt en behulpzaam geweest met het bergen van doden. In drie gevallen hebben onze mensen hulpverleend aan overlevenden die zo’n zes uur opgesloten hadden gezeten. De hoge snelheid van de Koningin Beatrix is goed van pas gekomen in het verkeer tussen wrak en de wal. De volgende morgen om 11:00 uur lag de Koningin Beatrix weer in Burghsluis.
Reddingboot De Zeemanspot uit Stellendam werd naar het rampgebied gestuurd omdat de ervaring van de bemanning en de uitrustig aan boord wellicht van pas zouden komen. “De Zeemanspotwas op vrijdagavond 6 maart 1987 nog maar net terug van een actie waarbij een hond van een zandbank werd gered, toen wij werden opgeroepen om uit te varen voor de Herald.” Om 01:00 uur was De Zeemanspotter plaatse. “Aangekomen in het rampgebied, melde we ons bij de HrMs Middelburg en begon met zoeklichten bij te schijnen en naar slachtoffers te speuren. Onze zestien brancards werden overgegeven op de Fighter. Later werden we verzocht zoekslagen te maken rond de op zijn zij liggende Herald. Door onze diepgang was De Zeemanspot zeer geschikt om tussen de banken en ondiepten te zoeken. Wij hebben geen mensen gevonden, alleen maar veel spullen die uit het wrak gespoeld zijn.”
Bij het aanbreken van de dag wordt de omvang van de ramp duidelijk en realiseren de redders zich dat de kans om nog overlevenden te vinden eigenlijk nihil is. Alles in intussen goed georganiseerd en er is voldoende mankracht en materiaal aanwezig. Tot 09:30 uur is De Zeemanspotvoor Zeebrugge in de weer geweest. Om 14:30 uur werd in Stellendam afgemeerd: “Vermoeid en verslagen kwamen we aan in Stellendam”, aldus Keijzer. De schipper beëindigde zijn rapport met de opmerking dat de aanwezigheid van De Zeemanspot wel degelijk zinvol was, ondanks de lange vaartijd.
Dankbetuigingen Uit alle rapporten blijkt hoe onvermoeibaar de bemanning in touw is geweest. Van de Britse premier Thatcher en de Britse ambassade in Den Haag werden bedankbrieven ontvangen. Het bestuur van de toenmalige Koninklijke Zuid-Hollandsche Maatschappij tot Redding van Schipbreukelingen (KZHMRS) sprak haar waardering uit, maar gezien de droeve omstandigheden werd er niet toe overgegaan de bemanning voor hun optreden te onderscheiden. In het jaarverslag van de KZHMRS stond: “De reddingen werden verricht in nauwe samenwerking met anderen en het bergen van doden is geen redding zoals wij die ons wensen.”
Toch wilde het bestuur de mensen hun waardering tonen. Aan degene die in de nacht van 6 op 7 maart 1987 aanwezig waren werd een herinneringsplaquette overhandigt door onder andere C. Boertien, toenmalig Commissaris van de Koningin in Zeeland. “Naar mijn idee mag de buitenwereld best weten dat er een organisatie bestaat met mannen die op vrijwillige basis bereid zijn onder moeilijke omstandigheden, zowel fysiek als psychisch, soms met gevaar voor eigen leven, anderen te hulp te snellen, niet omwille van de eigen eer en glorie maar ten dienste mans de mens in nood.” Aldus heer C. Boertien.
Een Prio1 melding vanaf KWC betreffende een Medevac. Het zeilschip Christiania voer tussen Zandvoort en Noordwijk. Een persoon aan boord had haar heup uit de kom en had veel pijn. Samen met 3 mensen van de ambulance hebben we koers gezet die kant op, om haar uiteindelijk, in samenwerking met de rib RR844 van het Kustwachtvaartuig Barend Biesheuvel, van boord te halen samen met haar partner
De KNRM heeft als missie; Mensen redden, snel, professioneel en kosteloos, al sinds 1824.
Het station Lauwersoog beschikt over 2 goed uitgeruste snelle boten, aan de buitenkant de Annie Jacoba Visser, een tweemotorige reddingboot van de Valentijn klasse, op het Lauwersmeer is de Springbok gestationeerd, een eveneens tweemotorige open reddingboot van de Nicolaas klasse.
Ons team bestaat uit een schipper en plaatsvervangers, opstappers en aankomend opstappers. Daarbij worden zij ondersteund door de plaatselijke commissie en de walploeg. Alle teamleden zijn vrijwilligers. Er wordt wekelijks getraind en alle vrijwilligers worden degelijk opgeleid voor alle voorkomende taken.
Als je denkt dat is wat voor mij en je voldoet aan onderstaande voorwaarden, aarzel dan niet en neem contact met ons op.
Je bent man of vrouw en bij aanmelding, tussen 18 en 45 jaar.
Woont in de regio en je kunt bij alarm binnen 15 minuten op Lauwersoog zijn.
Ons werk vindt niet alleen in het weekend en avonduren plaats, dus vragen we ook tijd van je overdag tijdens werkuren. Natuurlijk kan niet iedereen altijd beschikbaar zijn dus als je twee of drie dagen per week beschikbaar bent bij alarm, is dat voldoende.
Aanmelden voor een vrijblijvende kennismaking met ons mooie werk, kan door een mailtje te sturen naar onze schipper Jentsje van der Molen, schipper@lauwersoog.knrm.nl
De Koningsdag met buien en wind weerhield veel watersporters er niet van het ruime sop te kiezen. De bij vlagen stormachtige wind bracht verschillende zeilers en surfers in problemen. De hulp van de KNRM was 17 keer nodig. Bij Harlingen verdaagde een zeilschip op de Pollendam, een kilometerslange basaltstrekdam. De reddingboot bracht opvarenden en schip in veiligheid. Bij Ouddorp werd een gewonde kitesurfer aan wal gebracht. Hij was door een windvlaag gekatapulteerd en met zijn hoofd op de plank geland. Andere surfers bleven bij hem tot KNRM en ambulancemedewerkers hem op de wal konden brengen. Op het IJsselmeer en Markermeer kwamen watersporters in problemen. De KNRM reddingstations Den Oever, Enkhuizen, Marken, Lelystad, Urk en Lemmer hielpen in totaal zeven schepen en opvarenden veilig binnen
Rond de verjaardag van de KNRM op 11 november onthalen wij op bijna alle reddingstations de mensen die ons al heel lang steunen. Donateurs van het eerste uur zijn het niet, want we bestaan dit jaar 193 jaar, maar deze mensen besloten in het jaar 1967 hun financiële steun aan de KNRM te starten en zijn dat tot de dag van vandaag blijven doen.
Deze mensen zijn nu 50 jaar, en sommige al 60 jaar, donateur en krijgen van onze de naam Trouwe donateur. Een naam om trots op te zijn. En een goede reden om deze trouwe Redders aan wal in het boothuizen van de KNRM te huldigen. Vaak staat er ook een vaartocht op het programma. De meeste trouwe donateurs hebben een hoge leeftijd, maar ondanks de soms broze gezondheid kiest bijna iedereen ervoor om mee te gaan.
Dankzij deze mensen en alle andere donateurs kan het reddingwerk in Nederland nog steeds snel, professioneel en kosteloos worden uitgevoerd. Ook donateur worden of de KNRM steunen? Meld je aan als Redder aan de wal!
Vrijwilligers van de KNRM oefenden zaterdag het ontsnappen uit een omgeslagen reddingboot tijdens de 4-jaarlijkse HUET-training.
Vrijwillige redders van de KNRM volgen een uitgebreide opleiding. Deze bestaat onder meer uit EHBO, vaarbewijs, Marcom A en B (maritieme radiocommunicatie) en de zogenaamde HUET.
Opstappers Johan, John en Dave volgden, samen met collega's van reddingstations Huizen en Dordrecht, afgelopen zaterdag de HUET-training bij het STC-KNRM.
HUET staat voor Helicopter Underwater Escape Training. Tijdens deze sea-survival training, die eens per 4 jaar verplicht moet worden gevolgd, leren bemanningsleden hoe je adequaat kunt reageren in geval van een noodsituatie op zee.
Onder meer een evacuatie vanaf een schip via een reddingsvlot en ontsnappen uit een omgeslagen reddingboot vormen onderdeel van de HUET. Naast de HUET werd ook geoefend met het gebruik van kleine brandblusmiddelen.
Op 7 november bezochten een aantal trouwe donateurs van de KNRM het boothuis van Hindeloopen. Zij werden daar ontvangen door diverse bemanningsleden en enkele leden van de Plaatselijke Commissie.
Zaterdag 7 november heeft KNRM reddingstation Hindeloopen drie trouwe donateurs bedankt voor hun jarenlange steun.
De KNRM ontvangt geen overheidssubsidie en is daardoor afhankelijk van schenkingen, nalatenschap en zo’n 100.000 donateurs. Gelukkig voor de KNRM zijn er zeer veel donateurs die de organisatie jarenlang financieel steunen. Enkele donateurs doen dat al decennia lang en behoren daarmee tot de trouwe donateurs.
Vier van deze trouwe donateurs werden in het zonnetje gezet, omdat zij al meer dan 50 of zelfs 60 jaar donateur zijn van de KNRM.
In het bemanningverblijf werden de donateurs ontvangen en werd al onder het genot van een heerlijk stukje taart gesprekken gevoerd met de KNRM vrijwilligers. Tevens kwam aan bod waarom men destijds - 50 of 60 jaar geleden - lid was geworden. Dat leverde mooie verhalen op.
Tijdens het officiële gedeelte werden de donateurs toegesproken door Jeroen Mulder, lid van de Plaatselijke Commissie en kregen ze allen de herinneringsspeld opgespeld door de secretaris. Tevens ontvingen zij een mooi boek - Redders op Zout en Zoet - als aandenken overhandigd.
Daarna was het tijd om te varen. De oudste van het gezelschap - 91 jaar - durfde het niet aan om mee te varen, en liet haar vriendin meegaan, die genoot daar zeer van! Ook liet de schipper het stuur over aan de donateurs, wat de ochtend helemaal tot een succes maakte.
Eenmaal terug in Hindeloopen werd nog even gezellig nagepraat, waarna iedereen huiswaarts keerde. Al met al was het voor de KNRM vrijwilligers en donateurs een zeer dankbare en geslaagde dag.
Na de intocht van Sinterklaas mochten wij afgelopen zaterdag negen trouwe donateurs met hun partner of familielid ontvangen op ons reddingstation. Mensen die de KNRM al 50 of zelfs 60 jaar een warm hart toedragen en het verdienden om in het zonnetje gezet te worden! Uit handen van onze voorzitter Marijke van Beek kregen deze trouwe donateurs een zilveren of gouden speld opgespeld en werden zij heel hartelijk bedankt voor hun jarenlange steun aan de KNRM. Natuurlijk mocht een vaartochtje aan boord van de reddingboot 'Jan en Titia Visser' niet ontbreken en na het vaartochtje sloten we de dag af met een gezellig samenzijn. Onder het genot van soep en broodjes konden onze gasten verhalen en ervaringen uitwisselen met ons als KNRM vrijwilligers. We kijken met veel plezier terug op een zeer geslaagde dag!
Afgelopen zaterdag hebben wij met heel veel plezier trouwe donateurs mogen ontvangen op ons station. Het ging hier om fans van de KNRM die ons al meer dan 50 (en soms zelfs 60! jaar) financieel steunen.
Een mooie gelegenheid om ook stil te staan bij de oprichting van de KNRM, 190 jaar geleden op 11 november j.l. Dit heuglijke feit werd gevierd met een heerlijk stuk taart, aangeboden door het hoofdkantoor van de KNRM te IJmuiden. Uiteraard werden de trouwe donateurs na ontvangst voorzien van een mooi speldje, opgespeld door de voorzitter van de plaatselijke commissie, mevrouw De Zwart, burgemeester van Blaricum. Daarna was er tijd voor een rondleiding en natuurlijk de mogelijkheid om een stukje mee te varen op de reddingboten Blaricum-1 en Engelina.
Op 25 juni 2016 hield Lionskring Alblasserwaard de jaarlijkse sloepentocht over de Giessen om mensen met een verstandelijke beperking bijzonder mooie dag te geven.
De deelnemers aan de tocht hadden een onvergeetlijke ervaring dankzij de booteigenaren.
Een afvaardiging van de Dordtse KNRM vrijwilligers was aanwezig om te zorgen dat alle deelnemers een reddingvest omhadden en de sloepen te begeleiden op het water.
Na afloop van de sloepentocht had de Lionskring Alblasserwaard nog een bijzondere verrassing in petto voor de KNRM vrijwilligers. Er werd een cheque overhandigd van € 2500,-. Nogmaals hartelijk dank.
2017 is wat betreft het aantal inzetten weer een onverminderd druk jaar geworden voor de vrijwilligers van KNRM reddingstation Enkhuizen. Samen met de overige inspanningen van onze vrijwilligers zorgde dat er voor dat zij in totaal ruim vierduizend uur voor de KNRM zijn bezig geweest.
99 keer moesten onze KNRM vrijwilligers uitvaren om in problemen geraakte watersporters en beroepsvaarders te helpen op het IJsselmeer en het Markermeer, 278 opvarenden en 3 dieren werden hierbij veilig aan wal gebracht. Een wederom druk reddingsjaar waardoor ons reddingstation nog steeds in de top vijf van drukste reddingstations is terug te vinden.
Ook dit jaar betroffen motorproblemen de nummer een oorzaak voor een alarmering van ons reddingstation. Gevolgd door aan de grond geraakte jachten en op nummer drie medische inzetten op het water en assistenties aan de ambulancedienst in het havengebied.
Dit alles werd bewerkstelligt door onze 33 vrijwilligers te weten 21 varende bemanningsleden, 6 helpers aan de wal en 6 commissie leden.
Verder hebben wij weer meerder keren ons nut bewezen bij het assisteren van de ambulancedienst in het havengebied van Enkhuizen, Ook een aantal medische incidenten op het IJsselmeer werd in goede samenwerking met hen uitgevoerd, iets wat ook geld voor de meerdere inzetten met de Brandweer van Enkhuizen
Naast alle acties verleenden onze vrijwilligers ook assistentie bij diverse evenementen zoals de zwemprestatietocht, brandweerdwedstrijden, het binnen brengen van het bevrijdingsvuur en de intocht van Sint Nicolaas. Tevens vond er een interne verbouwing van het boothuis plaats door onze vrijwilligers en werd de bestrating rond het gebouw uitgebreid. En uiteraard werden er vele uren gestoken in oefenen, opleidingen en onderhoud van de reddingboten.
Tevens werd er een Redderskring opgericht welke ons reddingstation de komende jaren financieel gaat ondersteunen.
In totaal besteden zij 4066 uren aan dit vrijwilligerswerk. Iets wat omgerekend een waarde vertegenwoordigen van 100.000 euro.
Zaterdagmiddag hebben de vrijwilligers van station Katwijk de ambulancedienst geassisteerd bij een onwelwording op strand.
Rond twee uur gingen de pager af voor een assistentie aan de ambulancedienst in de Zuidduinen van Katwijk. Enkele minuten na alarmering vertrok het kust hulpverleningsvoertuig richting de Zuidduinen. Onderweg werd bekend dat het slachtoffer niet in duin maar op het strand lag.
De jeep van de Katwijkse Reddingsbrigade was vrij snel al ter plaatse en heeft het ambulancepersoneel van de eerste ambulance vervoerd naar het slachtoffer. Het slachtoffer was een hardloper die op het strand tussen Katwijk en De Wassenaarseslag onwel was geworden.
De bemanning heeft vervolgens het ambulancepersoneel van de tweede ambulance vervoerd over het strand. Het slachtoffer is op verzoek van het ambulancepersoneel vervolgens met het kusthulpverleningsvoertuig vervoerd naar de gereedstaande ambulances op de Boulevard.
Nadat het slachtoffer was overgetild in de brandcard kon de bemanning weer terug keren naar het boothuis.
Vanmiddag is zowel de bemanning van de Egmondse Reddingsbrigade als de KNRM gealarmeerd voor een onwelwording op het strand van Egmond. De bemanning van de beide terreinvoertuigen zorgde voor eerste hulp en een veilig vervoer over het strand.
Dit jaar is onze reddingboot Annie Poulisseprecies 25 jaar in dienst. De KNRM-reddingboot van het Valentijn type heeft al die jaren vele watersporters en beroepsvaarders uit de nood geholpen. Op deze ‘Valentijnsdag’ zetten wij haar in het zonnetje.
De Annie Poulisse is in 1994 bij Habeke in Edam gebouwd. Op 28 januari 1995 is zij gedoopt door mevrouw M. van Munster van Heuven-Sprenger van Eijck, echtgenote van de toenmalige voorzitter van de KNRM. Sinds die tijd zijn we al honderden keren uitgevaren om mensen in nood te redden of te helpen. Wij houden van onze ‘Valentijn’ die onze bemanning en haar geredden telkens behouden heeft thuisgebracht.
Vrijwillige bijdrage
De KNRM is voor haar voortbestaan volledig afhankelijk van donateurs, giftgevers, sponsoren en erflaters. Vrijwillige bijdragen van donateurs passen uitstekend bij de vrijwillige redders en de kosteloze hulpverlening. Dit is sinds 1824 het fundament onder de KNRM. Wilt u de KNRM ook structureel steunen? Wordt dan donateur of vraag naar de mogelijkheden om in de toekomst ook uw nalatenschap (deels) aan de KNRM te schenken. Meer informatie via station@zandvoort.knrm.nl
Voor een eenmalige donatie kunt u via Tikkie een bedrag naar eigen keuze overmaken:
Een schip op het strand komt niet vaak voor. De vrijwilligers van KNRM Scheveningen werden gealarmeerd voor een jacht aan de grond en een persoon te water. Het bleek te gaan om een overboord geslagen opvarende van een wedstrijdjacht dat in de branding lag te stuiteren. De opvarenden schreven een verslag.
Bij aankomst bleek het zeiljacht even voorbij het Noordelijk Havenhoofd te zijn gestrand in de branding. Eén van de opvarenden was mede door het onstuimige weer overboord geslagen en inmiddels gered door oplettende surfers. De andere opvarende werd van boord gehaald door de brandweer. In het boothuis komen ze op adem. Samen met KNRM Ter Heijde word het jacht vlot getrokken en naar een plek in de haven gesleept. Op zich een korte klus voor de vrijwilligers van de KNRM. Op Facebook schrijft eigenaar Chris van het jacht zijn kant van het verhaal over het plotselinge einde van de Bruine Bank Race waaraan hij meedeed. Vlak voor de havenhoofden pakken we zijn verhaal, vertaald en samengevat uit het Engels, op:
Mayday
“De motor viel plotseling uit - waarschijnlijk iets om de schroef gewikkeld. We kunnen ofwel naar het strand en ondieper water vallen, of proberen naar boven te komen en de bries aan bakboord op te vangen. Met de fok omhoog gaan we langzaam op weg, elke golf klapt de boeg terug, totdat we de klap van de kiel voelen die het zand raakt. We kozen ervoor om de zeilen te laten vallen om de belasting te verminderen. Een grote golf gooide ons plat en ik zag Raymond overboord gegooid worden en de boeg draaide naar waar hij was gevallen!! Toen ik over reling keek, zag ik hem in het water, met opgeblazen reddingsvest. Greep de marifoon en plaatse mijn eerste en hopelijk laatste Mayday-oproep. Ik zag Raymond op zijn rug drijven, maar ook verschillende surfers - die slechts een paar maanden eerder het tragische verlies van vijf vrienden op dezelfde plek leden, snel peddelen om hem te redden ..
Binnen een paar minuten hoorde ik sirenes, en al snel arriveerden meerdere politie-, brandweer- en KNRM-diensten op het strand. Terwijl Raymond veilig aan wal stond, zat ik aan boord en voelde me beschaamd, teleurgesteld, boos, maar ook heel veilig. We wonen aan de haven en zien regelmatig de reddingsboten reageren op oproepen vanaf hun ligplaatsen tegenover ons. Een ongelooflijk professionele en veel bewonderde dienst.
Reddingvest
Al snel brulde een reddingsboot rond de pier. Ik zag twee mannen vanaf de zeezijde op surfplanken naderen. Ze vroegen of ik in orde was - "Ja, het gaat goed - wat wil je dat ik doe". Een van hen kwam dichterbij en vroeg: "Ik weet dat het moeilijk is om je eigen schip te verlaten, maar ik denk dat je nu moet uitstappen". Ik sprong uiteindelijk weg van de spiegel in de richting van zijn board. Nadat mijn reddingvest opgeblazen was, pakte hij mijn arm en we zwommen weg. Een paar meter later kon ik staan. Medezeiler Raymond stond met een kleine groep politie- en reddingswerkers op het strand. Met de KHV werden we naar het boothuis gebracht. Ze brachten ons naar hun bemanningsverblijf - een wirwar van memorabilia en onderscheidingen, schermen en led-mededelingenborden, een grote tafel met oude comfortabele stoelen en warme koffie, chocolade paaseieren (!!) en een momentje om te ontspannen.
Fotograaf
We praatten wat, ze hielden ons op de hoogte van de voortgang bij het uit het zand trekken van de boot, en we belden naar huis om te voorkomen dat onze echtgenoten erover hoorden op het nieuws of een bericht op Facebook zagen. Ik grapte half dat ik verwachtte dat onze alomtegenwoordige Scheveningse nieuwsfotograaf Dick Teske waarschijnlijk al foto's online had gepost - nog niet wetende dat veel van zijn en anderen foto's waren gepost en opnieuw gepost op FB, nieuwssites en andere media."
Zijn stuk eindigt de schrijver met een evaluatie van de actie en een oproep aan een ieder die het nog niet is, donateur te worden van de KNRM. Daags na de redding brachten de mannen een bezoek aan het boothuis om de droge kleren weer terug te brengen en hun dank uit te spreken voor hun redders.
Afgelopen zaterdagochtend tijdens het koude winterweer heeft de bemanning van KNRM Scheveningen een algemene oefening gehouden waarbij alle drie de eenheden van het reddingstation betrokken waren.
Het kusthulpverleningsvoertuig lanceerde de kleine open RIB de Beluga en hield daarna een korte oefening terreinrijden. Toen de Belugawas gelanceerd oefende de bemanning in het aan boord nemen van een drenkeling. Extra aandacht hierbij werd besteed aan het horizontaal aan boord nemen van de drenkeling in verband met eventuele onderkoelingsverschijnselen.
Aan boord van de Kitty Roosmale Nepveu werd een brandoefening gehouden voor het geval dat er aan boord van de reddingboot brand uit zou breken. Om iedereen elke oefening te laten meemaken werd er diverse keren gewisseld van bemanning.
Om twaalf uur werd de oefening beëindigd en nadat alle eenheden weer gereed waren gemaakt voor een eventuele actie, werd er onder het genot van een warme bak koffie geëvalueerd.
Een automatische alarmering door een EPIRB (Emergency Position Indicating Radio Beacon) van de Urker kotter Lummetje, zette donderdagmorgen 28 november rond kwart voor zes een grootscheepse reddingsactie in gang.
De alarmering kwam binnen bij de Kustwacht in Den Helder, waarop direct reddingboten van KNRM Den Helder en Texel werden gealarmeerd.
Ook een Kustwacht-helikopter, -vaartuig en de mijnenjager Zr. Ms. Makkum van de Koninklijke Marine werden ingeschakeld. De laatst bekende positie van de viskotter lag een paar mijl west van de Noorderhaaks. Samen met de reddingseenheden zochten ook collegavissers mee naar de twee opvarenden van de gezonken kotter. Zij aan zij zochten de kotters het hele gebied af.
De Zr.Ms Makkum lokaliseerde later in de ochtend het vermoedelijke wrak van de kotter. Door de hoge zeegang was een duikoperatie niet mogelijk. De zoekactie bleef daarom doorgaan.
De reddingboot Beursplein 5 viel in de ruwe zee noordwest van De Koog in een diep golfdal, waarbij twee van de bemanningsleden gewond raakten. De reddingboot is daarom teruggekeerd om de gewonden aan wal te brengen. Daarna nam de boot verder deel aan de actie.
De reddingboot Joke Dijkstra bracht na enkele uren het aangetroffen reddingvlot, de EPIRB en andere scheepsonderdelen aan de wal. De zoekactie is de hele middag voortgezet in de hoop de twee opvarenden van de kotter te vinden. Naarmate de tijd verstreek daalden de overlevingskansen.
De Kustwacht verzocht KNRM Callantsoog zowel donderdagmiddag als vrijdagochtend vroeg het strand af te zoeken met het kusthulpverleningsvoertuig. Deze drie zoekacties leverde geen resultaat.
Door de wind, golven en stroming konden de eerste duiken naar het gelokaliseerde wrak pas zaterdag plaats vinden. Toen werd door marineduikers het wrak verkend. Zondag werd het stuurhuis onderzocht en werden de beide mannen gevonden en geborgen. De politie, Koninklijke Marine, Kustwacht en SOAD werkten hierbij nauw samen.
Oorzaak wordt onderzocht Hoe de kotter met de twee bemanningsleden heeft kunnen zinken, is onbekend. De Onderzoeksraad voor Veiligheid doet momenteel onderzoek naar de toedracht van het tragische ongeval. Via de website van de Onderzoeksraad voor Veiligheid kan het onderzoek gevolgd worden.
Onze gedachten gaan uit naar de nabestaanden van de slachtoffers en de Urker gemeenschap.
Mis de boot niet! Schrijf je nu in voor de KNRM nieuwsbrief
Maandelijks houden we je op de hoogte van alle nieuwtjes, evenementen en bijzondere acties van de KNRM en onze reddingstations. Je kunt je op ieder moment weer afmelden.
