Ooggetuigenverslag vanuit de branding

Ooggetuigenverslag vanuit de branding

24 september 2020

Een schip op het strand komt niet vaak voor. De vrijwilligers van KNRM Scheveningen werden gealarmeerd voor een jacht aan de grond en een persoon te water. Het bleek te gaan om een overboord geslagen opvarende van een wedstrijdjacht dat in de branding lag te stuiteren. De opvarenden schreven een verslag.

Bij aankomst bleek het zeiljacht even voorbij het Noordelijk Havenhoofd te zijn gestrand in de branding. Eén van de opvarenden was mede door het onstuimige weer overboord geslagen en inmiddels gered door oplettende surfers. De andere opvarende werd van boord gehaald door de brandweer. In het boothuis komen ze op adem. Samen met KNRM Ter Heijde word het jacht vlot getrokken en naar een plek in de haven gesleept. Op zich een korte klus voor de vrijwilligers van de KNRM. Op Facebook schrijft eigenaar Chris van het jacht zijn kant van het verhaal over het plotselinge einde van de Bruine Bank Race waaraan hij meedeed. Vlak voor de havenhoofden pakken we zijn verhaal, vertaald en samengevat uit het Engels, op:

Word donateur

Wist u dat de KNRM volledig afhankelijk is van donaties?

Sinds 1824 wordt het werk van KNRM mogelijk gemaakt door trouwe en betrokken donateurs, die met donaties, giften, testamenten of legaten de KNRM steunen.

Doneer nu

Mayday

“De motor viel plotseling uit - waarschijnlijk iets om de schroef gewikkeld. We kunnen ofwel naar het strand en ondieper water vallen, of proberen naar boven te komen en de bries aan bakboord op te vangen. Met de fok omhoog gaan we langzaam op weg, elke golf klapt de boeg terug, totdat we de klap van de kiel voelen die het zand raakt. We kozen ervoor om de zeilen te laten vallen om de belasting te verminderen. Een grote golf gooide ons plat en ik zag Raymond overboord gegooid worden en de boeg draaide naar waar hij was gevallen!!  Toen ik over reling keek, zag ik hem in het water, met opgeblazen reddingsvest. Greep de marifoon en plaatse mijn eerste en hopelijk laatste Mayday-oproep. Ik zag Raymond op zijn rug drijven, maar ook verschillende surfers - die slechts een paar maanden eerder het tragische verlies van vijf vrienden op dezelfde plek leden, snel peddelen om hem te redden ..

Binnen een paar minuten hoorde ik sirenes, en al snel arriveerden meerdere politie-, brandweer- en KNRM-diensten op het strand. Terwijl Raymond veilig aan wal stond, zat ik aan boord en voelde me beschaamd, teleurgesteld, boos, maar ook heel veilig. We wonen aan de haven en zien regelmatig de reddingsboten reageren op oproepen vanaf hun ligplaatsen tegenover ons. Een ongelooflijk professionele en veel bewonderde dienst.

Reddingvest

Al snel brulde een reddingsboot rond de pier. Ik zag twee mannen vanaf de zeezijde op surfplanken naderen. Ze vroegen of ik in orde was - "Ja, het gaat goed - wat wil je dat ik doe". Een van hen kwam dichterbij en vroeg: "Ik weet dat het moeilijk is om je eigen schip te verlaten, maar ik denk dat je nu moet uitstappen". Ik sprong uiteindelijk weg van de spiegel in de richting van zijn board. Nadat mijn reddingvest opgeblazen was, pakte hij mijn arm en we zwommen weg. Een paar meter later kon ik staan. Medezeiler Raymond stond met een kleine groep politie- en reddingswerkers op het strand. Met de KHV werden we naar het boothuis gebracht. Ze brachten ons naar hun bemanningsverblijf - een wirwar van memorabilia en onderscheidingen, schermen en led-mededelingenborden, een grote tafel met oude comfortabele stoelen en warme koffie, chocolade paaseieren (!!) en een momentje om te ontspannen.

Fotograaf

We praatten wat, ze hielden ons op de hoogte van de voortgang bij het uit het zand trekken van de boot, en we belden naar huis om te voorkomen dat onze echtgenoten erover hoorden op het nieuws of een bericht op Facebook zagen. Ik grapte half dat ik verwachtte dat onze alomtegenwoordige Scheveningse nieuwsfotograaf Dick Teske waarschijnlijk al foto's online had gepost - nog niet wetende dat veel van zijn en anderen foto's waren gepost en opnieuw gepost op FB, nieuwssites en andere media."

Zijn stuk eindigt de schrijver met een evaluatie van de actie en een oproep aan een ieder die het nog niet is, donateur te worden van de KNRM. Daags na de redding brachten de mannen een bezoek aan het boothuis om de droge kleren weer terug te brengen en hun dank uit te spreken voor hun redders.

Beelden: Dick Teske

Mis de boot niet!
Schrijf je nu in voor de KNRM nieuwsbrief

Maandelijks houden we je op de hoogte van alle nieuwtjes, evenementen en bijzondere acties van de KNRM en onze reddingstations. Je kunt je op ieder moment weer afmelden. 

© 2022 Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij