Rond half vier zaterdag 7 december werd de bemanning van KNRM Lauwersoog opgeroepen voor een surfer in de problemen.

Van een groep surfers bleek één van hen nogal lang achter te blijven, ze konden hem in de verte nog waarnemen. Aangezien het al bijna donker dreigde te worden vonden zij het beter de hulpdiensten te waarschuwen via 112.

Daarop werd de reddingboot Springbokgealarmeerd en voer uit om de surfer op te halen. Het bleek dat hij door materiaalpech stuurloos was geworden. Het bleek te v gaan om een gebroken vin.

De surfer is inclusief materiaal aan boord van de reddingboot genomen en veilig aan land gezet bij de Hoek van Bant

Foto's : Jochum Wiersma Waldnet.nl

Van zaterdag 24 september tot zaterdag 1 oktober organiseert de International Maritime Rescue Federation (IMRF) een uitwisselingsprogramma voor vrijwillige reddingbootbemanningen van verschillende Europese reddingmaatschappijen. Het hoofddoel van deze uitwisseling is het delen van kennis en het leren van elkaars organisatie om het levensreddende werk te optimaliseren.

De IMRF heeft, na het succes van afgelopen vier jaar, wederom de organisatie op zich genomen van de vijfde Europese reddingboot bemanningsuitwisseling. De IMRF exchange wordt mogelijk gemaakt door de support van partnerschappen van de Europese Unie. De kosten worden betaald worden door het Erasmus+ fonds vanuit het Lifelong Learning Program van de Europese Unie. In totaal doen twaalf landen mee: Duitsland, IJsland, Noorwegen, Finland, Zweden, Engeland, Frankrijk, Letland, Portugal, Estland, Denemarken, Curaçao en Nederland.

De organisatoren van de deelnemende landen hebben een leerzaam programma verzorgd, dat aansluit bij de omstandigheden van het land. Denk daarbij aan de rotskusten van Engeland, de vele eilandjes voor de kust van Zweden, de bergreddingen in IJsland en de zandstranden en het Waddengebied van Nederland. De buitenlandse vrijwilligers zullen Search and Rescue (SAR) oefeningen met KNRM-reddingstations meedraaien om op die manier ervaring en kennis uit te wisselen en nieuwe technieken en vaardigheden te leren.

De KNRM heeft een uitgebreid programma gemaakt, waarin het oefenen met de KNRM-reddingstations centraal staat. Daarnaast zijn er offshore veiligheidstrainingen op het maritiem opleidingsinstituut STC-KNRM, oefeningen met de NHV-SAR helikopter en een wadloopoefening. Ook zal er een bezoek worden gebracht aan het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers en het Kustwachtcentrum in Den Helder.

Vijf vrijwilligers van de KNRM vertegenwoordigen de Redding Maatschappij in de volgende landen:
- Zweden: Mark (KNRM reddingstation Stellendam)
- Finland: Eduard (KNRM reddingstation Den Oever)
- Denemarken: Thijs (KNRM reddingstation Blaricum)
- Noorwegen: Rino (KNRM reddingstation Breskens)
- IJsland: Peter (KNRM reddingstation Wijk aan Zee)

Deelnemers aan de ‘IMRF Exchange’ plaatsen hun ervaringen, foto’s en verhalen op deze Facebook-pagina.

Een vijftal bemanningsleden van de KNRM zijn zonder overlevingspak te water gegaan voor een bijzonder project.

Normaal houden de vrijwilligers van de KNRM altijd hun overlevingspak aan voor de noodzakelijke bescherming tijdens het reddingswerk en om het lang vol te kunnen houden in koud water, mocht men daarin terechtkomen.

Nu zijn onze bemanningsleden vrijwillig zonder overlevingspak te water gegaan en aan het trainen in het zwembad en buitenwater om op 27 augustus 2016 deel te gaan nemen aan Swim To Fight Cancer 078.

De vrijwilligers van het goede doel op het water gaan zich inzetten voor een goed doel aan land. Ze gaan de strijd aan tegen kanker door 2,5 kilometer door de Dordtse havens te zwemmen.

Floris, Erik-Jan, Jan-Maarten, Michiel en Lennard gaan samen met Arjen, onze social media beheerder, de strijd aan tegen deze vreselijke ziekte. Help mee en sponsor onze sportieve vrijwilligers zodat jonge onderzoekers en artsen kanker kunnen uitbannen.

Het jaarlijkse KNRM-benefietgala, waar ruim 500 gasten aanschoven in Grand Hotel Huis ter Duin in Noordwijk, heeft een totaal van € 845.649 opgeleverd! De opbrengst van de avond overtrof alle voorgaande edities van het Reddersgala.

De galagasten kregen niet alleen een uitgebreid menu en entertainment voorgeschoteld, maar maakten aan de hand van presentator Dennis van der Geest ook uitgebreid kennis met de KNRM. Aan het einde van de avond maakte Huis ter Duin-directeur Stephan Stokkermans op het podium de opbrengst van de avond bekend aan Rutger van Slobbe, voorzitter van de KNRM.

De dag voor het Reddersgala had het salesevenent Captain of Sales, het officieuze voorprogramma van het Reddersgala, al een basis gelegd voor de opbrengst door €117.500 aan donaties te werven.

De KNRM besteedt het geld aan investeringen die de veiligheid van de ruim 1.400 vrijwilligers ten goede komen. Het resultaat van de avond werd voornamelijk bepaald door de tafelverkoop aan uiteenlopende bedrijven en particulieren, die de KNRM een warm hart toedragen. Door een veiling en een loterij werd op de avond zelf de opbrengst nog verder verhoogd. ’s Middags maakte een deel van de galagasten ook écht kennis met de KNRM door mee te doen aan een oefening op zee, met vier reddingboten en een helikopter. ’s Avonds waren er onder meer optredens van de Marinierskapel, Edsilia Rombley en cabaretier Brigitte Kaandorp.

Oktober is Maand van de Geschiedenis. In een aantal artikelen nemen wij u deze maand mee op reis in de historie van KNRM-reddingstation IJmuiden. Vandaag deel I.

Op 2 december 1950 om 04:00 uur probeerde het Griekse stoomschip Metamorfosis tijdens zware westerstorm en hoge zeeën de haven van IJmuiden binnen te lopen. De eerste poging mislukte; de loods gaf de Griekse kapitein de raad voor anker te komen, maar hier had hij geen oren naar. Er waren nog maar weinig kolen aan boord en hij wilde persé naar binnen.

Om 05:10 uur waagde de Metamorfosis het opnieuw. Vlak voor de pieren werd het schip door geweldige grondzeeën uit de koers geslagen en liep bijna op het Noorderhoofd. Door het roer snel bakboord aan boord te leggen, werd deze ramp vóórkomen. De storm joeg het schip naar de banken benoorden de Noordpier, het stootte hard op de zandbodem en met een geluid als een kanonschot scheurde de Metamorfosis in twee stukken. De bulderende golven stortten zich als wilde beesten op hun prooi. Gelukkig was de hele bemanning op het achterschip: 28 mannen, 2 vrouwen en de scheepskat Meta. In angstige spanning wachtten de schipbreukelingen nu op de komst van een reddingboot.

Voordat de noodseinen van de marconist door Scheveningen Radio werden opgevangen, had Kustwacht IJmuiden al alarm gemaakt: de uitkijk bij de haven had immers al gezien, dat de Griek in gevaar verkeerde. Twintig minuten later werden de trossen van KNZHRM-reddingboot Neeltje Jacoba losgegooid en de reddingboot ging het stormgeweld tegemoet. Nu kwam het eropaan langszij van het wrak te komen, dat slechts 150 meter van de Noordpier lag, zodat er voor de reddingboot niet veel ruimte was om te manoeuvreren. De Neeltje Jacoba liep buiten de Metamorfosis om de wal in en de golfstillende oliekranen werden opengezet.

Op de derde bank stonden zeer zware zeeën; de reddingboot kreeg harde klappen te verduren. Langzaam werd het wrak benaderd. De Grieken stonden met zwemvesten om, klaar om over te springen Ook de nog heel jonge vrouw van de kapitein (16) en de 59-jarige stewardess hadden zwemvesten om. De stewardess hield de angstig miauwende scheepskat Meta stijf in haar armen. Daar kwam de Neeltje Jacoba aan steigeren. Een zoeklicht was op het springnet gericht. De reddingboot lag geen moment stil. Soms werd zij opgetild tot boven de brug om een ogenblik later diep in een golfdal te vallen.

De schipbreukelingen durfden nog niet te springen. De marconist zat op de verschansing met z’n benen buiten boord, klaar om zich te laten zakken. De redders schreeuwden, dat hij weg moest gaan, maar het was al te laat. Een grondzee kwakte de reddingboot tegen de scheepswand en de benen van de marconist raakten bekneld. Zijn makkers grepen hem en wierpen de gewonde marconist in het springnet van de dansende reddingboot.

Eerst werd getracht de beide vrouwen over te nemen. Telkens probeerde de Neeltje Jacoba zo dicht mogelijk te naderen. Eindelijk waagden zij de sprong maar helaas moest de stewardess scheepskat Meta loslaten. Het doodsbenauwde dier krabde haar zó fel, dat zij vlak voordat zij door de redders aan boord van de Neeltje Jacoba werd getrokken, de handen opende. In een oogwenk was Meta verdwenen. Een der stuurlieden probeerde het dier nog te pakken, maar in het donker was er geen kans om Meta te vinden.

Eén voor één sprongen de Grieken aan boord van de reddingboot. Een vol uur bleef de Neeltje Jacoba in actie terwijl zij voortdurend door woeste golven, besprongen werd en tegen de Metamorfosis aansloeg. De gewonde marconist lag in de stuurhut, de overige schipbreukelingen waren over de voor- en achterkajuit verdeeld. Kwart over zeven lag de Neeltje Jacoba weer op haar ligplaats in de Vissershaven. Dertig mensen had zij van een wisse dood gered. De schipbreukelingen werden in hotel Augusta ondergebracht, waar zij droge kleren en koffie kregen.

De kapitein van het Griekse schip was dankbaar voor de redding maar hij was zijn schip kwijt en dat is een vreselijk iets voor een kapitein. Eerst toen zijn jonge vrouw over de schrik heen was, besefte zij dat haar speelmakker en troetelkind, de scheepskat Meta, op het wrak was achtergebleven. Tevergeefs probeerde de stewardess haar te troosten; de gedachte aan het arme dier, dat, als het nog niet in zee was gespoeld, radeloos van angst zou zijn, liet haar echter niet los.

Met dagworden kon men van het hoge duin bij de Semafoor het wrak zien liggen. Witte brandingsgolven stortten zich er voortdurend overheen. Tussen de vele auto's van belangstellenden, die (na het bericht op de radio van een scheepsramp) naar IJmuiden waren gekomen om de gebroken Metamorfosis te zien, stond ' jonge Griekse vrouw, nog steeds hopend, dat haar beestje aan boord van het wrak zou zijn. Met een kijker tuurde zij naar de zwarte scheepromp, maar er was geen leven meer te ontdekken.

Toen de bemanning van de Neeltje Jacoba hoorde, dat Meta was achtergebleven, zei de schipper “Dan gaan we er weer heen jongens. De wind neemt af en morgen zal het wel gaan." De storm, die de Metamorfosis parten had gespeeld, was inderdaad spoedig uitgeraasd. De volgende dag, zondag 3 december stond er nog wel lange deining, maar de wind was gaan liggen.

Opnieuw ging de reddingboot naar het wrak en al moest de schipper terdege oppassen; hij had de Neeltje nu in bedwang, want de branding had weinig kracht meer. Drie redders klauterden op het zwaargehavende wrak. Zouden zij Meta nog vinden? Noch op dek, noch in de half onder water staande hullen zagen zij de poes; zij zochten zelfs in openstaande kasten, maar nergens een spoor van het arme dier. Na twintig minuten trok de schipper van de Neeltje Jacoba aan de luchtfluit; er begon wat meer deining te staan en hij wilde van het wrak vandaan. “De poes is er niet meer”, schreeuwde een van de redders, die op de brug stond, “we komen direct”.

Net wilde hij de trap afglijden toen hij een angstig “Miauw! Miauw!" hoorde. Hij keerde zich om en zocht waar het geluid vandaan kwam. “Meta, Meta” riep hij “Miaauw! Miaauw!” klonk het klagelijk. “Ik zie d’r!” riep hij naar z’n maat, die een dek lager aan het zoeken was, “Het beest zit op de kompasstandaard op het dak van het stuurhuis!” En jawel. Meta was naar het hoogste puntje van het schip geklommen in haar angst en daar had zij nu ruim 24 uur gezeten. Een paar stevige zeemansknuisten grepen het rillende, grauwe beestje, dat nu niet meer tegenstribbelde.

Aan boord van de Neeltje Jacoba ging de vlag in top, dan konden zij meteen aan de wal zien, dat Meta gered was. Twintig minuten later lag de boot weer langs de steiger in de Vissershaven. Er stonden heel wat mensen aan de wal en Meta zal wel nooit in haar poezenleventje zo het middelpunt van de belangstelling zijn geweest. Dat de jonge Griekse vrouw van de kapitein overgelukkig was hoef ik eigenlijk niet te zeggen, dat spreekt immers vanzelf. Maar wat zij allemaal tegen Meta zei verstond niemand, want dat was Grieks.

Door H. Th. de Booy (Uit Kris Kras)

Op 23 maart 2013 werd reddingboot 't Span door voormalig burgemeester van Andijk, mevrouw Streumer, gedoopt. Tot op de dag van vandaag is de bemanning trots op deze mooie Nikolaas-klasse (red. type reddingboot).
Reddingboot ’t Span wordt ieder jaar ingezet door de Nederlandse Kustwacht en de meldkamer NHN, voor het verlenen van hulp aan mens en dier in nood, op het IJsselmeer of langs de kust van West-Friesland.

De bemanning oefent iedere dinsdagavond, vaak wordt hierbij gebruik gemaakt van 't Span. Inmiddels heeft 't Span 1800 vaaruren op de teller en kent de bemanning het schip als hun broekzak.
Reddingboot ’t Span is net terug van een grote werfbeurt en dus voor de komende 5 jaar weer in top staat. Wil je het schip en het KNRM station komen bekijken? Kom dan op 13 mei 2023 naar het boothuis op Jachthaven Andijk voor de landelijke KNRM Reddingbootdag.

Reddingboot 2020 op video, helaas het is niet anders. KNRM winkelartikelen zijn het hele jaar door bij aanwezigheid in ons bemanningsverblijf te verkrijgen.

1 mei 2021 staat de volgende Nationale Reddingbootdag in de agenda. In deze tijd zonder zekerheden hopen wij u dan weer op ons reddingstation te mogen begroeten.

{youtube E3TnbrFTM2I}

De huidige reddingboot ‘Annie Poulisse’ werd vandaag exact 25 jaar geleden officieel in gebruik genomen. Op 28 januari 1995 werd de boot gedoopt door mevrouw M. van Munster van Heuven-Sprenger van Eijck, echtgenote van de toenmalige voorzitter van de KNRM.

De reddingboten die KNRM Zandvoort sinds 1824 heeft gehad, kregen allemaal de naam van de schenker mee. De huidige reddingsboot werd geschonken door de in Zandvoort wonende Annie Poulisse. Zij liet na haar overlijden een aanzienlijk bedrag na aan de KNRM, bestemd voor reddingstation Zandvoort. Van het bedrag kon een hypermoderne, aluminium reddingsboot uit de Valentijn-klasse worden aangeschaft. Zodoende prijkt de naam ‘Annie Poulisse’ op de boot.

De KNRM is 24 uur per dag, 7 dagen per week paraat voor het redden en helpen van mensen in nood. Er wordt altijd met minimaal vier bemanningsleden gevaren: een schipper, een motordrijver en twee opstappers. De reddingboot biedt ruimte aan maximaal 50 geredden.

Vrijwillige bijdrage

De KNRM is voor haar voortbestaan volledig afhankelijk van donateurs, giftgevers, sponsoren en erflaters. Vrijwillige bijdragen van donateurs passen uitstekend bij de vrijwillige redders en de kosteloze hulpverlening. Dit is sinds 1824 het fundament onder de KNRM. Wilt u de KNRM ook structureel steunen? Wordt dan donateur of vraag naar de mogelijkheden om in de toekomst ook uw nalatenschap (deels) aan de KNRM te schenken. Meer informatie via station@zandvoort.knrm.nl

Voor een eenmalige donatie kunt u via Tikkie een bedrag naar eigen keuze overmaken:

https://tikkie.me/pay/KNRMzvt/wZpVMMD9RRjVam26WHYa2

KNRM Katwijk aan Zee krijgt nieuwe reddingboot.
Medio 2016 krijgt KNRM reddingstation Katwijk aan Zee een nieuwe reddingboot van hetzelfde type reddingboot dat op dit moment op het reddingstation gestationeerd is, Valentijn 2.000.

Hiertoe is besloten omdat de huidige reserve Valentijn reddingboot van de KNRM, in de toekomst alleen dienst zal doen op de ruime binnenwateren. De Redder, de huidige reddingboot van KNRM Katwijk aan Zee, zal de reserveboot worden voor de kustreddingstations.

Reddingboot De Redder werd in 2001 gedoopt door Erica Terpstra en heeft tot nu zo zo'n 300 incidenten afgehandeld. Deze vonden veelal plaats in de nabijheid van Katwijk, echter werd De Redder ook ingezet om bijstand te verlenen nabij Scheveningen, Noordwijk en Zandvoort.

De naam van de nieuwe reddingboot is nog niet bekend. In 2016 zal daar meer duidelijkheid over komen.

http://youtu.be/wkIloaTyHxo

×

×

Ik wil doneren

Op donderdag 1 september vondt er in Hoorn een kantelproef plaats van de nieuwste reddingboot van de Valentijn-klasse van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM).

Het blijft vreemd om een schip, met behulp van een kraan, expres om te trekken totdat ie kapseist, maar de KNRM doet dat niet voor niks: het zelfrichtende vermogen van het schip moet getest worden.

De kantelproef, ook wel zeewaardigheidstest genoemd, test dit.

De reddingboot heeft een zelfrichtend vermogen tot 140 graden. Daarom is dit exemplaar ook nog voorzien van een opblaasbare kantelzak. Mocht het schip 180 graden omgekeerd in het water komen te liggen, op zijn kop, dan kan de bemanning de ‘airbag’ activeren door aan een koord te trekken, waardoor het schip weer rechtop komt te liggen.

De kantelproef van de Katwijkse reddingboot Edith Grondel werd door een late levering van de tube uitgesteld. Normaliter vindt dit plaats voor de doop, maar die vond vorige week al plaats.

Achtergrondinformatie reddingboottype Valentijn
De Valentijn is gebouwd door Habbeké Shipyards uit Hoorn (voorheen Volendam). De reddingboot weegt 10 ton, is 4 bij 10 meter, vaart maximaal 37 knopen, heeft een bemanning van 4 personen en heeft een geredden capaciteit van 50 personen. De aandrijving bestaat uit twee 430 pk-motoren die de waterjets aansturen.
De oude reddingboot van Katwijk aan Zee, De Redder, krijgt een plek in de reservevloot van de KNRM. Reserveboten worden ingezet als de operationele reddingboten in onderhoud zijn.

Na een utgebreide revisie is reddingboot Jan van Engelenburg sinds vandaag weer operationeel op reddingstation Hansweert.

Reddingboot Jan van Engelenburg is gebouwd in 1990 en is daarmee één van de oudere reddingboten binnen de operationele KNRM vloot. Vorig jaar is besloten om reddingboot Christien(1993) uit de reservevloot en de Jan van Engelenburg samen te voegen tot één schip.

De twee MAN motoren uit reddingboot Christien, ieder goed voor 680 PK, hebben aanzienlijk minder draaiuren dan de motoren van de Jan van Engelenburg. Daarom is besloten de motoren van de Christienover te plaatsen in de Jan van Engelenburg. Daarnaast zijn ook de seats in het stuurhuis overgezet.

Naast deze aanpassingen is ook belangrijke navigatieapparatuur, zoals de radar, het radarscherm en de kaartplotter vernieuwd. Daarnaast beschikt de Jan van Engelenburg nu over draadloze headsets ten behoeve van communicatie via het intercomsysteem, zijn op de motorkap twee nieuwe bolders geplaatst die het langszij nemen van een jacht eenvoudiger maken en is de verlichting aan dek vernieuwd.

Met deze revisie wordt de levensduur van de Jan van Engelenburg naar verwachting met ruim drie jaar verlengd.

Acties met vervangende reddingboot Dorus Rijkers
In de ruim twee maanden dat reddingboot Jan van Engelenburg op de werf lag konden de vrijwilligers gebruik maken van reddingboot Dorus Rijkers. Hiermee is 14 maal uitgevaren voor onder meer een surfer in nood, twee zoekacties naar (mogelijk) vermiste zwemmers, enkele gestrande zeiljachten en jachten met motorproblemen.

Op 27 februari 1967 werd reddingboot Javazee door Koningin Juliana gedoopt en in dienst gesteld als eerbetoon aan de Nederlandse gesneuvelden tijdens de Slag in de Javazee in 1942. Precies 50 jaar later krijgt het schip de monumentenstatus.

Na de offciele herdenking van 75 jaar Slag in de Javazee in Den Helder, hijst vice-admiraal b.d. Van Duyvendijk, tevens oud-voorzitter van de KNRM, de monumentenwimpel op de Javazee.

Bij die zeeslag, in het voormalige Nederlands-Indië, verloren ruim 900 Nederlandse marinemannen het leven. De omvang van de dramatische gebeurtenis en het daarop volgende leed drong pas laat na de oorlog goed door in Nederland. Om de nagedachtenis aan de slag levend te houden, namen de verenigingen van marinepersoneel in 1965 het besluit om bij de 25-jarige herdenking van de Slag in de Javazee in 1967 de Slag ook materieel te herdenken. In dat jaar werd de Koninklijke ZuidHollandse Maatschappij tot Redding van Schipbreukelingen (KZHMRS) benaderd met het idee om ter nagedachtenis aan de in de Slag gevallen marinemannen een reddingboot te schenken.

De reddingboot kwam in dienst van de KZHMRS en werd in Breskens gestationeerd. De boot was onder andere in 1987 actief bij de ramp met de veerboot Herald of Free Enterprise bij Zeebrugge. Na nog dienst te hebben gedaan op de KNRM stations in Hoek van Holland en Scheveningen werd de Javazeein 2006 als operationele reddingboot uit dienst gesteld. De boot werd door de KNRM aan het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers in Den Helder in bruikleen, beheer en onderhoud gegeven.

Motorreddingboot Javazeeis in 1967 gebouwd bij NV Scheepswerf & Machinefabriek De Merwede in Hardinxveld-Giessendam. Het is een zelf-richtende reddingboot van 21,05 x 4,64 meter en 54,4 ton.

Princes Arianehaven, Hoek van Holland – Afgelopen zaterdag heeft de reddingboot van KNRM station Noordwijk deelgenomen aan de grootste water gerelateerde massa evacuatieoefening van Nederland genaamd LIVEX (Live Excercise). Volgens internationale maritieme regelgeving is de Nederlandse Kustwacht verplicht periodiek te oefenen met ferry maatschappijen welke vaste internationale routes bevaren. Voornamelijk wordt dat gedaan doormiddel van papieren oefeningen maar eens in de vijf jaar wordt de oefening zoals nu live met de ferry gehouden.

Op ferry’s (veerdiensten) en cruiseschepen bevinden zich dagelijks honderden tot duizenden passagiers. Een mensen massa die bij een daadwerkelijke noodsituatie op een veilige en goed gecoördineerde manier van boord moet worden gehaald. Tijdens de LIVEX trainen de Kustwacht, Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond, Koninklijke Nederlandse Reddingmaatschappij (KNRM), Havenbedrijf Rotterdam en andere ketenpartners de multidisciplinaire samenwerking die bij een dergelijk incident van groot belang is.

Zo werden er afgelopen zaterdag maar liefst 300 evacués van de enorme veerboot P&O-ferry, Pride of Hull gehaald en veilig aan wal gebracht. Onder de evacués bevonden zich ook een aantal gewonde en zwaar gewonde slachtoffers wat de situatie nog complexer maakte. Ook waren er gedurende de oefening een aantal ministers aanwezig. Minister Cora van Nieuwenhuizen (Infrastructuur en Waterstaat), minister Ank Bijleveld (Defensie) en minister Ferdinand Grapperhaus (Justitie en Veiligheid). Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat is namelijk beleidsverantwoordelijk voor de maritieme hulpverlening. Defensie is beheerder van de Kustwacht en onder Justitie en Veiligheid valt de rampenbestrijding op het land. De verantwoordelijke ministers bekeken het evacuatieproces vanaf het water en aanschouwde tevens de hulpverlening op het land.

Aanwezige (hulp)organisaties

- Kustwacht
- KNRM
- KRVE
- MIRG
- Nederlandse Loodswezen
- Rode Kruis
- Rijksrederij
- Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond
- Gemeente Rotterdam
- Zeehavenpolitie
- Rotterdam The Hague Airport
- NHV Group
- P&O Ferries

Voor meer info zie: www.reddingopzee.nl

De KNRM komt regelmatig in actie ten behoeve van medische evacuaties van schepen op zee. Maar er zijn ook een groot aantal minder bekende nautische objecten waarop medische evacuaties op zee nodig zouden kunnen zijn.

De bemanning van KNRM station Noordwijk oefende drie weken geleden op zo’n speciaal object. Het betrof namelijk een medische evacuatie vanaf de Sunfish. Dit is een door de Jan de Nul Group ontwikkelde machine die in ondiepe wateren kabels kan ingraven door onder hoge druk water te injecteren zodat de zeebodem lokaal tijdelijk verweekt. Jet trenching heet dat in het Engels. De machine is voor de kust van Noordwijk bezig met het dieper ingraven van een (bestaande) export kabel van het Luchterduinen windpark, die door zanderosie te hoog aan de oppervlakte is komen te liggen.

De Jan de Nul Group ziet het belang van een goede voorbereiding en samenwerking op onverwachte noodsituaties en stond daarom open voor een gezamenlijke oefening. Aan bod kwam onder meer het gebruik van een hijsbrancard. In deze brancard kan een slachtoffer worden gefixeerd en doormiddel van touwen gecontroleerd van hoogte naar een lager gelegen locatie worden overgebracht. In dit geval werd de brancard vanaf de Sunfish op de lagergelegen reddingboot Paul Johannes gedeponeerd. Bij een daadwerkelijk noodsituatie is dit een risicovolle operatie die met uiterste precisie moet worden uitgevoerd.

De bemanning van de Sunfish (Jan de Nul Group) en de bemanning van KNRM station Noordwijk kijken terug op een nuttige en leerzame oefening.

Zaterdag 14 november is de reddingboot Springbok gedoopt en is het nieuwe boothuis in gebruik genomen.

Zaterdag 14 november 2015, het was een mooie dag vandaag, onze nieuwe reddingboot werd gedoopt.
Om 11.00 uur waren de genodigden aanwezig voor de feestelijkheden.

De voorzitter van de plaatselijke commissie, Koos Wiersma, heette namens het station Lauwersoog alle gasten welkom en benadrukte nog eens het belang van goed materiaal om een goede en vooral ook veilige inzet van de vrijwillige bemanning mogelijk te maken. Aansluitend presenteerde onze schipper, Jentsje van der Molen, een aantal korte filmpjes uit het dagelijkse leven van de bemanningsleden en foto's van diverse acties.

Na een korte wandeling naar het boothuis, heeft mevrouw dr. J. Brouwer, een volle nicht van de schenkster mevrouw de Bok, de doop verricht. Met een ferme bijslag doorkliefde zij het touw waarmee de naam van de Springbok onthuld werd. Zo als gebruikelijk werd de doop voltooid met champagne.

De nieuwe reddingboot voor KNRM Lauwersoog is gefinancierd uit de nalatenschap van mevrouw H.S. Bok (1911-2006). Mevrouw Bok was bij leven meer dan 50 jaar donateur van de KNRM. Zij uitte, als geboren Groningse, de wens uit haar nalatenschap een reddingboot te laten bouwen met de naam Springbok en deze te stationeren in de buurt van Delfzijl of Lauwersoog. De “Springbok” wordt gestationeerd op het Lauwersmeer.

Een aantal genodigden hebben aan boord van de Springbok mogen ervaren welke mogelijkheden deze boot heeft. Ook het nieuwe boothuis werd door velen bezocht.

Na de dankwoorden, ondermeer van de voorzitter van de raad van toezicht, de heer van Duyvendijk en overhandiging van het doopbijltje aan de doopster mevrouw J. Brouwer, werd een lunch geserveerd. Hierbij zijn oude en nieuwe contacten verstevigd. Dat velen ons werk een warm hart toedragen, bleek uit de overweldigende belangstelling voor deze doop.

×

×

Ik wil doneren

Het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers in Den Helder heeft een nieuwe reddingboot in zijn collectie. De KNRM heeft de strandreddingboot Valentijn aan het museum overgedragen nadat de boot dit jaar uit de reddingvloot werd gehaald.

De reddingboot Valentijn heeft na 26 jaar trouwe dienst haar pensioenleeftijd bereikt. De reddingboot zou bij de eerstvolgende grote werfbeurt kostbare vernieuwingen moeten krijgen dat de boot vervangen rendabeler was. De KNRM vindt het belangrijk dat de boot onderdeel blijft van het verhaal van het reddingwezen in Nederland en vindt het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers een waardige plaats om de boot tentoon te stellen. De reddingboot Valentijn kwam sinds 1990 449 keer daadwerkelijk in actie en redde 626 mensen.

De Valentijn werd van Texel naar Den Helder gevaren. Peterson Den Helder B.V. sponsorde de plaatsing van de Valentijn op de kade. Zij leverden een kraan met personeel die de reddingboot op de kade plaatste en neerzette op het plein tussen Stoom en het museum. De reddingboot kan niet gebruikt worden voor vaartochten door het Reddingmuseum. De nog waardevolle motoren en bruikbare onderdelen zijn verwijderd voor hergebruik door de KNRM.

Voormalig directeur Hans Sterkenburg heeft zich ingezet om de Valentijn naar het museum te krijgen. Nu zo vlak voor zijn officiële afscheid is het gelukt. Een mooier afscheidscadeau voor het museum kun je niet wensen. De strandreddingboot is vanaf donderdagmiddag voor het publiek te bezichtigen.

De Valentijn is een uniek KNRM-ontwerp uit 1990, afgeleid van de zogenaamde Johannes Fredrikklasse reddingboot uit 1987. De boot van bijna 11 meter en met een gewicht van 10 ton is ze speciaal ontwikkeld voor de Hollandse kust. De reddingboot kan met een speciale bootwagen vanaf het strand worden gelanceerd.

Meer informatie over de Valentijn kun je vinden op www.knrm.nl/reddingboten/valentijn-klasse

De nieuwste reddingboot uit de KNRM vloot, de Nh1816, komt voor een midweek naar reddingstation Breskens. De Breskense reddingbootbemanning zal de boot gaan testen.

De KNRM is al jaren bezig aan de ontwikkeling van een nieuw type reddingboot welke op termijn de grote reddingboten, zoals reddingboot Zeemanshoop, moet gaan vervangen.

Na jaren van ontwikkeling en bouwen is op 2 april 2014 reddingboot Nh1816 gedoopt. Dit eerste prototype is daarna voor de KNRM een intensieve testfase in gegaan.

Momenteel maakt de boot een reis langs de reddingstations met een grote boot. Dit om de reddingbootbemanning kennis te laten maken met het schip en om leerpunten van deze bemanningen weer mee te nemen. Deze week is reddingstation Breskens aan de beurt.

Wilt u de reddingboot zien? Als alles volgens planning verloopt zal de Nh1816 maandagmiddag de haven van Breskens oplopen en tot vrijdag in de Vissershaven verblijven.

Foto’s: ©Flying Focus

×

×

Ik wil doneren

Reddingboot Watersport KNWV is vandaag precies 25 jaar in dienst van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij ! 

Sinds 1 maart 1997 is de Watersport door ons reddingstation ingezet bij 1985 acties waarbij in totaal 5050 personen in veiligheid werden gebracht.

De eerste hulpverlening die met reddingboot Watersport werd uitgevoerd was voor het zeiljacht Najad op 6 april 1997, deze was door een navigatiefout was gelopen op de ondiepten van het Enkhuizerzand. 

Aan boord ivan reddingboot Watersport is zitplaats voor vier bemanningsleden, daarnaast is nog ruimte voor maximaal 50 gereddenen. Er is een scala aan apparatuur aan boord en om goed voorbereid te zijn op verschillende hulpverleningen, is er een complete inventaris hulpmiddelen. Een selectie: 110 meter sleeplijn, een stopzak, brandblussers, 24 volt pomp, motorpomp met bijbehoren, EHBO koffer, AED, zuurstofkoffer, onderkoeling dekens, overlevingspakken voor gereddenen, brancards, witte parachute fakkels voor zoekacties, een nachtkijker en een verrekijker

Speciale dank aan het Koninklijk Nederlands Watersport Verbond die destijds het geld voor de aanschaf inzamelde en voor hoofdsponsor Holland Nautic die de navigatieapparatuur leverde.

Leuk weetje: reddingboot Watersport KNWV had op 15 september 2015 de eer om voor de KNRM de 100.000ste geredde veilig aan wal te brengen.

? Bekijk hier het filmpje van de doop op 1 maart 1997 op de Hiswa in Amsterdam :  

Na enkele weken groot onderhoud is vanmorgen reddingboot Zalm weer teruggekeerd op het station.

Inmiddels 25 jaar oud en enig in zijn soort, werd de Zalm in 1992 gestationeerd op station de Koog-Texel. Hij behoort tot de kleinste reddingboten in de vloot, die voornamelijk bestaat uit het type Float. De Zalmis buitenbeentje van het merk Avon, met comfortabel(ere) zit voor de bemanning en scherpe vaareigenschappen.

Ondanks zijn kleine formaat heeft de Zalm inmiddels een behoorlijke staat van dienst en is nog steeds onmisbaar voor de inzet over de gehele kustlijn van het eiland, met name in ondieptes en snelle lancering in de branding.