Op zondag 18 juni 2017 wordt voor de tweede maal de Nationale Historische Reddingboot Dag georganiseerd. Maar liefst 19 historische reddingboten èn de Pakjesboot 12 liggen in Bataviahaven. De dag valt samen met de Nationale Oldtimerdag Lelystad.
De historische schepen vertegenwoordigen het erfgoed van de KNZHRM en de KZHMRS, de voorlopers van de KNRM. Daarnaast komen twee reddingboten die dienst hebben gedaan in Engeland èn de brandweerboot, welke door de gemeente Amsterdam werd ingezet in de grachten.
Meevaren Op een aantal historische reddingboten kunnen bezoekers meevaren. Daarnaast zijn de gehele dag de boten te bezoeken en staan de vrijwillige bemanningsleden u graag te woord. Op de kade in Bataviahaven staan diverse stands van onder andere KNRM en het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers. Ook het boothuis van de KNRM Lelystad is open ter bezichtiging.
Pakjesboot 12 De organisatie van de NHRD is verguld met de komst van voormalig stoomschip de Hydrograaf, bij velen bekend als Pakjesboot 12, de boot waarmee Sinterklaas jaarlijks in Nederland aankomt. Met de Hydrograafis het mogelijk om een rondvaart te maken over het Markermeer. Voor de rest van de dag is de boot te bezichtigen en zal dienst doen als hospitality boot voor de gasten en sponsoren van de organisatie.
50 jaar Lelystad en Javazee In het kader van de viering van het 50 jarig bestaan van Lelystad, gaat speciale aandacht dit jaar uit naar de reddingboot Javazee, die tussen 1967 en 2006 in actieve dienst was. Dit schip viert dit jaar ook haar 50ste verjaardag.
NHRD De NHRD bestaat uit een kleine groep vrijwilligers, allen verbonden aan het KNRM reddingstation Lelystad. Doel van de NHRD is de naamsbekendheid van de KNRM te vergroten en die van KNRM Lelystad in het bijzonder. Dit doen ze door het publiek historische reddingboten te laten zien en te ervaren, het boothuis open te stellen voor publiek en aan te sluiten bij het thema “Bewegend Erfgoed” van de tegelijkertijd gehouden Nationale Oldtimerdag.
In de mast van voormalige reddingboot Prins Hendrik wappert voortaan de wimpel Varend Monument. Een mooi kado bij het 65-jarig bestaan van het schip.
Tijdens de Nationale Historische Reddingbootdag te Lelystad werd de wimpel Varend Monument uitgereikt door Klaas Sinnema, bestuurslid van de Oude Reddings Glorie (vereniging van eigenaren van voormalige reddingschepen) aan Hans Sterkenburg, directeur-bestuurder van het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers. Sterkenburg gaf de wimpel aan schipper Gerrit de Boer die deze vol trots in de mast mocht hijsen.
De Prins Hendrik is dit jaar 65 jaar. Koningin Wilhelmina doopte de Prins Hendrik op 11 juni 1951. Ze had het schip gekregen van de NV Stoomvaart Maatschappij Nederland en gaf het op haar beurt weer door aan de toenmalige KNZHRM. Op 11 juni 1951 doopte ze de boot en gaf ze de boot de naam Prins Hendrik, ter ere van haar reeds overleden echtgenoot die altijd zeer geïnteresseerd was geweest in het reddingwezen. 'De Hendrik' voer op IJmuiden (1951), Den Helder (1952-1968) en na een lange reeks van tijdelijke stationeringen ging het schip in 1996 uit dienst en kwam bij het Reddingmuseum Dorus Rijkers te liggen. Een enthousiaste groep vrijwillgers verzorgt het onderhoud aan het schip en varen ermee rond.
Het zijn hectische dagen op KNRM reddingstation Enkhuizen na het redden van de 100.000ste geredde.
Afgelopen dinsdag hadden wij als reddingstation Enkhuizen de eer om de 100.000ste geredde van de KNRM veilig aan wal te brengen. Dit zorgde vanaf het moment dat het bekent werd voor een grote toeloop van pers en media richting ons station.
Direct werd het station bemand door opstappers en helpers die na het vernemen van deze mijlpaal vrij van hun werk namen om alles in goede bannen te leiden. Ook de secretaris, voorzitter, schipper, en pr medewerker spoeden zich richting het bemanningsverblijf.
Ondersteund door medewerkers van en op het hoofdkantoor werd alle pers zo goed en snel mogelijk van informatie voorzien. Iets wat voor een reddingstation niet een alle daagse taak is, maar door een ieder uitstekend werd op gepakt.
Tot avonds laat bleef het druk en ook de dagen erna liepen de pers aanvragen en interviews gewoon door. Ook de vele felicitaties gericht aan de KNRM en station Enkhuizen waren overweldigend.
Met al deze aandacht zijn wij als reddingstation erg blij, maar is ook niet helemaal eerlijk. Zoveel aandacht op een reddingstation terwijl er door alle ander 45 reddingstations en 1400 vrijwilligers voor deze mijlpaal is gezorgd.
Wij verontschuldigen ons niet, zijn er zelfs natuurlijk trots op, maar wij weten ook dat we het als gehele KNRM samen hebben gedaan !!
Elk jaar organiseert de KNRM Reddingbootdag om de donateurs kennis te laten maken met het reddingwerk. Tijdens deze 25e editie kwam op een aantal reddingstations het wel heel erg dichtbij: hier werden bezoekers van de reddingboten ontscheept, omdat de vrijwilliger redders daadwerkelijk uit moesten voor een actie. Een greep uit de acties.
De bemanning van de Jan en Titia Visser in Eemshaven zouden net met de 13e vaartocht beginnen toen ze werden opgeroepen door een zeiljacht waarvan de schipper meldde dat hij een onbemand zeiljacht aan had getroffen. Om 14:15 uur was de reddingboot ter plaatse en troffen het jacht onder zeil varend op de stuurautomaat aan. Ze zetten snel een opstapper over om te gaan kijken of het schip daadwerkelijk onbemand was en daarmee startte een zoekactie met KNRM Lauwersoog en KNRM Schiermonnikoog. Gelukkig bleek de man veilig naar de wal gezwommen! Lees verder.
Ietsjes later gingen de vier reddingboten van de KNRM Blaricum en Huizen uit om zes zeeverkenners in de leeftijd van 11 tot 16 jaar te redden. Ze waren omgeslagen met hun zeilboot op het Eemmeer bij Bunschoten-Spakenburg. Omdat er kinderen bij het incident waren betrokken, gingen alle reddingboten van KNRM Huizen-Blaricum ernaar toe. Toen de melding binnenkwam, was een van de boten nog met bezoekers van Reddingbootdag op het water. Zij werden aan wal gezet bij het reddingsstation en konden de actie niet zien, maar waren wel getuige van wat er allemaal bij komt kijken. Lees verder.
KNRM Ouddorp had zelfs een drieslag. Ze hielpen een klein motorbootje die vlakbij het boothuis pech had, nadat ze de gasten netjes hadden teruggebracht naar het boothuis. De tweede actie was voor de KHV die EHBO verleende aan een mevrouw die na een struikelpartij gewond was geraakt. En het laatste alarm ging tijdens het opruimen voor een surfer die in problemen was, maar die uiteindelijk gelukkig zelfstandig aan de kant was gekomen. En ook na de afronding van Reddingbootdag gingen de alarmeringen verder zoals altijd: Lemmer, Texel de Koog en Enkhuizen gingen alweer op pad nog voordat het etenstijd was!
Met de woorden: ‘het heeft Zijne Majesteit de Koning behaagd…..” ontvingen vanmorgen Hugo de Ridder, Kees den Hollander en Jan Euser uit handen van de burgemeester van Veere een koninklijke onderscheiding voor ondermeer hun verdiensten voor de KNRM.
Alle drie zijn ze vanaf de (her)oprichting van KNRM reddingstation Veere in 1995 o.a. werkzaam geweest als vrijwillig schipper en in die hoedanigheid betrokken geweest bij heel veel reddingsacties op het Veerse Meer en (soms ook ver) daarbuiten.
Hugo, Kees en Jan gefeliciteerd met deze bijzondere blijk van waardering voor jullie (vrijwilligers)werk!
Tijdens de HISWA heeft KNRM directeur Jos Stierhout de tweede druk van het 'Handboek Varen op de Waddenzee' van Marianne van der Linden in ontvangst genomen.
Het handboek 'Varen op de Waddenzee' is het ultieme handboek voor iedereen die op de Waddenzee wil varen. Dit praktische handboek behandelt zowel theorie als praktijk van het varen op de Waddenzee, voor beginners en gevorderden. Het boek geeft de lezer inzicht in wat hij of zij moet weten alvorens het wad op te gaan. Daarnaast dient het als naslagwerk voor meer ervaren wadvaarders. Het boek is in korte tijd meer dan 3000 keer verkocht.
Veiligheid en preventie zijn belangrijke onderwerpen die bij zowel de KNRM als de schrijfster van het boek hoog in het vaandel staan en daarom heeft KNRM-directeur Jos Stierhout de vernieuwde tweede druk van het boek in ontvangst mogen nemen tijdens de openingsdag van de HISWA.
De auteur Marianne Van der Linden geeft met haar Vaarschool Scheepswijs al meer dan twaalf jaar theorie- en praktijktrainingen.
Bij de KNRM staat veiligheid altijd voorop, zeker aan boord van de reddingboten. De schipper bepaalt of er wel of niet gevaren wordt, met slecht weer kan het voorkomen dat het varen niet door gaat.
Vaart u tijdens Reddingbootdag een rondje mee? Dan gaan wij ervan uit dat u goed ter been bent en u uzelf kunt vasthouden aan de reddingboot. Luister naar de instructies van de bemanning en maak uw reddingvest goed vast. Aan boord moet u zich altijd vasthouden aan het schip: een hand voor jezelf en een hand voor de reddingboot.
Let op!
Fototoestellen, telefoons en camera’s zijn mooie apparatuur om deze unieke belevenis vast te leggen. Let wel op dat deze apparatuur nat of vies kan worden, evenals uw kleding. Dit is op eigen risico. Ook op reddingboten bestaat de kans nat of vies te worden.
Ook tijdens Reddingbootdag kan het zijn dat een reddingstation een noodoproep krijgt, en meteen tot actie moet overgaan. Op dat moment worden de passagiers zo snel mogelijk terug naar het reddingstation gebracht, zodat de reddingboot haar reddingsactie kan uitvoeren. Dit is jammer maar wij vragen hiervoor uw begrip. De vrijwillige redders van de KNRM zijn 24/7 inzetbaar voor calamiteiten.
De Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) mocht zaterdagmorgen 17 juni een grote cheque in ontvangst nemen van maritiem adviesbureau Venturn B.V. uit Rotterdam. Namens de KNRM nam Riemert Moleman een cheque van maar liefst € 20.970 in ontvangst uit handen van Niels Romme en Patrick van de Ven, die samen de directie van Venturn vormen.
Venturn is actief in de maritieme wereld. Soms is daar levensreddende hulp nodig. Die hulp wordt verzorgd door de bezielde en gedreven vrijwilligers van de KNRM. De KNRM en Venturn passen uitstekend bij elkaar. Beide organisaties hebben een platte organisatiestructuur, een open organisatiecultuur en een hands-on mentaliteit met mensen die van aanpakken weten.
Omdat de KNRM geen overheidssubsidies ontvangt, maar volledig afhankelijk is van donaties, giften, schenkingen en nalatenschappen besloot de directie van Venturn een fonds op te richten om daarmee de vrijwilligers structureel een warm hart toe te dragen.
Via het Venturn fonds is afgesproken dat met ingang van 2010 twintig jaar lang 1% van de jaaromzet wordt gedoneerd aan de KNRM, waarbij de exploitatie van reddingstation Hansweert als specifieke bestemming is gekozen.
Voor dit bijzondere moment had Venturn een aantal van haar relaties uitgenodigd op reddingstation Hansweert. Naast een gave vaartocht met reddingboot Dorus Rijkers kregen zij ook uitgebreide informatie over de KNRM. Venturn hoopt daarmee het "KNRM gevoel" ook over te kunnen brengen op haar relaties.
Op 11 november 2020 bestaat de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij 196 jaar. Sinds 1824 worden mensen in nood op zee gered door vrijwilligers en wordt de KNRM in stand gehouden door donateurs. Daarom eert de KNRM op 11 november alle donateurs die op dat moment 25, 40, 50, 60, soms 70 en zelfs één 80 jaar, donateur zijn.
Donateurs kregen bij de KNRM de titel "Redders aan de wal". Een geuzennaam, die nu met trots door de donateurs wordt gedragen. Hun betrokkenheid is net zo groot als de redders op zee zelf. En hoewel de Redders aan de wal niet de zee op hoeven, dragen zij in belangrijke mate bij aan het succes van bijna 200 jaar reddingswerk. Als dank daarvoor worden de donateurs, die de 50 jaar donateurschap bereiken, uitgenodigd voor een huldiging op een reddingstation.
Dit jaar geen grijze, natte, glunderende hoofden Normaal gesproken worden de trouwe donateurs na het opspelden van een jubileumspeld meegenomen aan boord van de reddingboot voor een vaartocht op zee. Vanwege de coronamaatregelen zijn boothuizen en reddingboten momenteel uitsluitend toegankelijk voor bemanningsleden tijdens een daadwerkelijke alarmering. Bovendien is de KNRM voorzichtig met de gezondheid van jubilarissen, die vaak op leeftijd zijn. Daarom krijgen deze donateurs de speld deze keer thuisgestuurd en houden zij het gevoel een echte varende redder op zee te zijn tegoed.
De vrijwilligers zullen de natte, grijze, glunderende hoofden dit jaar missen, want de betrokkenheid van de donateurs spreekt boekdelen uit de verhalen die ze vertellen over hun motivatie om zo lang donateur te zijn. Velen hebben gevaren bij de koopvaardij, binnenvaart of marine. Maar ook het bezit van een plezierjacht, een indrukwekkende redding in de omgeving, een varend familielid of puur de bewondering voor de vrijwilligers kunnen de reden zijn geweest om het zeewaardige goede doel te steunen.
De KNRM is enorm dankbaar voor deze trouw en betrokkenheid.
* De foto's bij dit nieuwsbericht zijn van trouwe donateursbijeenkomsten van voorgaande jaren.
37 jaar geleden verdronken op Ameland acht paarden bij de lancering van de Hollumer reddingboot. Het drama kreeg internationale aandacht, omdat het in die tijd uniek was dat een reddingboot nog met paarden te water werd gelaten. De inzet van paarden behoort bij de KNRM inmiddels tot het verre verleden, maar spreekt nog altijd tot de verbeelding. De traditie wordt in leven gehouden door het Reddingmuseum Abraham Fock op Ameland.
Op 14 augustus 1979 werd de reddingboot van Hollum gealarmeerd voor het in nood verkerende Duitse schip Windspiel 4. Er stond een stormachtige wind uit het zuidwesten en een sterke ebstroom. De walbaas van het reddingstation inspecteerde de zeebodem en oordeelde dat het veilig was om de reddingboot op die plaats te lanceren. Door een samenloop van omstandigheden ging het echter toch mis. Nadat de reddingboot was gelanceerd gleed de zware bootwagen weg in een diepe geul en sleurde de acht vastzittende paarden mee. De bemanning van de Windspiel kon door de reddingboot worden gered.
Critici spraken er schande van dat het reddingwezen paarden inzette bij zulke gevaarlijke situaties. Niettemin besloot de Redding Maatschappij, na een grondige evaluatie van het ongeval en mede op aandringen van de Amelander voerlieden, met paarden te blijven werken. Dat bleef zo tot 1988, toen een nieuwe snelle reddingboot werd gestationeerd in de Ballumerbocht. Sindsdien behoort de inzet van paarden voor het reddingwerk tot het verleden.
Voor de verdronken paarden werd een graf gegraven in de duinen. Bij de herdenkingssteen wordt op 14 augustus een krans gelegd. Een eerbetoon aan de trouwe dieren, die bij iedere alarmering stonden te trappelen om de reddingboot in zee te trekken en geen enkele vrees kenden voor het zeewater.De Amelander paardenreddingboot bestaat nog steeds. De Stichting Paardenreddingboot Ameland lanceert de voormalige reddingboot ongeveer tien keer per jaar voor demonstraties.
Voor de zaterdagmiddag van KNRM reddingstation Breskens stond vandaag een oefening met de strandposten op het programma. Uiteindelijk kwam de reddingboot in Cadzand uit, waar nog een verfrissing wachtte.
Tijdens de zomermaanden zijn de Zeeuws-Vlaamse stranden natuurlijk bemand door de strandwacht. Om de goede contacten te onderhouden en te leren van elkaar, staan er daarom enkele gezamenlijke oefeningen op het programma.
Vandaag ging reddingboot Zeemanshoop de posten af om samen met de boten en waterscooters van de strandwacht te oefenen.
Wanneer we bij de laatste strandpost aankomen, krijgen we een berichtje van strandpaviljoen De Strandloper dat we weer welkom zijn voor een ijsje. Dat laten we ons geen twee keer zeggen.
Voorbij het haventje van Cadzand-Bad wordt de kielbalk van de reddingboot in het zand gezet, zodat de tas met ijsjes aan boord kan komen. Een zeer lekkere afsluiting van een zaterdagmiddagoefening!
KNRM Breskens bedankt de strandwacht voor de oefening en natuurlijk strandpaviljoen De Strandloper voor de ijsjes.
In de EOC info van mei stond een leuk verhaal over het gebruik van de KNRM Helpt-app:
U hoopt ze nooit op te hoeven roepen: de mannen en vrouwen van de KNRM. Maar een noodsituatie kan heel plotseling ontstaan en in dat geval wilt u de redders zo snel mogelijk ter plaatse hebben. Dan is het fijn als u met één druk op de knop contact heeft met de centrale en dat ze daar meteen uw positie weten.
Dat is precies wat de KNRM-app doet. Maar de app heeft meer slims: u kunt uw vaarplan ingeven en desgewenst ook doorsturen aan het thuisfront. Komt u niet op uw bestemming aan, dan wordt automatisch alarm geslagen. Installeren dus, die gratis app.
Kees Jonker gebruikte de app. “Vorig jaar zomer voer ik met ons zeiljacht op het Wad. Mijn vrouw is niet zo’n fanatieke zeiler, dus ik was alleen met de kinderen aan boord. We hadden onze route in de KNRM-app ingevoerd en doorgegeven aan het thuisfront; een stukje veiligheid dat ik ze bij wil brengen. Er stond een mooi windje, 4 tot 5. We gingen het Stortemelk in om op Vlieland aan te varen, mijn jongste zoon stond aan het roer. Bij het overstag gaan kreeg hij ineens hele grote ogen. De bovenste helft van de mast brak af, daarna het tweede stuk. Mast en zeil gingen overboord.
Ik heb eerst gezorgd dat de kinderen veilig waren, toen gekeken of losse verstaging geen gevaar opleverde. De voortstuwing gecheckt, die werkte gelukkig. Andere watersporters in de buurt vroegen of we hulp nodig hadden, dat was niet het geval. Ook de hulp van een commerciële reder heb ik afgeslagen. Ik had namelijk voorstuwing en er was rust aan boord. De mast kon ik later in de haven wel binnenhalen. Omdat mijn vaarplan in de app nog openstond, heb ik contact met de meldkamer opgenomen. Via de app; heel handig dat je niet eerst het nummer hoeft te zoeken. De man van de KNRM vroeg heel goed uit wat de situatie was. Ik gaf aan geen directe hulp nodig te hebben, maar tien minuten later kwam toch de reddingboot langszij. Hun afweging: toch instabiele situatie en twee kinderen aan boord.
De kinderen stapten over op de reddingboot en de mannen voeren een rondje met ze, om bij te komen van de schrik. Ondertussen hielp de opstapper mij met het zekeren en binnenhalen van de mast. Zo konden we uiteindelijk veilig de haven van Vlieland binnenlopen. Pas later bedacht ik: de marifoonantenne zit in de mast en die lag overboord. Dan is het zeker handig dat je via de app hulp in kunt schakelen.”
bron:EOC Info mei 2018, tekst: Eva de Jong, allesaanboord.nl
Op 11 november 2017 bestaat de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij officieel 193 jaar. Een mijlpaal die werd bereikt dankzij twee eeuwen vrijwilligersinzet, gesteund door vrijwillige bijdragen van donateurs.
Het waren de 17 scheepsrampen op 14 oktober 1824, die aanleiding gaven tot de oprichting van twee reddingmaatschappijen; Koninklijke Noord- en Zuid-Hollandsche Redding Maatschappij (KNZHRM) en de Koninklijke Zuid-Hollandsche Maatschappij tot Redding van Schipbreukelingen (KZHMRS). Sinds 1991 KNRM.
Zaterdagmiddag is reddingboot ’t Span op verkenningsronde over het IJsselmeer gevaren na ruim een week ijsvrij. De oefentocht is gebruikt om inzichtelijk te krijgen waar de ijsvelden en ijsschotsen op het IJsselmeer drijven.
Sinds vrijdag is reddingboot ’t Span weer oproepbaar nadat ze een week lang niet inzetbaar was vanwege de ijsgang. Alle reddingboten van de KNRM die varen op het IJssel- en Markermeer zijn een week lang niet oproepbaar geweest doordat beide meren compleet waren dicht gevroren. Grote delen van het IJssel- en Markermeer zijn weer bevaarbaar na een periode van dooi waardoor ook de reddingboten van andere KNRM stations weer oproepbaar zijn. Dat geldt helaas nog niet voor alle reddingboten. Reddingboot Bernardine, één van de twee reddingboten van KNRM Medemblik, kan door de ijsgang in de haven van Medemblik nog niet uitvaren.
Het was een mooie ervaring om de ijsvelden en ijsschotsen te zien op het IJsselmeer. Sommige ijsvelden waren tientallen meters lang en breed. Er waren ijsschotsen zo groot dat deze vast lagen op de grond.
KNRM station Noordwijk haalt achtergelaten vluchtelingenboot van zee.
Op zaterdagmiddag omstreeks 12:20u. zijn de reddingboot Paul Johannes en het Kusthulpverleningsvoertuig (KHV) van KNRM station Noordwijk gealarmeerd voor een onbemande vluchtelingenboot. De achtmeter lange rubberboot werd door de Causeway (een baggerschip) op zee aangetroffen op ca. een zeemijl uit de kust ter hoogte van de Langevelderslag in Noordwijk.
De rubberboot is door vluchtelingen gebruikt om een oversteek te maken van Frankrijk naar het Verenigd Koninkrijk. Het gebeurt vaker dat dergelijke boten in Nederlandse wateren worden aangetroffen of aanspoelen. Op de zijkant van de vluchtelingenboot was met spuitbus een cijfercode aangebracht. Deze cijfercode wordt door de Engelse Kustwacht op vluchtelingen boten aangebracht zodra ze de vluchtelingen van boord halen. De viercijferige code geeft de achtergelaten boot een identiteit waardoor de boot geen onnodige zoekacties veroorzaakt zodra deze elders wordt aangetroffen. De mensen in de rubberboot hebben voor de Engelse Kustwacht logischerwijs de hoogte prioriteit en bij onvoldoende capaciteit worden vluchtelingen boten door de Engelse Kustwacht noodgedwongen op zee achtergelaten.
De bemanning van KNRM station Noordwijk heeft de vluchtelingenboot op sleeptouw genomen en heeft de boot ter hoogte van strandafrit 19 aan land gebracht. Bij inspectie aan boord van de vluchtelingenboot werd alleen een telefoon met daarbij drie losse simkaarten aangetroffen. De telefoon is voor nader onderzoek aan de Politie overhandigd.
Volgende week verschijnt De Reddingboot 230. Dit nummer is de eerste editie waarin we samenwerken met TMG Natives. Met een nieuwe partij werken is altijd spannend, maar er ligt weer een opgefrist blad dat in de basis nog steeds voelt als de voorgaande edities, maar die net weer wat vernieuwder oogt.
Nieuw lettertype, andere koppen, meer ruimte voor beeld en naast de vaste items een paar nieuwe rubrieken zoals Speel op Safe (om preventie meer handen en voeten te geven) en BN-er aan het woord.
De mannen van de voormalige reddingboot C.A. Den Tex bijten de spits af op de voorkant. Binnenin aandacht voor verschillende vrijwilligers van de KNRM zoals Bram Feij die op Chios is geweest bij de opbouw van het reddingstations aldaar, de schippers aan het woord in de reddingrapporten en Achteraf en het on-alledaagse abseilen met KNRM Wijk aan Zee. Daarnaast is er ruimte voor de samenwerkingpartners als piloot Bart Sinnaeve van NHV en zeiler Pieter Jan Postma over zijn KNRM gevoel.
Een verslaggever van NH Nieuws heeft vanmorgen de proef op de som genomen en is aanboord gestapt bij reddingboot 't Span van KRNM Andijk tijdens een stormoefening.
Reddingboot 't Span en haar bemanning hebben vandaag gebruik gemaakt van het slechte weer en zijn het water op geweest voor een stormoefening. Oefenen tijdens deze omstandigheden is erg belangrijk voor de beoefendheid en het vertrouwen van de bemanningsleden in elkaar én in het materiaal waar zij mee varen. Ook in deze omstandigheden worden de vrijwillige redders ingezet voor incidenten op het water. De verslaggever legt in zijn videoverslag uit hoe hij het ervaren heeft om mee te varen op de reddingboot. Dit geeft nogmaals aan dat oefenen enorm belangrijk is voor onze vrijwillige bemanningsleden.
Ben jij opzoek naar een uitdagende en dankbare vrijwilligersbaan, heb je affiniteit met het water en het reden van mens en dier? Kijk voor meer informatie op onze websiteof neem contact met ons op via onze facebook pagina of onze website en wie weet zien we jou op een van onze oefenavonden!
Deze week hebben we in goed overleg afscheid genomen van onze beroepsschipper die sinds februari verbonden was aan reddingstation Breskens. Voorlopig zullen we dan ook als vrijwilligersstation verder gaan en er als team de schouders onder zetten om 24/7 te kunnen blijven redden.
Hans Sterkenburg legt per 1 oktober zijn functie neer als directeur-bestuurder van het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers. Onlangs kondigde hij zijn vertrek aan. Sterkenburg heeft ruim vier jaar de kar getrokken en laat een prachtig vernieuwd museum achter.
Sterkenburg was gevraagd om het museum een nieuw gezicht te geven en de grote verbouwing en heropening in september 2015 aan te sturen en te begeleiden. En het resultaat mag er zijn. Sinds de heropening kunnen bezoekers genieten van een nieuw interactief museum voor jong en oud. “Nu is het tijd voor een nieuw gezicht”, zegt Hans Sterkenburg. “Ik heb met veel liefde mijn taken vervuld, maar het zijn voornamelijk de vrijwilligers die het museum succesvol draaiende houden. Vandaar dat het van belang is dat er een nieuwe directeur komt met hart voor de vrijwilligers, het museum en het reddingwezen”.
Het Reddingmuseum heeft deze persoon gevonden in Jan de Ruiter uit Callantsoog, momenteel voorzitter van Stichting de Vrienden van het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers en vicevoorzitter van KNRM Callantsoog.
Mis de boot niet! Schrijf je nu in voor de KNRM nieuwsbrief
Maandelijks houden we je op de hoogte van alle nieuwtjes, evenementen en bijzondere acties van de KNRM en onze reddingstations. Je kunt je op ieder moment weer afmelden.
