Dinsdagavond 23 april, net thuis van het werk, tegen 17.30 lekker aan het koken, nog een afspraakje in de avond ik had alles netjes op de rit. De vrouw stuurde een appje met de tekst; onderweg. Er kon niks meer mis gaan. Maar dan op eens gaat de schipperstelefoon. Nu wordt het spannend, Actie Ja/Nee. Je weet het niet, we worden voor diverse dingen gebeld op dat nummer. Onze schipper op de app; wie heeft de telefoon opgenome? Is hij weer te laat dacht ik nog. Gelukkig heeft hij goede vervangers, en heeft iemand anders opgenomen.

En het werd een actie. Een sloepje onderweg van Zwolle naar Amsterdam met als einddoel Koningsdag in de grachten van Amsterdam. Een lijn in de schroef. De eigenaar ( degrote held ) is zelf te water gegaan om de lijn uit de schroef te verwijderen, maar de schroef zelf zat ook los. Dus geen aandrijving meer.

Wat doe je dan? Je appt wat vrienden en bekenden met een hulp vraag. Je krijgt wat advies, en uiteindelijk bel je KNRM Lelystad. Die gaf het advies om het anker uit te gooien en te wachten op onze komst. En daar gaat de pieper dan rond etenstijd. Iedereen blij thuis.

Zware bezetting op de Bert en Anneke Knape; vier schipper/plv schipper en een
opstapper waren er. Thv van de (b)OVD 3 ligt het incident schip, heel erg spannend was het niet. Lekker vlak water, zonnetje, weinig wind. Tom en ik stappen over. Sleep verbinding gemaakt en hup terug naar Lelystad.
Dan gaat opeens weer de schipper telefoon. Ik kijk richting de Bert en Anneke Knape. Geen actie om de telefoon op te nemen, dan pak ik hem toch maar, voor het te laat is. (Er bleek wel gezocht te worden maar tegen de tijd dat duidelijk was welke telefoon ging waren ze al te laat)

Goede middag, KNRM Lelystad, met Arnold.
– Goede dag met mevrouw X, mijn zoon heeft hulp nodig op het Markermeer, deze heeft de hulp in geroepen van KNRM Lelystad, is deze hulp onderweg?
- Ik kijk de schipper/ Eigenaar ( +/- 35-40 jaar ) aan en vraag hem, heet
jij meneer X, hij knikt ja, Ik zeg; ik heb je moeder aan de lijn. Langzaam zie ik iemand door de bodem van zijn schip zakken. Wil je je moeder nog even spreken vraag ik. Hij maakt gebaren met zijn hoofd en hand dat lijkt op een duidelijke NEE. Ik stel moeders nog even gerust en zeg dat alles goed gaat hem en wij inmiddels ter plaatse zijn. Ik dacht; moeder liefde kent echt geen grenzen, wat een schat van een moeder. We hebben de schipper advies geven zijn moeder te bellen als hij veilig en wel in de haven is.
En natuurlijk de KNRM helpt app op zijn telefoon, dat scheelt een hoop zoeken en tijd als er hulp nodig is!

Eind goed al goed, vlug naar huis voor de (opgewarmde) warme hap.
Groet
Arnold Bel
KNRM Lelystad

Afgelopen nacht gingen rond 04:00 eerst de pagers van de schippersgroep: verzoek om contact op te nemen met de KNRM Helpt Assistentie Centrum.

De schipper van dienst heeft dit gedaan en kreeg te horen dat een jacht op de dijk terecht was gekomen thv het Blocq van Kuffeler. De opvarenden hadden gebruikt gemaakt van de groene knop in de KNRM helpt app en zodoende bij de AC uitgekomen.

De schipper van dienst heeft vervolgens contact gemaakt met de opvarenden van het jacht in problemen. Omdat er geen direct gevaar was en de opvarenden niet in paniek, heeft de schipper ervoor gekozen om niet iedereen van het station uit bed te trekken maar via Precom een drietal opstappers te waarschuwen.

Omdat ook een van de plaatsvervangend schippers al op het bericht van de alarmcentrale naar het station was gekomen is de Bert en Anneke Knape met 5 man aan boord naar de Blocq gevaren. Rond 05:00 daar aangekomen worden eerst 2 KNRMers overgezet.

Het jacht, met 2 man aan boord, had op zaterdag onder prima condities heerlijk gevaren en was tegen de avond in de kom voor anker gegaan. Terwijl ze lekker liggen te slapen is de wind in kracht toegenomen en helaas voor hen ook gedraaid van richting. Het anker kon dit niet meer houden en is gaan krabben. De opvarenden worden wakker doordat ze met een enorme bonk op de dijk terechtkwamen. Gelukkig was er nog een redelijke rietkraag zodat de schade beperkt bleef.

Na een korte controle van het jacht werd er een verbinding gemaakt aan de achterkant van het schip, via de fokke winch. Voorzichtig werd het jacht van de dijk af getrokken en gecontroleerd dat de schroef niet geraakt was. Na nogmaals een check op lekken zijn ze zelf naar de jachthaven gevaren. Daar nog geassisteerd met het afmeren en bij wat meer verlichting nog wat onderdelen van het jacht gecontroleerd. De twee opvarenden waren moe en geschrokken, maar verder in orde.

Leuk detail: de eigenaar van het jacht is tot 1991 zelf opstapper geweest bij station IJmuiden, en daar nog op de Johanna Louisa gevaren! Ook zijn vader en opa hebben daar gevaren. Ondanks dat hij dus weet hoe onze vrijwilligers allemaal zijn en graag komen helpen, vond hij het wel vervelend dat hij moest alarmeren. En, ondanks het zeer vroege uur, wilde hij graag een donatie doen voor de 2019 KNRM wimpel, want deze had hij nog niet.

Al met al werd een korte nacht door de overgang naar de zomertijd voor een vijftal KNRMers nog wat korter, rond half 7 werden de voordeuren thuis weer open gedaan……

Op woensdag 9 mei 2012 is er een informatieavond gehouden in de brandweerkazerne van Lelystad door de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) om vrijwilligers te werven voor het oprichten van een nieuw reddingstation. Wat hieraan vooraf ging is een redding van kanoërs op het Markermeer en daarbij constateerde de Gemeente Lelystad dat zij geen middelen hebben voor dergelijke calamiteiten op het water.

De inschrijving volgt en al snel zijn er 30 vrijwilligers voor 20 aspirant opstappers, 5 helper aan de wal en 5 plaatselijke commissieleden die al deels geselecteerd waren in het voortraject waaronder de Burgemeester van Lelystad.

In september 2012 worden deze 30 vrijwilligers ontvangen in restaurant De Lucht door de directeur van de KNRM, Roemer Boogaard ondersteund door Koos van der Bent en Theo van der Linden. Waar de plannen, het doel en de verantwoordelijkheden van de nieuwe vrijwilligers werden medegedeeld. De meest legendarische woorden van die avond die de bemanning zijn bijgebleven zijn;

Je meld je vrijwillig aan maar dat is ook het enige vrijwillige aan dit vrijwilligers werk!

Op 1 oktober 2012 krijgt een ieder zijn aanstellingsbrief en volgen 9 maanden van intensieve trainingen van de 20 aspirant opstappers om boothandeling en skills onder de knie te krijgen om als redder te kunnen fungeren. In het begin wordt er met de rib de Gooier geoefend en vanaf begin januari 2013 met een Nicolaas klasse 1 de Tjepke Ekkelboom een gelijke reddingboot als de reeds in aanbouw zijnde Nicolas klasse 2 de Bert en Anneke Knape wat de vaste reddingboot wordt voor Lelystad.

Weer en wind worden getrotseerd, kou is emotie en emoties kun je uitschakelen, alles wordt getraind volgens de Theo-rie en de benodigde papieren, Marcom B, Vaarbewijs 1 en 2, EHBO, DAN, HUET en Marifoon worden behaald met als afsluiting in de maanden juni, juli en augustus de fel begeerde week Stonehaven in Schotland waarna 5 plaatsvervangend schippers en een schipper geselecteerd worden middels een sollicitatie procedure.

Tijdens de trainingen van de opstappers , zijn bestuur en Helpers aan de Wal druk bezig met de bouw van reddingboot Bert en Anneke Knape en het boothuis Jan de Braal, het bepalen van de een vestigingslokatie en verdere invulling van KNRM station Lelystad.

Op 21 september 2013 wordt reddingboot Bert en Anneke Knape gedoopt door familie Knape. Helaas is Anneke Knape een week daarvoor overleden maar door inzet van de bemanning heeft Anneke kort voor haar overlijden nog mee kunnen varen op de door haar geschonken reddingboot. De familie Knape komt met grote regelmaat ons station nog bezoeken en draagt ons een zeer warm hart toe.

Op 5 oktober 2013 is het dan eindelijk zover, KNRM Station Lelystad wordt officieel operationeel en dat wordt beklonken door de doop van het boothuis Jan de Braal door familie de Braal. Hiermee wordt een periode van intensieve trainingen en oprichting van het station afgesloten en staat er een nieuwe onbekende periode voor de deur waar we wel getraind maar zo groen als gras inspringen en alleen op verhalen een inschatting kunnen bepalen wat ons te wachten staat.

Nu is het 5 oktober 2018 en vieren we ons eerste lustrum waarin we 228 acties hebben gehad. Waarbij 421 personen zijn gered en 12 dieren, de 100ste inzet op 25 maart 2016 en de 200ste op1 juli 2018 was, de jaarlijkse inzetten 10, 35, 53, 37, 51 en 41 zijn per jaar was en de bemanning 16.924 uur heeft gemaakt voor inzetten, oefenavonden, opleidingen en onderhoud.

Na de start in 2013 was duidelijk dat we een basis hadden om ons te redden bij een inzet maar de routine en ervaring er nog sterk aan ontbrak. In het heden terug kijkend hebben we grote stappen gemaakt en mogen we zeggen dat KNRM Station Lelystad een gerenommeerd en gerespecteerd station is geworden binnen de KNRM en ook nieuwe inzichten heeft gegeven bij het KNRM Hoofdkantoor door de aanpak en invulling van het nieuwe station.

Een station dat de eerste vrouwelijke plaatsvervangende schipper heeft, de bemanning geen vaste taken heeft maar alle posities op de reddingboot moet kunnen invullen, een strak opleiding en geoefendheidsprogramma heeft, jaarlijks een grote oefening organiseert op het Markermeer met omliggende KNRM Stations, Politie, Brandweer, KWC en Rijkswaterstaat en uit verveling tijdens een verplicht verblijf op het boothuis een Nationale Historische Reddingboot Dag organiseert en inmiddels 3 edities heeft gehad.

In de 5 jaar zijn er ook mindere dagen, een leeggeroofde reddingboot, bemanning verlaat het Station door privéomstandigheden, meningsverschillen of ander werk en moeten we ook betreuren dat bemanning niet het eeuwige leven hebben. Ook worden er wel eens inschattingsfouten gemaakt, een reddingsboot is niet meer te besturen als het toerental te laag is, in een haven de weersomstandigheden anders uitpakken dan op open water, een schip dat raar op het water ligt ook wel eens een vissersboot kan zijn en ons gedrag altijd onder een vergrootglas ligt en buitensporig gedrag door andere watersporters als onprofessioneel wordt aangemerkt, maar mogen we ons gelukkig prijzen dat we nog geen traumatische ervaringen hebben ondervonden.

Nu staat er weer een nieuwe periode voor de deur op naar het tweede lustrum waar het nieuwe er vanaf is en KNRM Station Lelystad stevig in zijn schoenen staat en is het de uitdaging te blijven innoveren, verbeteren en te motiveren waar routine kan leiden tot verslapping en demotivatie. Want als vrijwilliger van de KNRM is gedrevenheid en motivatie de motor voor het functioneren van een station.

KNRM Lelystad

Als we al mochten denken dat het einde van het seizoen betekend dat het rustiger gaat worden met meldingen, is dat de afgelopen dagen wel anders gebleken! Maar liefst 5 acties in 3 dagen. Alleen zaterdag was voor de pagers een rustdag….

Op vrijdagavond gingen rond 20:00 de piepers voor een jachtje in problemen tussen de Flevocentrale en de Flevomarina, dus aan de IJsselmeerzijde. Ook Urk was hiervoor gealarmeerd. De betrokken persoon wist de weg niet goed en werd overvallen doordat het snel donker werd. Inmiddels had hij de haven gevonden waar we nog even kort met hem gesproken hebben.

Dat het mooie weer toch nog mensen het water op trok bleek ook op zondag, toen rond 15:15 de schipper bericht kreeg van de KNRM Helpt Assistentie Centrum dat er een motorbootje met motorstoring tussen Lelystad en de vluchthaven langs de Oostvaardersdijk lag. Doordat ze geen voortstuwing hadden dreven ze langzaam aan richting de dijk. Op redelijk rustig water werden de beide heren aan boord in goede gezondheid en rustig aangetroffen. 2 opstappers overgezet met veel kennis van motoren en techniek, maar ook deze konden ter plekke niets betekenen. De heren waren onderweg richting Amsterdam, maar helaas eindigde de reis tijdelijk in Lelystad haven waar we ze naar toe gebracht hebben.

En hoewel men zou verwachten dat met name de weekenden druk zijn, komt ook dan bedrogen uit, want de maandag was de dag van 3 acties achter elkaar en een totale actieduur van maar liefst 6 uur! Helaas heeft een van onze opstappers daardoor een afspraak gemist. Tja, we kunnen we ook niet weten hoe lang een actie gaat duren. Gelukkig hebben we nog helpers aan wal die de familie op de hoogte kan brengen dat het allemaal iets langer duurde dan gebruikelijk.

Op deze 1e maandag van de maand gingen om 13:25 de piepers van de bemanning voor wat inzet 1 van 3 achter elkaar zou worden.

De schipper die het KWC belde kreeg al gelijk te horen dat er 2 schepen in problemen waren. Ook de Frans Verkade van Marken was gealarmeerd. De eerste waar de Bert en Anneke naar toe ging was een charterscheepje wat bij de zuidelijke haveningang door motorstoring op de keien was gelopen. Ondertussen was er binnen een theedoek op het fornuis waardoor deze in brand vloog. Dit brandje was gelukkig snel weer geblust.

Het lostrekken kostte nogal wat moeite, en net toen een boot van Rijkswaterstaat er was om te helpen kwam hij los. De boot is naar Batavia Haven gebracht waarna de Bert en Anneke direct kon vertrekken voor nummer 2.

Bij de SportJ boei lag een omgebouwd visserschip. Ook deze had motorpech. Ze hadden het anker uitgegooid, maar omdat de ankerlier defect bleek kregen ze deze niet meer omhoog. De eigenaar dacht dat de ankerketting niet vast zat in de bun, maar helaas bleek dat toch zo te zijn. De bemanning is druk bezig geweest en kostte moeite, maar de ankerketting is losgemaakt en aan het Markermeer gedoneerd. Hierop kon het schip naar Lelystad gebracht worden. Gezien het gewicht (30 ton) is dit door de Frans Verkade van Marken gedaan.

Vlak nadat de Frans Verkade vertrokken was met de sleep werd de reddingboot opnieuw opgeroepen door het KWC dat er een binnenvaartschip was die slagzij maakte en mogelijk water binnen kreeg.

Bij aankomst bleek het met kunstmest geladen schip naar stuurboord over te hellen door verschoven lading. Ook hier bleek het probleem geen motorvermogen te zijn. Om het schip wat uit de luwte van de golven te houden werd de hulp ingeroepen van een andere binnenvaarder. Ook was de RWS25 ter plaatse die de OSC functie op zich nam. Ook kwam er hulp van de 2e boot van Marken en de Tor van een particuliere berger. Om het schip naar de blok van Kuffeler te krijgen en af te meren is er nog een 2e binnenvaarder langszij gekomen en deze hebben het incident schip tussen zich in genomen.

Toen het schip bijna binnen was kwam de Frans Verkade ook weer terug van de 2e inzet, deze hadden nog een opstapper van ons aan boord die wilde wel graag weer terug met de Bert en Anneke Knape.

Rond 19:00u konden de mannen weer retour naar het boothuis, en om 19.30 was alles weer inzet gereed en waren ze onderweg naar huis om eindelijk aan het avondeten te beginnen.

19:30 einde inzet….