Zeiljacht raakt buiten de vaargeul.

Het zeiljacht ‘Wynroas’ kwam gisteravond in de problemen nadat zij buiten de vaargeul raakte op de Eems en vast kwam te zitten. Het was afgaand water waardoor wij niet veel tijd meer hadden om het jacht vlot te trekken. We spoedden ons naar de opgegeven positie en het lukte ons nog om vlakbij bij de ‘Wynroas’ te komen met de ‘Jan en Titia Visser’. We maakten een sleepverbinding en sleepten het zeiljacht naar dieper water. Hier zetten we een van onze opstappers over op de ‘Wynroas’ en voeren nog een stukje met hen mee. Nadat duidelijk werd dat het jacht op eigen kracht haar reis kon vervolgen, haalden we onze opstapper terug en gingen retour station.

Een vlotte hulpverlening wat door zonsondergang ook nog eens mooi gekleurde plaatjes opleverde.

Zeiljacht met voortstuwingsproblemen op de Eems

Vanmorgen werden we gealarmeerd door de KNRM Helpt Assistentie Centrum. De tweekoppige bemanning van het zeiljacht ‘Ruach’ wat onderweg was van het Duitse Waddeneiland Borkum naar Delfzijl had om hulp gevraagd. De motor had geen compressie meer en daardoor onvoldoende vermogen om voortstuwing te geven. Ook was er te weinig wind om zeilend naar Delfzijl te varen.

We vertrokken om 10.35 uur uit de Eemshaven en zetten koers naar de opgegeven positie. Eenmaal ter plaatse bleek de ‘Ruach’ al tegen de ondiepte aan te liggen. Toch lukte het ons nog om bij het zeiljacht te komen en maakten een sleepverbinding. We brachten het jacht naar de haven van Delfzijl. Nadat we alle gegevens hadden opgenomen gaven we het zeiljacht over aan bekenden van de opvarenden die al met hun zeiljacht klaarlagen om de ‘Ruach’ door de sluizen naar de binnenhaven te helpen. Wij voeren weer terug naar de Eemshaven waar we ons om 13.30 uur ‘terug op station’ meldden.

Dubbel pech voor jacht nabij de havenmond van Delfzijl.

Vrijdagavond om 22.13 uur werden we door het Kustwachtcentrum gealarmeerd voor een ‘vaartuig aan de grond’. Aan boord van de ‘Jan en Titia Visser’ kregen we van het KWC te horen dat in de omgeving van de haven van Delfzijl een motorjacht aan de grond was gelopen met 2 personen aan boord. De exacte positie was niet bekend en er was ook geen contact met de bemanning van het motorjacht. Aan ons het verzoek om polshoogte te gaan nemen.

Toen we vanuit de Eemshaven vertrokken, vingen we via kanaal 16 een gesprek op tussen het KWC en het schip de "Freeway" wat op dat moment ter hoogte van Delfzijl voer. De bemanning van de "Freeway" had het motorjacht genaamd ‘Kaja’ in het vizier en via hun kregen we de positie van de ‘Kaja’ door. Nadat we de positie in de kaart hadden gezet zagen we dat het jacht in de "Bocht van Watum" nabij de oude haveningang lag. We zetten koers naar de opgegeven positie maar door de vallende duisternis en het tegenlicht van de industrie kregen we het jacht lastig in beeld. Onze helpers aan wal uit Delfzijl stonden al met hun auto in de haven en via de telefoon "loodsten" ze ons in de juiste richting. Het was opkomend water en het lukte ons om het jacht te benaderen. Eenmaal langszij bij de ‘Kaja maakten we een sleepverbinding en trokken haar naar dieper water. In dieper water zetten we koers naar de jachthaven van Delfzijl waar we het jacht afmeerden aan de drijvende steiger. Tijdens het opnemen van de gegevens hoorden we dat het echtpaar 's middags de haveningang van Delfzijl had gemist en dat de ‘Kaja’ door motorproblemen aan de grond was gelopen en later ook de besturing en de stroomvoorziening het af hadden laten weten.

Rond 01.15 uur waren we weer terug op station in de Eemshaven en een kwartiertje later lag de ‘Jan en Titia’ weer klaar voor een volgende inzet.

Zaterdagmiddag werden we tijdens een verkenningstocht door verkeerspost Knock gevraagd om bij een zeiljacht te gaan kijken wat in de problemen was geraakt bij de Geise-leitdamm voor Emden. Eenmaal ter plaatse bleek het om een “bekende” te gaan; het kleine zeilbootje Mari wat we op 11 juni j.l. bij de Eemshaven ook al in veiligheid hadden gebracht, lag nu bovenop de stenen van de Geise-leitdamm. Ook nu was de schipper (het enige bemanningslid aan boord) weer overboord gestapt om te proberen het bootje naar dieper water te duwen en trekken. Het was afgaand water en de grote stenen van de dam werden al zichtbaar, dus de Mari kwam niet meer van haar plek. Ook wij konden op dat moment niets meer doen om de Mari daar vandaan te krijgen. We keerden daarom eerst weer terug naar het reddingstation.
Even na zessen gingen we terug naar de Mari. Het water steeg weer en we konden de Mari al snel goed benaderen. We hebben een sleepverbinding gemaakt en de Mari van de stenen dam afgetrokken. Daarna hebben we haar naar de haven van Emden gebracht. Nadat we bij verkeerspost Knock hadden gemeld dat we de Mari in de haven van Emden hadden afgeleverd voeren wij weer terug naar de Eemshaven en meldden ons om 20.45 uur terug op station.

Naschrift:
’s Avonds ontdekten wij, aan de hand van een filmpje wat wij van een Duitse brandweerman kregen als reactie op het verslag van de alarmering van vrijdagavond, dat het zeiljachtje wat bij Campen in de problemen was geraakt, ook de Mari was geweest! De Mari heeft ons dus wel bezig gehouden...Wij zijn in de afgelopen 2 weken maarliefst 4x uitgevaren voor dit bootje!
We verwachten dat we de Mari na vandaag niet weer tegen zullen komen op het water…