Onze geplande oefendag verliep vandaag anders dan gedacht...

Net in de auto op weg naar het reddingstation werden we 09.17 uur gealarmeerd voor een jachtje wat was vastgelopen en water maakte. Het Duitse zeiljachtje Enisa, met twee personen een boord, had in de Oostereems motorpech gekregen en werd door de harde wind op een zandbank geblazen. Buiswater liet het lijken alsof het jachtje water maakte maar gelukkig bleek dit bij aankomst niet het geval.

Ook onze DGzRS collega’s van Borkum waren gealarmeerd. De Alfried Krupp lanceerde in de Oostereems de Glückauf en samen probeerden we het jachtje te bereiken. Door de ondiepten op die plaats lukte het ons geen van beide om het jachtje van dichtbij te benaderen. Daarom besloten we een sleeplijn met fender uit te gooien zodat het naar het jacht zou drijven. Dit lukte en de schipper van de Enisa kon de sleeplijn aan boord halen en vastleggen. Zo lukte het ons om het zeiljachtje los te trekken.

We namen de Enisa mee naar de Eemshaven en meerden haar af aan de drijvende steiger. Eenmaal voor de kant bleek er ook een hondje aan boord te zijn wat erg blij was dat hij van boord kon. Hij sprong vrijwel direct van boord op de scherpe roosters van de steiger. We droegen hem van de drijvende steiger naar de wal waar duidelijk werd dat hij “hoge nood” had. Nadat de gegevens waren opgenomen en hondje ‘Snoopy’ weer terug aan boord was, namen we afscheid en gingen we terug naar het reddingstation.

Terwijl we nog bezig waren met de eerste actie van vandaag werden we opgeroepen door het Kustwachtcentrum. Onderin de Dollard, nabij Nieuwe Statenzijl was het motorjacht Nipa naast de geul geraakt en door de harde wind nog hoger op de plaat gezet. Of wij daar ook poolshoogte wilden gaan nemen.

Na het afronden van de actie met zeiljacht Enisa, gingen we even naar het reddingstation om de Jan en Titia Visser te bunkeren en om zelf even snel een kop koffie te drinken. Daarna vertrokken we naar de Dollard.

Eenmaal ter plaatse brachten twee bemanningsleden lopend een sleeplijn over naar het jacht. Toen er weer voldoende water onder de Nipa stond lukte het ons het jacht van de plaat af te trekken. We brachten het jacht met de driekoppige bemanning naar de sluis van Nieuwe Statenzijl. De Nipa bleek eerder motorpech te hebben gehad wat ervoor zorgde dat ze buiten de geul geraakt waren maar de storing was inmiddels verholpen dus kon men hun reis weer vervolgen.

Wij keerden terug naar de Eemshaven waar we de Jan en Titia Visser om 18.15 uur weer op haar ligplaats hadden liggen.

Zeiljacht op de Geise Leitdamm bij Emden

Zondagmiddag werden we om 13.45 uur gealarmeerd voor een ‘vaartuig aan de grond’. Het zeiljacht ‘Da Capo’ was door een navigatiefout op de stenen strekdam voor Emden (D) terecht gekomen. Het was al twee uur na hoogwater toen onze hulp werd ingeroepen. Het zeiljacht ‘Da Capo’ lag inmiddels op “één oor” bovenop de dam. We beloofden bij laagwater terug te komen om de bemanning te evacueren.

Terug op het reddingstation troffen we voorbereidingen voor de evacuatie van de bemanning en het los trekken van het jacht. Buiten, op het terras bij het bemanningsverblijf aten we even een snelle hap en aan het begin van de avond gingen we terug naar de ‘Geise Leitdamm’ waar de ‘Da Capo’ nu echt hoog en droog lag. Met behulp van de slikslee brachten we twee personen van de strekdam naar de reddingboot. De schipper en een andere opvarende bleven aan boord van het jacht. De geëvacueerde personen werden met de ‘Jan en Titia Visser’ naar de haven van Delfzijl gebracht.

Toen het water weer begon te stijgen gingen we voor de derde keer naar de ‘Da Capo’ en het lukte ons al vrij snel het jacht van de strekdam af krijgen.
De ‘Da Capo’ kon op eigen kracht naar de haven van Delfzijl varen en zo konden wij na een inzet van ruim 10 uur terug naar de Eemshaven waar we rond middennacht ‘terug op station’ meldden.

Afgelopen nacht werden we, net goed en wel in onze eerste slaap, om 00.15 uur gealarmeerd. Er was een ‘Mayday mayday’ (noodoproep) binnengekomen bij het kustwachtcentrum in Den Helder. De oproep kwam vanaf het zeiljacht ‘Aura’ wat ongeveer 2 mijl boven Borkum zwaar water maakte en dreigde te zinken. Bremen Rescue nam de coördinatie van de reddingsoperatie over van de Nederlandse kustwacht omdat het jacht zich in Duitse wateren bevond.

De ‘Alfried Krupp’ van Borkum en wij werden gealarmeerd en ook een Duitse marine helikopter werd de lucht ingestuurd.
In de buurt van het zeiljacht voer de tender ‘Lyra’ van het Nederlands Loodwezen. Zij schoot na het horen van de mayday meteen te hulp om de opvarenden van boord te halen. De vrouw stapte met hun kat over op de Lyra maar de schipper weigerde in eerste instantie het jacht te verlaten omdat hij wilde blijven proberen het jacht leeg te pompen om zinken te voorkomen.

Een uur na de alarmering waren wij ook ter plaatse evenals de ‘Alfried Krupp’ die meteen dochterboot ‘Glückauf’ lanceerde. De situatie aan boord van het zeiljacht verslechterde en de schipper werd van boord gehaald. Samen met de vrouw en kat werd hij overgezet op de ‘Glückauf’. Wij brachten onze pompen aan boord van het zeiljacht en gingen de strijd met het water aan. Maar het water kwam zo hard binnen dat er geen redden meer aan was en we het jacht moesten laten gaan…
We voeren met de ‘Alfried Krupp’ mee naar Borkum waar het Nederlandse echtpaar aan ons werd overgedragen.

Ondertussen werd het reddingstation in de Eemshaven klaargemaakt om de schipbreukelingen op te vangen. Het echtpaar maakte het goed waardoor medische zorg niet nodig was.
Het begon alweer licht te worden toen we met het echtpaar en hun kat in de Eemshaven aan kwamen. We boden hen een warme douche, droge kleding, iets te eten en drinken en een slaapplaats aan waarna we met elkaar besloten even een paar uurtjes te gaan slapen.

Aan het begin van de middag kwamen familieleden de man, vrouw en rode kater ‘Max’ ophalen van het reddingstation. Waarschijnlijk wordt het jacht binnenkort gelicht en geborgen door een bergingsbedrijf.