Oktober is Maand van de Geschiedenis. In een aantal artikelen nemen wij u deze maand mee op reis in de historie van KNRM-reddingstation IJmuiden. Vandaag deel IV.

De bemanning van de Christien stond in de nacht van 29-30 januari 1995 een ongebruikelijke opdracht te wachten: opstomen naar Nijmegen om hulp te bieden bij binnenlandse overstromingen.

De vaarvergunningen voor de grote rivieren waren al geregeld, maar in Zaandam voer de reddingboot een jachthaven binnen om binnenvaartkaarten te kopen. In de nachtelijke duisternis voer de Christien tot Wijk bij Duurstede. Daar werd daglicht afgewacht. Met de hulp van een rivierloods bereikte de reddingboot Nijmegen, boeien waren slecht te vinden.

Op maandagmiddag kwam de Christien aan in Nijmegen en is toen gelijk begonnen met het evacueren van 20 personen, waaronder een baby, in de Ooypolder. Huizen stonden half of helemaal onder water. Tussen de boerderijen door, over tuintjes, bij boerderijen langszij, over hekwerkjes en dijkjes. Een reddingsactie om nooit te vergeten.

De reddingboot had een ligplaats gekregen in de Waalhaven van Nijmegen aan de kade bij het dagblad De Gelderlander. De technische dienst van de krant zorgde voor walspanning en de bemanning kon in de kantine van het bedrijf terecht voor koffie en broodjes. Het bunkerbedrijf Neptune, waar de reddingboot de eerste dag gemeerd lag, schonk de Redding Maatschappij gratis brandstof. In de dagen die volgden, werd de Christien verschillende keren ingezet voor pendeldiensten naar uiterwaarden in de Waal.

Oktober is Maand van de Geschiedenis. In een aantal artikelen nemen wij u deze maand mee op reis in de historie van KNRM-reddingstation IJmuiden. Vandaag deel III.

De meest indrukwekkende redding die de Christien heeft gedaan, was op 4 september 2001 bij de Noordpier van IJmuiden samen met reddingboot Donateur van KNRM Wijk aan Zee. Al enkele dagen stormde het uit het noordwesten. Er stonden hoge en zware zeeën van acht tot wel negen meter, gepaard met heftige buien.

Om 15:28 uur werd een reddingvlot gesignaleerd voor een strandtent van Wijk aan Zee, direct werd de IJmuidense reddingbootbemanning gealarmeerd door de Kustwacht. Ondertussen komt er een melding van wrakstukken bij de Noordpier. Ook de reddingboot en de wippertruck van reddingstation Wijk aan Zee zijn gealarmeerd. De kustwacht meldde dat er een jacht tegen de buitenkant van de Noordpier lag. De mast was eraf en het was inmiddels een wrak geworden.

Als de Christien op minder dan 100 meter van de pier is, zag de bemanning het jacht als een speelbal tegen de blokken werd aangesmeten. Reddingboot Donateur zet als eerste z’n neus er tegenaan, en lukt het een opvarende van het jacht af te halen. Direct daarop gooide een hoge breker het jacht echter op z’n kant, waardoor de tweede opvarende – die een dikke jas, maar geen reddingvest droeg – te water raakte. Het speelde zich alles af in zeer hoge, dooreenlopende zeeën en op slechts luttele meters afstand van de dreigende en meedogenloze betonblokken van de pier.

Toen de redders de man te pakken kregen en aan boord wilden trekken, raakte een van hen zijn evenwicht kwijt en ging zelf overboord. In een reflex liet hij zijn reddingvest automatisch vol lucht lopen. De opvarende van het jacht klampte zich in doodsnood aan hem vast. Door accuraat manoeuvreren van de schipper van de Donateur en geoefend optreden van de bemanning konden eerst de drenkeling en daarna hun collega aan boord getrokken worden.

De Christien zag in de tussentijd nog een opvarende van het jacht in de kuip staan, slechts gekleed in een onderbroek en shirt, machteloos. De bemanning van de Christien ging aan dek met een zwemlijn en een van de redders sprong op het jacht om de man te helpen. Via de zwemlijn probeerde de redder samen met de drenkeling weg van het jacht te komen. Op enige afstand moest de redder de lijn echter loslaten, waarop hij en de schipbreukeling weer door het woedende water naar het jacht terug werden geworpen. Terwijl zware brekers de reddingboot aan stuurboord geselden, werd dezelfde operatie opnieuw gestart. Weer kwam de Christien op korte afstand van het jacht en weer kreeg de in het woeste water liggende redders de lijn toegeworpen.

Terwijl de redder én de lijn én de drenkeling omklemde, gaf de Christien langzaam achteruit waardoor de opstapper en de drenkeling vrij van het jacht én op grotere afstand van de dreigende betonblokken van de pier werden getrokken. De schipper manoeuvreerde de reddingboot langszij van de van de twee mannen waarna de drenkeling door de bemanning aan boord kon worden getrokken. Terwijl die in het gangboord neerzeeg, trokken de redders hun collega aan boord die zichtbaar zijn lichamelijke reserves aangesproken had.

Naar aanleiding van deze reddingsactie werden aan de bemanningen van de Christien en Donateur en de wipperploeg van Wijk aan Zee onderscheidingen uitgereikt.

Oktober is Maand van de Geschiedenis. In een aantal artikelen nemen wij u deze maand mee op reis in de historie van KNRM-reddingstation IJmuiden. Vandaag deel II.

De piepers die op 12 september 2000 om één uur ’s nachts overgingen, luidden voor de bemanning van de Christien een hoogst ongebruikelijke en opzienbarende actie in. Twee Duitse ballonvaarders – deelnemers aan een wedstrijd – die zich op 6.000 voet boven de Noordzee bevonden, verloren snel hoogte en zouden hun reis bij de heersende windrichting op zee moeten beëindigen. Ze hadden wel reddingvesten, maar geen reddingvlot aan boord.

De ballon verplaatste zich met een snelheid van tegen de 20 knopen in noordwestelijke richting en het zou voor de Christien – ook met haar 34 knopen topsnelheid – niet gemakkelijk zijn de dalende ballon op tijd te bereiken. De reddingboot kon zich in ieder geval geen omweg permitteren. De schipper berekende daarom de positie waar de koersen van de ballon en de reddingboot elkaar zouden snijden.

De Christien koetste vervolgend op topsnelheid linea recta naar dit vermoedelijke ontmoetingspunt. Steeds als de ballonvaarders hun zender gebruikten, kon de reddingboot hun positie peilen en daaruit bleek dat het ontmoetingspunt juist was. Toen de reddingboot deze positie naderde, was aanvankelijk niets van de ballon te zien. Wel werd opeens een flitslichtje verkend. De Christien schoot een witte flair af en in het licht daarvan werd de gele ballon zichtbaar. De bemanning zou zich dit tafereel als heel onwerkelijk herinneren: een op volle kracht voortjakkerende reddingboot op een nachtelijke Noordzee, met daarboven een scherp aftekende gele ballon met nauwelijks minder vaart.

De ballonvaarders lieten weten de reddingboot gezien te hebben en zouden een lijn met daaraan een zandzak uitvieren. Hoewel de achterstand van de ballon maar enige tientallen meters bedroeg, kwam de volle kracht varende Christien maar moeizaam dichterbij. De ballon was inmiddels al zo ver gedaald, dat de reddingboot feitelijk achter de mand aanjoeg. Toen de zandzak het water raakte, had dat de uitwerking van een anker. Van het ene op het andere moment was de vaart uit de ballon. De schipper gaf in reflex volle kracht achteruit om niet over de mand te daveren, waardoor de bemanning op het voordek tegen de tube van het schip sloeg.

De schipper zette hierna de kop van de reddingboot tegen de nog zwevende mand en nam aan dat de ballonvaarders de gelegenheid zouden aangrijpen om over te springen. Maar de mannen hadden een vermogen aan apparatuur in de mand en dat begonnen ze in allerijl aan de bemanning van de reddingboot over te geven. De ballon trok ondertussen nog steeds verder waardoor de mand te water ging, en dus ook de ballonvaarders. De ballonvaarders zijn eerst uit het water gehaald en toen is de bemanning met de ballon in de weer gegaan. Dat was nog een hele klus. De Christien meerde zo’n zeven uur na vertrek weer af op haar vaste ligplaats in IJmuiden.

Om 11:37 uur werden de IJmuidense vrijwillige redders gealarmeerd voor een vaartuig met motorproblemen bij het Forteiland. De reddingbootschipper nam daarop direct contact op met Haven Operatie Centrum (HOC) IJmuiden. Het HOC meldde dat het om een zeiljacht ging dat vanwege motorproblemen voor anker was gegaan in het Verbindingskanaal.

Snel was reddingboot Koos van Messel gereed en voer met vijf redders de Vissershaven uit. Na enkele minuten lag de reddingboot langszij het 13-meter lange zeiljacht uit Den Oever. Het jacht had twee personen aan boord, reeds donateur van de KNRM, en was onderweg van Seaport Marina naar Amsterdam.

Met een matige windkracht 4 uit het zuidwesten werd de sleepverbinding gerealiseerd en kon het anker weer worden opgehaald. Het jacht is weer in Seaport Marina afgeleverd. Om 12:55 uur lag de reddingboot weer aan haar steiger voor het reddingstation