Aankomend opstapper Elise van Dam stapt op 1 april in het huwelijksbootje en dat is geen grap!
Afgelopen vrijdag 1 april, en dat was geen grap, traden aankomend opstapper Elise van Dam en haar Nittert Wiertsema in het huwelijksbootje. De weergoden waren het stel goed gezind. Toen het kersverse stel het stadhuis verliet, werden ze verrast door de collega’s van ons station. Ze hadden met bloemenbogen een erehaag gevormd waardoor het stel samen hun gelukkige toekomst tegemoet konden lopen. Nogmaals van harte gefeliciteerd en heel veel gelukt samen toegewenst.
Maandagavond 15 januari vond ter hoogte van de oude veerhaven van Kruiningen een aanvaring plaats tussen een sportvisboot en een charterboot. Dit was het scenario voor een oefening van KNRM reddingstation Hansweert in samenwerking met brandweer Kruiningen en ambulancepersoneel.
Scenario Als gevolg van de aanvaring maakten beide boten maakten water, er brak brand uit op de charterboot en er waren meerdere slachtoffers. Gelijktijdig werden KNRM, brandweer en ambulance gealarmeerd. Nadat brandweer en ambulancepersoneel aan boord waren werd koers gezet richting incident. Ook patrouillevaartuig RWS 79 schoot te hulp.
Onderweg kwam de sportvisboot al tegemoet varen. De lekkage was onder controle, maar aan boord bevond zich één zwaargewond bemanningslid. De sportvisboot bevond zich bijna bij de steiger. Hierop zijn een opstapper en ambulance verpleegkundige overgezet en is de sportvisboot oafgemeerd waarna in samenwerking met de gereedstaande ambulance aan wal het slachtoffer is verzorgd.
Ter plaatse bij de Visarendwaren 2 personen zichtbaar aan dek. Een persoon hing overboord met zijn hoofd onderwater. Hij was blijven haken aan zijn kleding. Al snel bleek dat voor dit slachtoffer de hulp te laat kwam. Een andere opvarende zat met zijn been bekneld onder een omgevallen bank.
In de stuurhut woedde brand. Volgens de gewonde aan dek waren er waarschijnlijk nog 3 personen in de stuurhut. Hierop heeft de brandweer de stuurhut betreden en trof hier inderdaad 3 slachtoffers aan. Deze zijn in goede samenwerking met ambulance en KNRM geëvacueerd naar de reddingboot en verzorgd door ambulancepersoneel. Vervolgens is koers gezet richting gereedstaande ambulances aan wal. Één slachtoffer is horizontaal aan wal gebracht met behulp van de walkraan.
Evaluatie De oefening stond in het teken van onderlinge samenwerking en communicatie. Na een uitgebreide evaluatie in het bemanningsverblijf spraken alle partijen van een leerzame oefening die zeker voor herhaling vatbaar is.
Bekijk de uitgebreide fotoreportage op onze facebookpagina via deze link.
Foto's: Nelleke van Moolenbroek & Mario Rentmeester
De grootscheepse calamiteitenoefening “Deltawateren” op de Westerschelde vergde vandaag de inzet van alle hulpverleningsinstanties.
Scenario Nabij boei 44 in de Schaar van Waarde vond rond 09:30 uur een aanvaring plaats tussen passagiersschip Denick-II en werkboot VLB-1. Als gevolg van de aanvaring waren 5 personen overboord geslagen. Het passagiersschip maakte water en er waren diverse gewonden gevallen. Aan boord heerste grote paniek onder de bijna 200 opvarenden. Het vrachtschip verloor een deel van zijn lading waarbij gevaarlijke stoffen vrijkwamen.
Direct werd groot alarm geslagen. Onder meer diverse sleepboten en patrouillevaartuigen van Rijkswaterstaat en de Politie kwamen ter plaatste. Ook de KNRM reddingstations Hansweert en Breskens werden gealarmeerd evenals brandweereenheden en diverse hulpverleners van de Geneeskundige Hulpverleningsorganisatie in de Regio (GHOR).
Inzet (vanuit KNRM gezien) De 5 overboord geslagen drenkelingen waren reeds opgepikt door passerende scheepvaart. De KNRM richtte zich op passagiersschip Denick-II. Vanaf reddingboot Jan van Engelenburg (Hansweert) zijn diverse opstappers aan boord van de Denick-II overgezet. Één van hen werd benoemd tot Coördinator Incident Ship (CIS). De CIS heeft als taak de hulpverlening aan boord gestructureerd te laten verlopen en de communicatie tussen het incidentschip en de On-Scene-Commander (OSC) te verzorgen. De taak van OSC werd door patrouillevaartuig RWS-79 vervuld.
Na een eerste triage bleken er diverse gewonden aan boord te zijn, variërend in gradatie tussen T3 (geen acute medische zorg nodig) en T1 onmiddellijk medische hulp noodzakelijk. Bij de verzorging van de slachtoffers kregen de KNRM-opstappers hulp van de opvarenden van het passagiersschip.Omdat het passagiersschip water maakte dienden alle opvarenden te worden geëvacueerd. Hiervoor werden de reddingboten Jan van Engelenburg en Zeemanshoop(Breskens) ingezet. Zij namen de opvarenden aan boord en zetten deze af op te hulp geschoten sleepboten die de opvarenden naar Hansweert vervoerden, alwaar de geneeskundige combinatie klaarstond voor verdere verzorging en opvang. Twee zwaargewonden werden vanaf een sleepboot opgepikt door een reddingshelikopter van Noordzee Helikopters Vlaanderen.
Achtergrondinformatie De incidentbestrijding op de Westerschelde, als onderdeel van het project Deltawateren, is geborgd binnen Veiligheidsregio Zeeland. Het project Deltawateren omvatte onder andere de aanschaf van de benodigde incidentbestrijdingsmiddelen, het maken van werkafspraken en sluiten van convenanten met partners en het opleiden, trainen en oefenen van alle functionarissen betrokken bij de incidentbestrijding op het water. Daarbij is een belangrijk speerpunt van het project - het opstellen van het incidentbestrijdingsplan Deltawateren - afgerond. Bron: Veiligheidsregio Zeeland
Een onvoortuinlijke solozeiler komt met de schrik vrij na aanvaring, zijn scheepje loopt flinke schade op.
Zo op de start van deze prachige nazomerdag vond er vannochtend op het IJsselmeer tussen De Kreupel en Stavoren een vervelend incident plaats. Twee zeiljachten kwamen met elkaar in aanvaring.
De bemanning van het grotere zeiljacht kwam met de schrik vrij en zo op het eerste gezicht was er geen schade aan het jacht. Het andere jacht kwam er minder goed vanaf en de schade aan de bakboord zijde was aanzienlijk. Door het gat in de romp kon er maar over één boeg gevaren worden zonder water te maken.
Reddingboot 't Span (Andijk) en Reddingboot Bernadine(Medemblik) werden opgeroepen door de Nederlandse Kustwacht. Ook een nabijgelegen berger had op de oproep gereageerd. Nadat de berger het beschadigde zeiljacht op sleep had genomen en samen met Reddingboot Bernardine koers had gezet naar Stavoren heeft Reddingboot 't Span een opstapper overgezet om polshoogte te nemen bij de bemanning van het andere zeiljacht.
De twee zeiljachten zijn kort na de middag afgemeerd in haven van Stavoren, waar bij aankomst de verdere afwikkeling is overgedragen aan de inmiddels aanwezige (water)politie.
“Nederlandse Kustwacht, hier de Prins Willem-Alexander, wij hebben een aanvaring gehad en er zijn meerdere gewonden… over”.
Volgens het scenario van de jaarlijkse Westerscheldeoefening was de Westerscheldeferry in aanvaring gekomen met een crewtender van Ørsted. Er volgde een grote multidisciplinaire hulpverleningsinzet door vrijwilligers van KNRM reddingstations Cadzand, Westkapelle, Hansweert en Breskens, ambulancepersoneel en de Kustwacht helikopter.
Op beide schepen was de situatie chaotisch. Er waren meerdere gewonden en opvarenden waren in grote paniek. Sommigen zochten steun bij elkaar, of boden EHBO hulp. Anderen trokken de reddingsvesten uit de bakken.
Ambulancepersoneel en KNRM vrijwilligers kwamen aan boord en voerden een triage uit. Besloten werd dat mensen die goed ter been waren en niet ernstig gewond zo snel mogelijk geëvacueerd moesten worden. De passagiers kregen een reddingsvest uitgereikt en werden opgedragen het schip via de reddingsvlotten te verlaten, waarna zij door een reddingboot naar de calamiteitensteiger werden vervoerd. Ondertussen werden op beide schepen ernstige bloedingen gestopt, slachtoffers gereanimeerd, verbanden aangelegd en gewonden geëvacueerd. Daarbij werd ook de Kustwacht helikopter ingezet.
Woord van dank
De organisatie van de oefening was in handen van KNRM Breskens. Namens KNRM Breskens een groot woord van dank voor de deelnemende incidentschepen en hun crew: veerboot Prins Willem-Alexander en crewtender Defender van Ørsted. De vele figuranten maakten de oefening samen met de LOTUS-slachtoffers realistisch. Dankjulliewel!
En tot slot alle deelnemende eenheden bedankt! : Kustwacht Nederland, Witte Kruis ambulancedienst, Zorgsaam ambulancedienst, de crew van de SAR helikopter en natuurlijk de deelnemende reddingstations.
Eerder deze maand konden plantjes op inschrijving gereserveerd worden bij ABZ Seeds. In de krant was aangekondigd dat de verkoop van aardbeiplantjes geheel ten goede zou komen aan de KNRM Andijk en de Nierstichting. Binnen enkele dagen werd de inschrijving gesloten, omdat de timeslots voor het afhalen van de plantjes, volledig vol geboekt was. Wethouder Harry Nederpelt kwam namens de gemeente Medemblik een kijkje nemen en had natuurlijk ook plantjes besteld. Coronaproof werden de plantjes in de auto gezet en plaatsvervangend schipper Mark Sauer overhandigde alle klanten van ABZ Seeds een goodiebag van de KNRM.
Aan het einde van de dag zagen wij hoe groot het succes was geweest. Zowel KNRM Andijk als de Nierstichting ontvingen een cheque een bedrag van € 730,75. Tot ieders verrassing heeft ABZ Seeds het bedrag verhoogd naar € 1.730,75. Met dit bedrag zal station Andijk een nieuw overlevingspak aanschaffen. Dank aan iedereen die aardbeiplantjes heeft besteld en speciale dank aan ABZ Seeds, wij zijn hier erg blij mee.
Oktober is Maand van de Geschiedenis. In een aantal artikelen nemen wij u deze maand mee op reis in de historie van KNRM-reddingstation IJmuiden. Vandaag deel V.
De bemanning van de reddingboot Koos van Messel ontving ’s middags op 20 april 2010 een alarm voor een medische evacuatie. In het ankergebied lag de motortanker Hornisse met aan boord een bemanningslid met pijn op de borst. De bemanning van de Koos van Messelkreeg het verzoek stand-by te blijven. Het was niet zeker of zíj de patiënt van boord moesten halen of dat dit per helikopter ging gebeuren.
Op het moment dat de Kustwacht doorgeeft dat er gevaren moet worden, besloot de bemanning voor de zekerheid de Automatische Externe Defibrillator (AED) mee te nemen vanuit het naastgelegen hoofdkantoor. Er ging geen ambulancepersoneel mee aan boord, maar bij terugkomst in IJmuiden zou een ambulance klaarstaan.
Bij aankomst bij de Hornisse werden twee opstappers overgezet. Eén van hen was Bauke Bakker, ambulancemedewerker van beroep. Uit het logboek van de schipper: “De man met klachten bleek neer gegaan te zijn. In een oogopslag ziet Bauke dat het foute boel is. De patiënt is blauwpaars van kleur en er is geen ademhaling of polsslag. Bauke en zijn collega Marcel beginnen onmiddellijk met reanimeren. Met resultaat: de man is weer aanspreekbaar.”
De opstappers dienden hem vervolgens zuurstof toe en vroegen een helikopter aan om de man van boord te halen. Bauke besloot met de patiënt mee te gaan naar het VU-ziekenhuis in Amsterdam. Na het maken van een hartecho bleek de man te moeten worden gedotterd. Patiënt heeft geen blijvende schade overgehouden aan het voorval. Opmerking in het logboek van de schipper: “zonder deze AED zou het hoogstwaarschijnlijk niet goed zijn afgelopen met deze patiënt.”
Via deze website kunt u rechtenvrij beeldmateriaal downloaden. Wanneer de fotograaf bekend is, wordtnaamsvermelding op prijs gesteld. Heeft u speciale wensen en staat die foto niet in de beeldbank? Neemdan contact op met de afdeling Communicatie van de KNRM: 0255-548454 of cenf@knrm.nl. [gallery ID=1]
Zo was hij een van de motoren achter de oprichting van KNRM reddingstation Den Oever in de tijd dat hij daar burgemeester was.
Heeft hij als voorzitter van de projectgroep Waterrand gezorgd voor betere samenwerking en afspraken tussen de land en water hulpdiensten en stond en staat hij altijd klaar voor ons reddingstation en haar vrijwilligers.
Voor alles wat hij uit zijn functie als burgemeester heeft betekent voor de KNRM en Enkhuizen danken wij hem hartelijk !
Afscheid nemen doen wij als reddingstation nog niet van Jan, hij blijft voorlopig onze voorzitter tot het moment er een nieuwe burgemeester in Enkhuizen is geïnstalleerd wat naar verwachting eind dit jaar zal zijn
Zaterdag 3 december, een waterkoude dag op de Flevolandse wateren en op het surfstrandje van Lelystad een drukte van belang met mensen in KNRM overlevingspak. De reden: een mooie boodschap op het strand maken voor het afscheid van onze operationeel inspecteur Koos vd Bent.
Koos was vanaf het oprichten van het station in 2012 en de start in 2013 betrokken bij KNRM Lelystad. Daarnaast had hij de verantwoording over nog zo'n 12 andere stations rondom de randmeren en de kust. Hij gaat de komende jaren andere taken binnen de KNRM vorm geven, waar deze functie niet meer bij past.
Om hem niet met stille trom te zien "vertrekken" heeft onze schipper Sylvain de start gegeven voor een mooi vliegend afscheid. Samen met zijn vrouw mocht Koos op Lelystad Airport in een vliegtuigje stappen en is daarmee achtereenvolgens over alle stations gevlogen. Allemaal hebben ze uitgepakt om hem passend gedag te zeggen!
Na Lelystad vloog hij over Marken, Huizen/Blaricum, Ter Heide, Scheveningen, Katwijk, Noordwijk, Zandvoort, IJmuiden, Wijk aan Zee en Elburg.
Nadat hij weer geland is in Lelystad is hij ontvangen op het boothuis en is er met een groep van de bemanning, helpers aan wal en plaatselijke commissie nog uitgebreid gedineerd.
Uit handen van onze kunstenaar Emile kreeg hij "het" blok van Lelystad met daarin de Bert en Anneke Knape op een wel heel bijzondere manier: een metalen reddingboei.
Op deze pagina een paar mooie foto's van de dag, en onderstaande linkjes zijn naar 2 video's. Een van huisfotograaf Roel Ovinge en de tweede is van Katwijk aan Zee.
Via deze weg nogmaals: KOOS BEDANKT! We gaan je missen.
Zondag 22 maart heeft KNRM station Enkhuizen officiële afscheid genomen van Ben Nauta en daarmee van 33 jaar reddingservaring.
Voor dit bijzonder feit was de Inspecteur operationele dienst, John geel afgereisd naar Enkhuizen om samen met de voorzitter van de plaatselijk commissie en burgemeester van Enkhuizen Jan Baas, Ben toe te spreken en uitgebreid te bedanken voor zijn jaren van inzet.
Ben Nauta begon zijn loopbaan binnen de KNRM in 1981 als reserve opstapper bij de toe nog KNZHRM om niet veel later een volwaardig opstapper te worden. Na het bereiken van de 55 jarige leeftijd hield het actief varen op en werd Ben helper aan de wal.
In deze functie verzorgde Ben allerlei hand en spandiensten in en om het boothuis. Ook voer hij in die jaren zomers nog dikwijls mee met reddingboot Watersport in dien zich een bemanning tekort voordeed.
In de 33 jaar dat Ben Nauta actief is geweest voor de KNRM heeft hij 993 acties meegemaakt, hierbij heeft hij 526 mensen behouden aan wal gebracht.
Zijn meest memorabele moment waren de acties op Hemelvaartsdag 1983, beter bekend als Zwarte donderdag. Een onverwacht opkomend noodweer veroorzaakte een chaos op het water waarbij er op het IJssel- en Markermeer 10 slachtoffers waren te betreuren.
Naast de KNRM is Ben ook al jaren actief voor de Vereniging Oude Reddings Glorie, een vereniging die tot doel heeft om ex-reddingboten in de vaart houden zodat een stuk nautische geschiedenis zichtbaar blijft.
Nu Ben Nauta de 70 jarige leeftijd heeft bereikt gaat hij met “KNRM pensioen”. Hij komt nu allen nog langs in het boothuis voor de gezelligheid en een goed gesprek
Het nieuwe jaar is inmiddels 2 weken begonnen en de 1ste actie zit er inmiddels op.Helaas hebben twee bemanningsleden op 1 januari afscheid genomen van hun vrijwilligers werk bij de KNRM. Voor Peter van der Plas gaat na 13,5 jaar de pieper uit en voor Arie van Dijk is dat na 19 jaar. Peter van der Plas was een van de motordrijvers op station Katwijk en bezocht in zijn vrije uren regelmatig het boothuis. Zijn kennis als opgeleid zeeman was van grote waarde bij het onderhoud aan de motoren van de reddingboot. Peter heeft vele acties in diverse weersomstandigheden meegemaakt. Peter zal de komende maanden nog aan ons station verbonden blijven en zijn kennis overdragen aan de nieuwe motordrijvers. Arie van Dijk was opstapper en fotograaf in een. De meeste zullen de foto's van Arie voorbij hebben zien komen in de nieuwsberichten, social media of op de website van de KNRM. Het maakte niet uit wat de weersomstandigheden waren, Arie maakte de foto's met als gevolg dat zijn camera's nat werden. Arie van Dijk verlaat dan misschien wel het station, maar niet de KNRM. Hij zal bij oefeningen en acties foto's blijven maken namens het hoofdkantoor. Wij bedanken Peter en Arie voor hun jarenlange inzet op het station!
De voltallige bemanning van het reddingstation kwam op de laatste dag van het jaar bijeen om samen het jaar uit te luiden. De ochtend kreeg echter al snel een heel andere wending...
Het begon allemaal als een gezellig samenzijn voor bemanning, partners en kinderen. Na de ontvangst met koffie en thee was er ruimte voor een kort tochtje met reddingboot Koopmansdank. Onder de opstappers ook Lennard en zijn vriendin Davina. Luuk kroop achter het roer voor het tochtje langs de kering richting het strand van Noord Beveland. Daar, in de luwte voor het strand, ging Lennard op het dek op zijn knieën voor Davina. De foto's spreken voor zich!
Even later terug op het station bleek dit ook uitgelezen moment om Luuk officieel te bedanken voor de eindeloze diensten die hij in vele jaren de KNRM heeft bewezen. Als bemanning en als schipper op het station Neeltje Jans, zelfs nog in de tijd dat de KNRM hier de KZHMRS werd genoemd, oftewel 'De Zuid' (dat was tot 1991).
Op de foto's krijgt hij van de bemanning een speciaal voor hem gemaakte laser gravure van optisch glas van de Harder, de reddingboot die van 1987 tot de doop van de Fred in oktober 2011 werd ingezet voor reddingen op de Oosterschelde. Bij vele van die reddingen is Luuk persoonlijk betrokken geweest. Geregeld liet hij de overige bemanning ook weten de Harder vreselijk te missen. We zijn er zeker van dat deze gravure een waardige plek krijgt!
Vanochtend bereikte ons het trieste bericht dat Siem Hopman na een moedige strijd is overleden.
Hoewel wij wisten dat er geen beterschap meer mogelijk was, valt dit verlies ons erg zwaar en wensen Rietje, (klein)kinderen, verdere familie en vrienden veel sterkte met dit grote verlies.
Siem was met hart en ziel een echte KNRM’er. Tot aan zijn overlijden was hij betrokken bij het reilen en zeilen van KNRM Station Egmond aan Zee. Met een uitermate lange en indrukwekkende staat van dienst van bijna 55 jaar, waar Siem diverse (koninklijke) onderscheidingen voor heeft ontvangen, was hij een boegbeeld voor het station. Zijn actieve carrière bij de Reddingmaatschappij startte begin van de jaren zestig, een periode waarin regelmatig nog schepen tijdens vliegende stormen op het strand van Egmond vastliepen. In die periode heeft Siem tientallen schipbreukelingen veilig aan de wal gebracht met de Lijnwerp- en Wipperploeg. De reddingen van de bemanningen van de Katwijkse Logger Voorwaarts in 1962 en die van de Whan Chun in 1972 waren spectaculaire acties die landelijk voorpaginanieuws waren.
Na zijn pensionering als bemanningslid bleef hij verbonden aan het station onder meer als rondleider voor zowel in het Boothuis als op de vuurtoren. Bezoekers genoten van Siem zijn verhalen over zijn geliefde Derp, het strand, duin en zee. Ook was hij de grote initiator van de loterijen die werden gehouden tijdens de jaarlijkse Reddingbootdagen en Visserijdagen. Deze loterijen brachten veel geld in de kas voor de KNRM.
Voor de huidige bemanning was het nog altijd zeer prettig om Siem erbij te hebben. Zijn inbreng en mening was van onschatbare waarde. Bemanningsvergaderingen bezocht hij trouw en als het nodig was ventileerde hij zijn mening en zienswijze op de onderwerpen, daarbij stond het belang van de KNRM altijd voorop. Geen eigen belang want het werk van de KNRM moet gewoon blijven doorgaan. Nu ook, na zijn overlijden, blijft het reddingwerk doorgaan. Maar wat Siem ons heeft nagelaten zullen wij nooit vergeten. Wij zullen hem enorm missen, met verdriet nemen we afscheid van een oer-KNRM’er maar zijn ontzettend dankbaar voor wat hij ons heeft nagelaten.
Siem bedankt. Een goeie laatste stoom, en we weten zeker dat je van bovenaf met ons meekijkt.
Reddingsstation Katwijk heeft een hecht team geoefende redders Nadat hij twee jaar dispensatie kreeg van de directie van de Koninklijke Nederlandse Reddingmaatschappij komt deze maand toch het moment dat Albert van der Plas afscheid neemt als schipper van de reddingboot Edith Grondel. Hij wordt opgevolgd door de huidige reserve-schipper Jaco Vooijs. Sinds de start van het reddingstation in Katwijk in 1824 was Albert de veertiende schipper.
In zijn werkzame bestaan is Albert van der Plas (57) teamchef van de politie in Den Haag. “Mijn functie als leidinggevende bij de politie valt goed te combineren met de taak als schipper van de reddingboot in Katwijk. Daarbij komt,” benadrukt Albert,” dat we een goed ingewerkt team hebben met vier reserve-schippers. We plannen onderling altijd de beschikbaarheid in Katwijk, zodat we direct kunnen uitrukken bij een alarm. Daarnaast oefenen we regelmatig. Iets wat uiteraard op afspraak gaat, zij het dat we soms ook voor de 34 bemanningsleden van ons station een ‘onverwachte’ oefening plannen.”
Teamwork Station Katwijk behoort tot de oudste stations van de KNRM. Een jaar na de oprichting van de reddingmaatschappij werd in Katwijk een roeireddingboot gestationeerd. De bemanningsleden opereerden op spierkracht, terwijl de reddingboot met paarden te water gelaten werd. “Ook toen al was teamwork een essentieel onderdeel van de samenwerking op het station. Een eigenschap die centraal staat bij onze groep vrijwilligers.” Albert van der Plas trad in het najaar van 1997 in dienst op het station Katwijk. “Het was het tijdperk van net na de houten motorstrandreddingboten, die sinds 1951 in Katwijk gestationeerd waren en met een snelheid van circa 10 knopen ingezet werden bij alle weertypen.” “Ik maakte de Casparis net niet meer mee,” verduidelijkt Albert. “Sinds 1995 voer de Antje in Katwijk. Een nieuw type reddingboot met een brede inzetbaarheid en een snelheid van 36 knopen (ruim 50 km/uur). Dat vereiste een andere scholingsgraad en geoefendheid van de bemanning. Eén van de reden dat toen op station Katwijk een aantal ‘vacatures’ ontstond. Ik nam zelf het initiatief om te solliciteren en na een aantal gesprekken vond de aanstelling op ‘proef’ plaats. Een klein jaar later, op 1 juni 1998, kreeg ik de functie van opstapper.”
Affiniteit Albert vertelt dat hij geen nautische achtergrond heeft, maar wel een grote affiniteit met de zee en het reddingswerk. “Al jong was ik vrijwilliger bij de KRB, waar ik veel leerde. Mijn functie als politieagent en nu de laatste jaren als leidinggevende van een team maakt ook dat ik pas bij de organisatie en het uitvoeren van deze maatschappelijke taak. De drive iets voor mensen te kunnen betekenen, heb ik.” De scheidend schipper geeft aan dat het vrijwilligerswerk bij de reddingmaatschappij ook iets verplichtends heeft. “Er wordt op je gerekend. Daarbij komt dat je als schipper tevens oog moet hebben voor menselijke aspecten en de dynamiek binnen een groep. Bemanningsleden moeten goed opgeleid en getraind zijn; zowel voor een inzet als het onderhoud. Aspecten die aandacht vragen en een taak die je als schipper in goed overleg met de leden van de plaatselijke commissie uitvoert.” “Een alarm valt niet te plannen en komt onverwacht, ondanks dat je het type weer ‘leest’ en uit ervaring weet wat er eventueel gebeuren kan. Vandaar dat we als groep schippers altijd alert zijn op onze beschikbaarheid en die van de bemanning. Het gebeurde dat ik op zomerse vrije dagen mijn vrouw moest teleurstellen niet van dorp te kunnen, omdat de inzet vanwege de vakantiedagen bijvoorbeeld krapjes was. De steun van het thuisfront is bij dit vrijwilligerswerk dus van groot belang. Vergeet niet dat je bij een uitruk met slecht weer toch onder moeilijke omstandigheden zee op gaat. En dat niet zonder risico.”
Schipper Sinds november 2015 is Albert schipper van de reddingboot. Gedurende de periode van acht jaar daarvoor deed hij de nodige ervaring op als reserve-schipper. Hij werkte in die periode nauw samen met Hugo van Duijvenbode, die sinds 1994 als schipper fungeerde. Eind deze maand neemt station Katwijk eveneens afscheid van Hugo, die na het schipper-zijn actief bleef bij het hulpvoertuig. Hij maakt inmiddels bijna dertig jaar deel uit van de bemanningsgroep. Voor Hugo geldt dat juist hij de overgang van de traditionele strandreddingboten naar de snelle schepen meemaakte. Zijn nautische opleiding en ervaringen als duiker bij de Koninklijke Marine, plus later bij de beroepsbrandweer en ambulance, maakten hem daar geschikt toe. Daarbij had hij bij de lokale reddingsbrigade de nodige ervaring opgedaan met de inzet van snelle boten. Albert van der Plas: “Het verschil met vroeger? Voor alle functies is er een adequaat opleidingstraject. Dat biedt de reddingmaatschappij aan en daar wordt ook veel waarde aan gehecht. We worden geschoold en getraind op vaardigheden. Ik vind dat een goede ontwikkeling,” benadrukt Albert. “Net zoals de inzet van de directie van de KNRM om ons te voorzien van optimale middelen. Dat geldt voor alle materialen, de schepen en alle toebehoren, zoals de overlevingspakken en de reddingsvesten.” Per 1 januari treedt Albert van der Plas uit dienst en volgt Jaco Vooijs (48) hem op. Jaco is sinds 2005 reserve-schipper. De nieuwe schipper van de reddingboot Edith Grondel heeft een lange ervaring op de visserij en is geschoold in alle relevante bevoegdheden voor de zeevisvaart en inmiddels ook voor die bij de reddingmaatschappij. Sinds een aantal jaren werkt hij vlakbij de redschuur op het bedrijventerrein ’t Heen bij Katwijk Chemie. “Een onderneming die dit werkt steunt en me ruimte geeft snel te vertrekken als het alarm afgaat,” vertelt Jaco Vooijs.
Ervaringen In de loop der jaren maakte Albert van der Plas veel inzetten en daadwerkelijke reddingen mee. “Alle acties heb ik nog op het netvlies,” verduidelijkt Albert. “Een aantal staat zelfs heel helder in mijn herinnering gegrift. Bijvoorbeeld die van rond de eeuwwisseling bij onverwacht slecht weer, toen meerdere schepen tijdens een zeilrace in nood geraakten. Maar ook die surfer die de uitputting nabij was, onderkoelt raakte en wij dus net op tijd uit zee redden. Plus de stranding voor een zeiljacht tussen Katwijk en Noordwijk. Gemiddeld op jaarbasis hebben we tussen de 30 en 40 keer een alarm. Reken maar uit hoe relevant we dus als station Katwijk zijn.” Trieste ervaring maken ook deel uit van het reddingswerk. “Denk aan de vader en dochter die in een zwin in het strandgedeelte voor de Boulevard verdronken, ondanks onze poging tot reanimeren. En de jonge Duitser die voor de Uitwatering verdronk. Ondanks een vlekkeloos verlopen en snelle actie waren we misschien seconden te laat.”
Afgelopen donderdagavond hebben de reddingstations uit het IJsselmeergebied afscheid genomen van de voorzitter van de raad van toezicht, Cees van Duyvendijk.
Tijdens de druk bezochte bijeenkomst in het boothuis van KNRM reddingstation Enkhuizen werd Cees door diverse sprekers hartelijk bedankt voor 12 jaar van toegewijde inzet voor de KNRM.
Gedurende de periode dat Cees van Duyvendijk voorzitters was zijn er veel zaken veranderd en gerealiseerd, zo werd de vloot gemoderniseerd en diverse nieuwe reddingstations geopend. Maar wat voor Cees altijd voor op stond is het belang en veiligheid van “zijn vrijwilligers”.
Tevens werd deze avond kennis gemaakt met Cees zijn opvolger, Rutger van Slobbe. Hij zal de komende zes jaar de raad van toezicht voorzitten en wij wensen hem daarbij veel succes.
"Cees, het gaat je goed en je bent ten alle tijden hartelijk welkom in ons boothuis".
Maandagavond heeft de Plaatselijke Commissie en vrijwillige bemanning afscheid genomen van Ton Vogelaar als vrijwilliger van ons reddingstation. Ton heeft zich 10 jaar lang ingezet voor het station, als opstapper, helper aan de wal en later als pandbeheerder en activiteitencommissie.
€ 500,- geschonken door Cees van ’t Wout, sinds kort gestart als zelfstandig technisch bedrijfskundige. Voordat Cees zelfstandig ondernemer werd heeft Cees gewerkt VSL (voorheen ‘ijkwezen’)
Cees van ’t Wout heeft verzocht om bij zijn afscheid van het meetinstituut geen cadeaus te geven, maar een bijdrage voor het goede doel. Cees was bij het VSL leidinggevende, onder meer van onze Wouter. Uit de enthousiaste verhalen van Wouter was voor Cees het goede doel duidelijk.
Zo wist Cees dat de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij uitsluitend bestaat van donatie’s, donateurs, erfenissen en legaten. Niet onbelangrijk dat zij dit werk met gemotiveerde vrijwilligers uitvoeren. Op zaterdag 31 oktober heeft Wouter de cheque van € 500.- in ontvangst genomen namens de KNRM en mocht zijn voormalig leidinggevende even mee op een korte oefenIng. Wij als KNRM’ers danken Cees voor de gulle gift.
Voor zijn inzet bij de KNRM in Eemshaven werd Wim Bosscher ter gelegenheid van Koningsdag 2018 koninklijk onderscheiden. Wim Bosscher werd in 1995 vrijwilliger bij de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij vanaf het moment dat er een nieuw reddingstation in Eemshaven werd opgericht. Hij doorliep de opleidingen tot redder en bleek zeer geschikt om de ploeg vrijwilligers te leiden. Vanaf 2001 werd Wim dan ook aangesteld als schipper van het reddingstation op de reddingboot Jan en Titia Visser.
Deze taak heeft hij tot eind 2010 met grote inzet vervuld. Ondertussen had Wim ook de rol van coördinator opleiden en oefenen op zich genomen en nam zitting in de plaatselijke commissie.
Hij bleef met raad en daad zijn opvolger terzijde staan en hield zijn kennis van het vaarwater op peil, wat erg nodig is in dit steeds veranderende vaargebied tussen de Eems en Schiermonnikoog.
In 2016 werd hij secretaris van het reddingstation en is hij hiermee sindsdien de administratieve spil van het reddingstation geworden. Wim zet zich al die jaren met hart en ziel in voor de KNRM Eemshaven en was ook betrokken bij de ontwikkeling van nieuwe reddingboten van de KNRM.
Wim heeft deelgenomen aan 267 acties, waarbij 683 mensen en 12 dieren veilig aan wal werden geholpen.
Eén van de meest memorabele tochten maakte hij op 1 november 2006, toen in een orkaanachtige noordwesterstorm diverse platbodems op het wad in problemen kwamen. Door extreem hoog water raakten de schepen op drift en konden geen schuilplaats vinden. Met de reddingboot brachten Wim en zijn bemanning het zeilschip Najade en haar opvarenden in veiligheid.
Wim Bosscher werd mede onderscheiden voor zijn verdiensten bij Staatsbosbeheer en het Instituut voor natuureducatie en duurzaamheid. De meeste gedecoreerden worden Lid in de Orde van Oranje-Nassau, maar Wim Bosscher is vanaf vandaag Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Op de 193e verjaardag van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) hebben de vrijwilligers van deze bijzondere organisatie de mensen geëerd die met hun vrijwillige bijdragen al 60 of 50 jaar het reddingwerk financieel mogelijk maken. Station Elburg ontving 8 trouwe donateurs plus partner of (klein)zoon.
Deze ‘Redders aan de wal’, zoals de KNRM haar donateurs noemt, werden in 1957 of 1967 donateur en zijn dat altijd gebleven. Zij waren werkzaam in de scheepvaart, zaten bij de marine of waren hobbymatig veel op het water te vinden. Of, zoals één van de aanwezigen vertelde: ‘Veel van mijn familieleden zaten bij de NZHRM, de voorloper van de KNRM. Mijn grootvader heeft nog op de Brandaris gevaren. Ik niet want ik was bang voor water. Maar om het belangrijke werk waar mijn familie over sprak te kunnen steunen, ben ik donateur geworden.’
Een unieke organisatie
Een ander vertelt hoe hij kennis maakte met de KNRM: ‘Ik deed een opleiding tot werktuigbouwkundige. Na mijn mondeling examen was ik, net als iedereen, erg zenuwachtig of ik het had gehaald. Dan kwam je het kamertje binnen voor de uitslag en de voorzitter wees zwijgend op het miniatuurreddingbootje op tafel. De bedoeling was duidelijk. Door de zenuwen kieperde je de volledige inhoud van je portemonnee in het bootje. Maar prima hoor. Ik ben ooit donateur geworden en uit sympathie en bewondering ben ik dat altijd gebleven.’
Het ontvangst op het station, een presentatie over het reddingwerk, de kibbeling en broodjes haring en natuurlijk de vaartocht met de reddingboot Evert Floor werden zeer gewaardeerd. Eén van de aanwezigen laat weten dat hij ook al vijftig jaar lid is van de ANWB. ‘Ik kreeg een kaartje. En vlak daarna kreeg ik van de KNRM een uitnodiging om op deze manier persoonlijk bedankt te worden. Heel bijzonder.’ Hij benadrukte ook dat de KNRM sowieso een unieke organisatie is wat hem betreft: ‘Jullie doen dit werk met allemaal vrijwilligers en de dienstbaarheid en de inzet is echt fantastisch. Dat heb ik vandaag zelf kunnen ervaren.’
Vaartocht
De KNRM bestaat dankzij donaties, giften, schenkingen en nalatenschappen, zonder overheidssubsidie. De traditie om donateurs na 60, 50, 40 en 25 jaar (en soms 70 en een van 80 jaar) een attentie toe te sturen bestaat bij de KNRM al heel lang. Het uitnodigen op de reddingstations om persoonlijk kennis te komen maken, is iets van de laatste jaren. Het weer was zaterdag 11 november onstuimig maar toch wilden de trouwe donateurs graag mee voor een tochtje over de Randmeren. De grijze haren wapperden in de wind. Koude regen sloeg neer op de gezichten waarop steevast een brede glimlach te zien was. Een eerder gestelde vraag over waarom mensen dit vrijwillig willen doen, was beantwoord zonder woorden.
Mis de boot niet! Schrijf je nu in voor de KNRM nieuwsbrief
Maandelijks houden we je op de hoogte van alle nieuwtjes, evenementen en bijzondere acties van de KNRM en onze reddingstations. Je kunt je op ieder moment weer afmelden.
