De KNRM aanwijzen om je uitvaart dan wel je nalatenschap te regelen. Vreemd? Niet als je het executeurs Cees Prins en Cora Bartels vraagt. ‘Zorgen voor mensen zit ons in het bloed. Wij kunnen, met hetzelfde gevoel waarmee we mensen redden op zee, ook na een overlijden discreet omgaan met alles wat dierbaar was en waaraan men bij leven gehecht was.’
Ze zijn er eigenlijk een beetje ingerold, Cees Prins en Cora Bartels van de financiële administratie van de KNRM. De boekhouding kloppend houden, donateurs informeren over periodieke giften en het ontvangen en verwerken van erfenissen – het behoort allemaal tot hun taken. Gaandeweg zijn ze daarbij ook het uitvoeren van het executeurschap actief aan donateurs gaan aanbieden. Niet alleen het financiële gedeelte, maar ook de wijze van uitvaart, de teraardebestelling of crematie en de bijzetting van de as of het uitstrooien ervan. De KNRM als executeur dus.
Testament
Voor velen bleek dit de oplossing voor een dilemma. Bijvoorbeeld voor iemand die, soms door omstandigheden, alleen is komen te staan in het leven. Iemand zonder partner of kinderen die kunnen zorgen voor een passend afscheid na overlijden. Wie een testament laat opstellen door de notaris, krijgt sinds 2003 de vraag: wie wordt uw executeur? Dit kan niet meer worden geregeld via een zogenoemd codicil. Cees: ‘Het executeurschap dat de KNRM aanbiedt, is voor deze toekomstige erflaters écht een oplossing. Het biedt hen extra zekerheid dat er daadwerkelijk gebeurt wat zij in hun laatste wil kenbaar hebben gemaakt.’ ‘De KNRM hecht er dan wel aan om bij leven al een persoonlijke relatie met de erflater te hebben of op te bouwen’, vervolgt Cora. ‘Zo kan de afwikkeling van de nalatenschap dan later heel persoonlijk en passend worden uitgevoerd. Zodra er een verzoek binnenkomt, plannen we een gesprek. Dat kan hier op kantoor, met uitzicht op de reddingboten in de haven. Of gewoon bij de mensen thuis.’ ‘De gesprekken gaan niet alleen over de afwikkeling na het overlijden’, aldus Cees. ‘Maar vaak genoeg ook over het geleefde leven. Dat zijn soms indringende gesprekken. Bijvoorbeeld over waarom de KNRM wel, maar familieleden niet worden opgenomen als erfgenaam. Dat is goed, want zo bouw je een vertrouwensband op.’ ‘Afspraken over hoe wij moeten handelen na het overlijden leggen wij altijd vast op papier, een zogenoemd Persoonlijk Memorandum, waarna dit document in een kluis bij de KNRM wordt bewaard,’ zegt Cora. ‘Dat moet ook wel, omdat ons soms ook al huissleutels, bankgegevens of pincodes worden toevertrouwd. Ook vragen we altijd wie allemaal een kopie van de huissleutel heeft.’ Cees: ‘Soms menen derden recht te hebben op delen van de boedel. Dan kom je binnen in een huis en zie je op de muur duidelijk waar de schilderijen hebben gehangen. Dat is niet altijd zoals de erflater dat heeft gewild.’