De Zuid koopt een zeilschokker om als reddingvaartuig dienst te doen in de zeegaten voor de Oosterschelde en de Grevelingen. De schokker vaart op zee voor de kust. Met de zeilschokker worden ook loodsdiensten verricht, maar mag geen bergingswerk worden uitgevoerd.

Het eerste lijnwerp- en wippertoestel wordt in gebruik genomen. Hiermee kan door een vuurpijl een lijn naar een gestrand schip worden geschoten om daarlangs schipbreukelingen te kunnen redden. Bijna alle reddingstations krijgen zo’n toestel als extra reddingmiddel vanaf de kust. Ook worden voor dit doel mortieren gebruikt om een kogel met lijn eraan over te schieten naar een gestrand schip.

Voor het belonen van redders na een bijzondere reddingsactie wordt een medaille ontworpen. Vanaf 1840 tot 1991 worden in totaal meer dan 1.400 uitgereikt aan mensen die schipbreukelingen hebben gered. Ook aan zeevarenden die elders in de wereld collega zeelieden het leven hebben gered.

Bij een reddingspoging voor de opvarenden van de gestrande Guardian kapseist de roeireddingboot van Katwijk. Roeier Leendert Slootweg verdrinkt, mede doordat de bemanning geen drijfmiddelen droeg. In hetzelfde jaar verdronken roeiredder J. Erven in Zandvoort. De zogenaamde scaphanders gemaakt van drijvende biezen vinden de roeiers erg ongemakkelijk. Toch zijn ze diverse keren levensreddend geweest. Leendert Slootweg was de eerste redder die bij reddingstochten verdronk. In de historie van de KNRM verdronken in totaal 69 redders.