Een zomerse week vol acties op KNRM station Hindeloopen

We starten de week van relatief veel acties op dinsdagmiddag 23 juli waarbij de havenmeester van Jachthaven Hindeloopen melding maakte van een zeiljacht met motorpech, dat graag bij Hindeloopen naar binnen gesleept wilde worden. Na telefonisch contact tussen de schipper en de eigenaar van het zeiljacht, besloot de eigenaar - mede door het mooie zeilweer - door te zeilen tot vlak voor de haveningang van Hindeloopen. Via de bemanningsapp werd de bemanning hierover geïnformeerd en werd de Alida vaarklaar gemaakt. Nadat de eigenaar zich weer bij de schipper had gemeld, voer de Alida naar buiten en nam het zeiljacht op sleeptouw. Het zeiljacht werd de haven binnen gesleept en werd afgemeerd in de jachthaven.

Een dag later kwam via de Kustwacht een Prio 2 melding binnen van een jacht met voortstuwingsproblemen. Dit was een bijzondere melding, niet zozeer vanwege het soort melding, maar vanwege de manier waarop de actie verliep. De voortstuwingsproblemen werden veroorzaakt door een losse gashendel. Aangezien de eigenaar zelf niet over het juiste gereedschap beschikte, voer de Neeltje Struis naar het zeiljacht met de gereedschapskoffer – recent aan ons geschonken door AES uit Lemmer . De eigenaar kon zelf al zeilende het euvel met het gereedschap repareren. Nadat de motor draaide en het zeiljacht op de motor de reis kon vervolgen, ging de Neeltje Struis retour station.

Niet lang daarna ging de pieper voor een Prio2 maritieme hulpverlening, gemeld via de alarmcentrale. Daarop voer de Neeltje Struis uit en trof ter hoogte van de Workumer Buitenwaard een blauwe motorboot aan, met aan boord drie relatief jonge dames. Deze dames, student aan de hogere hotelschool in Amsterdam, vierden vakantie in Makkum en wilden met een huurboot naar Workum. Aangezien de verhuurder die dag al zijn motorboten al had verhuurd, bood hij hen een boot aan met een elektrische motor, voor een tocht op het binnenwater. Dit was echter niet wat zij in hun hoofd hadden, want zij wilden heel graag dineren in Workum bij restaurant ‘Sluiszicht’. Daarop besloot de verhuurder de motorboot ‘Celine’ van zijn dochter te verhuren. Halverwege de tocht begon de motor te stotteren. Daarop zocht de verhuurder via zijn KNRM Help app contact met de KNRM. En werd zijn positie - in de buurt van Stavoren – gemaild. De schipper kon contact maken met één van de dames aan boord, die hem gelukkig kon vertellen dat zij niet bij Stavoren, maar bij Workum voeren. Om half 6 voer de Neeltje Struis uit en was snel ter plaatse. Daar troffen zij drie zonnebadende dames aan die dolblij en opgelucht waren de KNRM te zien. Besloten werd Elise – in het dagelijks leven werktuigkundige op de zeevaart - over te zetten om de motor te repareren, maar helaas hield de motor het na 500 meter weer voor gezien. Neeltje Struis was nog in de buurt, ging weer langszij en sleepte de motorboot naar Hindeloopen. Daar kon de verhuurder de motor (vermoedelijk verstopte filter) ‘s avonds repareren zodat de dames na het diner weer terug naar Makkum konden varen. De dames besloten echter dat dit genoeg avontuur was geweest voor één dag en namen een taxi terug naar Makkum.

Donderdagmiddag rond 17.00 uur werd het station door de Kustwacht gealarmeerd, Prio1 zwemmer vermist. Via de Kustwacht kreeg de schipper telefonisch meer informatie, waarop beide boten met de grootste spoed naar Makkum voeren. Eenmaal ter plaatse waren diverse schepen al aan het zoeken – naar zoals bekend was geworden een vermiste vrouw. Op de locatie waar de vrouw voor het laatst was gezien, ging de Alida voor anker en fungeerde als vraagbaak voor de zoekende eenheden. Ondanks de inzet van vele schepen die in de buurt waren en de spontane zoekactie vanaf het strand, waarbij zo’n 100 personen hand in hand het water in liepen, werd de vrouw niet meer gevonden. Ruim twee uur na de melding, besloot de Kustwacht de zoekactie te staken en nam de KLPD de zoekactie over. De volgende dag werd de vermiste vrouw op 2 mijl uit de kust gevonden. Een verdrietig einde van wat een mooie vakantie had moeten zijn. Ons medeleven gaat uit naar de nabestaanden.

Vrijdagochtend begon de zomerse dag voor de bemanning van het station al om half 5 's ochtends. Een schip was van haar anker gegaan nadat de wind 180 graden was gedraaid. Daarbij was het schip op het ondiepe water van het ‘Vrouwezand’ vastgelopen. Na ongeveer een half uur was de Alida ter plaatse. Daar aangekomen had de eigenaar van de schouw inmiddels zelf kans gezien het schip vlot te krijgen en voer op eigen kracht naar Stavoren. Een uurtje later lag de Alida weer in haar box en kon de bemanningsleden, die niet naar het werk hoefden, nog even op ‘de kooi’.

Zaterdagmiddag deed de eigenaar van het zeiljacht ‘Holland’ bij de Kustwacht melding van een surfer, die door de sterke aflandige wind niet meer naar de wal terug kon surfen. Daarop alarmeerde de Kustwacht station Hindeloopen. De surfer dreef vlak onder de kust van Hindeloopen, daarom was de Alida al snel ter plaatse. Het zeiljacht ‘Holland’ was bij de surfer gebleven, maar kon zelf geen assistentie verlenen. De bemanning van de Alida hielp de surfer aan boord van de Alida, inclusief plank en zeil. Na een korte check en overleg met de surfer, bracht de Alida hem met zeil en plank tot de eerste zandbank en kon de surfer lopend naar de wal.

Eind van de middag ging de pieper weer – dit keer voor een zeiljacht met tuigageproblemen. Na telefonisch contact met de eigenaar rukte de Alida uit naar Stavoren. Daar lag het zeiljacht vlak voor de ingang van de ‘oude haven’ voor anker. De eigenaar gaf aan dat bij het laten zakken van de genua, de mast op nog onverklaarbare wijze naar beneden was gekomen. Behalve de schrik had geen van de vier opvarenden daarbij letsel opgelopen. Al snel werd het anker uitgegooid en werd de Kustwacht gealarmeerd. Nadat de bemanning van het zeiljacht zeker wist dat de KNRM zou komen, ging de bemanning aan de slag om de warboel van mast en verstaging te ordenen. De mast was gelukkig niet gebroken, maar lag wel wat onhandig naast de boot. Toen de Alida ter plaatse kwam, waren de stagen en giek al netjes opgebonden. Twee opstappers werden overgezet met de gereedschapskoffer en na het demonteren van enkele onderdelen kon de mast verder op het schip gelegd worden. Nadat de mast goed vastgesjord was op het schip, kon het zeiljacht op eigen motor de weg vervolgen naar Makkum.