Lintje voor Klaas Sikkema, station Schiermonnikoog

Lintje voor KNRM vrijwilliger op Schiermonnikoog

De heer Klaas Sikkema (64) ontving bij de jaarlijkse Lintjesregen een Koninklijke onderscheiding voor ondermeer zijn verdiensten voor het reddingstation Schiermonnikoog van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij.

De heer Klaas Sikkema heeft zich gedurende 20 jaar als lid van de plaatselijke commissie van Schiermonnikoog op voortreffelijke wijze ingezet voor de KNRM. Van 1996 tot 2014 is Klaas Sikkema de Coördinator Communicatie en Fondsenwerving (CC&F) geweest van het reddingstation. In die periode is hij tevens van 2006 tot 2010 actief geweest als Coördinator Opleiden en Oefenen. In 2014 moest hij in verband met zijn gezondheid de intensieve PR taak als CC&F met pijn in het hart neerleggen. Klaas Sikkema blijft vanaf die tijd nog altijd als lid van de plaatselijke commissie zeer betrokken bij het reddingwerk van de KNRM.

Een belangrijke taak van de plaatselijke commissie is het werven en gemotiveerd houden van vrijwillige bemanningsleden. In een kleine gemeenschap als Schiermonnikoog is dat niet eenvoudig. Mede door zijn persoonlijkheid weet de heer Sikkema mensen makkelijk voor zich te winnen. Zijn mede commissieleden en de bemanningsleden hebben veel waardering voor Klaas. Hij heeft zich als PR man en notulist van de vergaderingen prima geprofileerd. Klaas is een man met een groot KNRM hart en het is altijd zeer plezierig met hem samen te werken. Hij gaat moeilijke beslissingen niet uit de weg.

Klaas Sikkema heeft veel tijd aan de KNRM besteed. Hij verstuurde de verslagen van de reddingacties naar de regionale dagbladen, hij gaf lezingen op scholen die op het eiland op kamp waren, hij wierf donateurs tijdens de verschillende evenementen van de KNRM, zoals de landelijke Reddingbootdag.

In de periode waarin de heer Sikkema deel uitmaakt van de plaatselijke commissie zijn onder de bestuurlijke verantwoordelijkheid van deze commissie op het moment van schrijven 1740 acties uitgevoerd, waarbij 3280 mensen en 63 dieren veilig aan wal werden geholpen.

Reddingsacties en hulpverleningen

Hieronder een aantal acties die in zijn bestuurlijke periode werden uitgevoerd.

(Bron: De Reddingboot, verslag van de KNRM voor donateurs).

Schuivende lading

19 januari 1998

Op 19 januari 1998 wordt de bemanning Schiermonnikoog gevraagd om bij stormweer(Bft. 8) uit te varen voor het zeeschip Vigaros. Het schip kampt met een schuivende lading. De reddingboot vertrekt om 15.00 uur en is om 01.00 uur ’s nachts terug in de haven. De bemanning kan terugkijken op een zware, maar succesvolle reis. De zevenkoppige bemanning van de Vigaros heeft onder escorte van de reddingboot een veilige haven weten te bereiken.

22 september 2004

Op 21 september 2004 sloegen twee coasters alarm, allebei vanwege een schuivende lading hout. Dit alles als gevolg van een noordwesterstorm en vier tot acht meter hoge zeeën. De Arie Visser vertrok vanuit Terschelling naar de Lumare, de reddingstations Schiermonnikoog, Ameland-Ballumerbocht en Eemshaven waren in de weer met de Fagervik. De bemanning van de Lumare slaagde erin binnen te lopen, de zevenkoppige bemanning van de Fagervik werd door een helikopter van boord gehaald.

Een uitgebreid verslag van deze bijzondere reddingactie volgt hieronder.De MS Fagervik voer in de positie 53.43.6N 005.52.2E, ongeveer twintig mijl noordwest van Schiermonnikoog, toen de kapitein om 07.34 uur alarm sloeg. Op de melding vertrokken de reddingboten Koning Willem I (Schiermonnikoog), Anna Margaretha (Ameland) en Alfried Krupp (Borkum), alsmede diverse bergingsvaartuigen en het Kustwachtvaartuig Waker. In de zeegaten en in de buitengronden moesten de reddingboten voorzichtig opereren. Langzaam maar zeker werden de brekers genomen totdat de Koning Willem I en de Anna Margaretha open water bereikten. De golfhoogte was zes tot acht meter.

Aan boord van de Fagervik werd de situatie snel nijpender. Het schip bleef DSC-noodmeldingen uitzenden en toen een tevens gealarmeerde helikopter de kapitein meedeelde dat zij binnen tien minuten ter plaatse zou kunnen zijn, antwoordde de kapitein eerst dat drie bemanningsleden van boord wilden. Drie minuten later meldde de kapitein zich echter opnieuw. De gehele bemanning ging van boord… Rond 09.00 uur werd de laatste opvarende van de Fagervik in de heli gehesen en ging het gezelschap naar Schiermonnikoog, de coaster onbemand achterlatend. Twintig minuten later arriveerden de Koning Willem I en de Anna Margaretha bijna gelijktijdig bij het driftende schip.

De schippers Klontje en Nobel overlegden met de Kustwacht wat te doen. Het KWC verzocht de reddingboten ter plaatse te blijven om de overige scheepvaart in de gaten te houden. In de buien nam de wind toe tot zware storm en liep de golfhoogte op tot acht meter. Zeer geregeld sloegen er ladingen hout overboord, maar de coaster zelf lag redelijk stabiel. Nadat bekend werd dat de Waker en de bergingsvaartuigen Tempest en Hunter onderweg waren, werd de Alfried Krupp bedankt voor de moeite. De Duitse reddingskruiser keerde terug naar Borkum.

Op Schiermonnikoog werden de zeven Engelse zeelieden opgevangen door de walploeg van station Schiermonnikoog. De KNRM-truck haalde de mannen op bij de helihaven en bracht ze naar het bemanningsverblijf Abraham Fock. Daar kwamen de ontredderde zeelui enigszins op verhaal. Eén van de bemanningsleden was erg overstuur en kreeg van de huisarts een kalmeringsmiddel toegediend. Onder begeleiding van een KNRM-opstapper ging de Fagervik-bemanning om 10.30 uur met de veerboot naar Lauwersoog, waar ze door de bemanning van de Annie Jacoba Visser werden opgevangen. De agent van de Fagervik regelde transport van Lauwersoog naar Rotterdam.

Rond de middag waren zowel de Waker als de bergers met de rederij van de Fagervik in onderhandeling voor een bergingscontract. Uiteindelijk werd besloten dat beide partijen de klus gezamenlijk mochten klaren. Toen de bergers arriveerden, werd ook de Anna Margaretha bedankt voor de inzet en bleef alleen de Koning Willem I stand-by. De sleep liep 7 knopen in westelijke richting, teneinde genoeg hoogte te winnen en zoveel mogelijk voor de zee de Westereens op te lopen. Toen de Waker zijn koers verlegde naar het zuidoosten begon den Fagervik te scheren en brak te sleeptros. Besloten werd de sleepboot Hunter een nieuwe poging te laten wagen. De Koning Willem I was intussen extra alert, omdat er twee bergingsmedewerkers – zogenaamde ‘runners’ - op de coaster zaten.

Daar het weer alleen nog maar verder verslechterde, ging het bergingsvaartuig Tempest rond 18.30 uur retour Terschelling. De Koning Willem I verzocht de Kustwacht ook om aflossing. Precies op het moment dat de Hunter vastmaakte op de Fagervik, arriveerde de Alfried Krupp weer en kon de Koning Willem I de thuisreis aanvaarden. Omdat Klontje niet over de eb het Westgat aan wilde lopen, ging de reddingboot eerst via de Westereems naar Eemshaven. In het boothuis van station Eemshaven kwamen de eilanders op krachten. Na een kort slaapje van twee uur gingen ze opnieuw aan boord en vertrokken om 0.30 uur richting Schiermonnikoog, waar ze om 03.15 uur afmeerden. Op dat moment was de Jan en Titia Visser al bijna drie uur onderweg, ook voor de Fagervik. De reddingboot van Eemshaven had het verzoek gekregen de Alfried Krupp af te lossen. De Jan en Titia Visser arriveerde om 02.40 uur bij de sleep en bleef stand-by tot het afmeren van de Fagervik in Eemshaven om 11.10 uur. Schipper Klontje van de Koning Willem I, de reddingboot die het langst in touw was, besloot zijn rapportage met de volgende woorden: “Ik heb de jongens bedankt voor hun grote inzet. Geen wanklank gehoord en we hebben een geweldig schip!”

Amelander reddingboot gekapseisd

1 november 2006

Op 1 november 2006 woedt er een extreem zware storm over Nederland. De reddingboten van Schiermonnikoog, Lauwersoog, Eemshaven en Ameland worden gealarmeerd. De laatste voor een klus op de Noordzee; de overige voor het in veiligheid brengen van een aantal charterschepen op de Waddenzee. Onder voor de Waddenzee extreme omstandigheden worden drie charters, met in totaal 50 opvarenden, in veilige haven gebracht. Alle betrokken redders ontvangen voor deze uitzonderlijk zware reddingactie een onderscheiding van de KNRM.

De reddingboot van Schiermonnikoog werd tijdens de reddingactie van de drie charters verzocht naar zee te gaan, omdat de reddingboot van Ameland tijdens haar actie tot driemaal toe was gekapseisd en werd vermist. De Koning Willem I zocht naar de Amelander collega’s tot het verlossende bericht binnenkwam dat er contact met de Amelandse reddingboot was geweest en dat de bemanning het naar omstandigheden goed maakte.

Zeilboot op drift

30 juli 2009

De bemanning van de reddingboot Edzard Jacob van het station Schiermonnikoog kreeg alarm: er was een zeilboot op drift geraakt, net buiten de jachthaven van Schiermonnikoog. Door de harde, stormachtige wind had het anker geen grip meer. Hierdoor dreef het vaartuig af in de richting van Veerdam. De bemanning kon een sleepverbinding maken en meerde vervolgens de circa negen meter lange zeilboot de drukke jachthaven af. Tijdens de sleep naar de jachthaven kwam men een vrouw tegen die onderweg was naar een boot die op het wad voor anker lag. Ze ging een bijbootje ophalen om zo haar man op te pikken van de jachthaven. Het water was al tot borsthoogte gestegen. Ze moest nog een heel eind lopen (zwemmen) voordat ze de boot zou bereiken. De Edzard Jacob nam de vrouw aan boord, omdat het door de harde wind en golven niet verantwoord was haar door te laten gaan. Nadat de op drift geraakte zeilboot was afgemeerd in de jachthaven, bracht de Edzard Jacob de eigenaars naar hun eigen boot.

Wadlopers

13 september 2015

Vlak voor elven ging de pager met prio 1, zwemmer vermist/in de problemen.

Bij navraag bij de Zeeverkeerspost Schiermonnikoog bleek het te gaan om wadlopers aan de oostzijde van de jachthaven. Direct vertrokken met de Edzard Jacob en de truck, kort daarna gevolgd met de waterscooter achter de privéauto van Floris Talsma. Bij aankomst op de jachthaven ging het om één wadlopen welke behoorde bij een groep van een school uit Drunen hoorde. Zij logeerden in een kampeerboerderij.

Tijdens het wadlopen was één van de schoenen van de jongen uit gegaan. Hierdoor raakte hij vast in het slik. Bij een poging los te komen raakte de jongen licht gewond aan zijn blote voet en handen. Omdat het loskomen niet erg lukte werd de jongen enigszins vermoeid en koud.

Dit schouwspel werd gadegeslagen door een oplettende watersporter in de jachthaven. Omdat het water ook opkwam heeft hij alarm geslagen. Twee opstappers van de Edzard Jacob in overlevingspak zijn naar de jongen toe gelopen en hebben hem uit zijn moeilijke situatie bevrijd.

Na zijn “bevrijding” is de jongen naar de boerderij gebracht, waar hij onder een warme douche weer bij kwam. De verwondingen konden met een pleister worden behandeld.

KNRM redt mensen op zee en het ruime binnenwater.

Vanuit 45 reddingstations, met 1.400 vrijwilligers en 75 reddingboten.

De reddingstations van de KNRM zijn 24 uur per dag, 365 dagen per jaar onder alle (weers)omstandigheden inzetbaar.

Op alle wereldzeeën kunnen zeevarenden een beroep doen op de Radio Medische Dienst (RMD) van de KNRM.

De KNRM wordt volledig bekostigd uit vrijwillige bijdragen van donateurs en uit nalatenschappen.