Grondzeeën van achttien meter

In 1990 werd op West Terschelling een snelle havenreddingboot, de Jan van Engelenburg in dienst gesteld. Het betekende een omschakeling voor het hele station.

De bemanningsleden werden omgeschoold en er werden nieuwe opstappers aangetrokken. De Jan van Engelenburg heeft bewezen de conventionele schepen, die decennia het beeld van de Redding Maatschappij bepaalden, te kunnen vervangen. Op Nieuwsjaardag 1995 voer zij uit ter assistentie van een in nood verkerende Duitse reddingboot en trotseerde daarbij grondzeeën van achttien meter. "Ik heb momenten gehad dat ik dacht niet meer thuis te komen", verklaarde schipper Ane Ruijg later. Niet meer thuis komen. Het is de redders van Terschelling in de historie meerdere malen overkomen. En niemand garandeert dat het tot de geschiedenis behoort. Maar bij voorbaat thuis blijven zal op Terschelling niet gebeuren. Want zolang er reddingboothulp nodig is, zullen er onder de Terschellingers mannen beschikbaar blijven die de reddingboot, ook tijdens het zwaarste weer willen bemannen.