KNRM kan niet zonder meedenkende werkgevers van hun vrijwilligers. Daarom werden de eigenaren van The Dunes Golfbaan in het zonnetje gezet en ontvingen zij een bordje ter erkenning van hun ondersteuning van KNRM Zandvoort. Een werkgever waar bemanningsleden van KNRM werkzaam zijn, biedt de medewerkers de ruimte om direct weg te gaan bij een oproep, zonder enig overleg. Als de pieper gaat, is het soms een kwestie van leven en dood, en moet de vrijwilliger binnen tien minuten op de boot zijn.

Vrijwillig bemanningslid Bruce Lancaster: “Als opstapper bij de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) in Zandvoort sta ik dag en nacht klaar om uit te rukken bij een noodsituatie op zee. Het moment dat de pieper gaat, laat ik alles vallen om direct naar het reddingstation te gaan. Dit vormt niet alleen een belangrijke taak voor mij als vrijwilliger, maar ook voor mijn werkgever, Golfbaan The Dunes in Zandvoort, die mij hierin volledig steunt.”

Wat The Dunes bijzonder maakt, is niet alleen het begrip voor het belang van het vrijwilligerswerk van de KNRM, maar ook de actieve betrokkenheid van het bedrijf. De KNRM speelt een essentiële rol in Zandvoort, en het is hartverwarmend om te zien hoe The Dunes deze betrokkenheid waardeert. Zo is er naast de betreffende medewerker zelfs een andere collega die actief als helper aan wal betrokken is, wat de sterke steun voor het vrijwilligerswerk onderstreept.

“Ook de andere werknemers van The Dunes begrijpen de urgentie van een alarmering. Wanneer er een oproep komt, nemen zij de taken die ik tijdelijk laat liggen, over zodat ik mijn werk bij de KNRM kan doen. Zodra de actie voorbij is, keer ik terug naar mijn werk op de golfbaan. Deze samenwerking benadrukt de waarde van vrijwilligerswerk en hoe belangrijk het is om als gemeenschap elkaar te steunen.”, aldus Lancaster. De verbondenheid met de KNRM gaat bij Lancaster verder dan zijn eigen inzet. Zijn opa was vroeger bemanningslid bij hetzelfde reddingstation. “Zo kan ik mijn werk op de golfbaan combineren met mijn rol als reddingswerker op zee. Twee totaal verschillende werelden, maar beide even waardevol.”

The Dunes hoopt dat andere bedrijven in kustgebieden dit voorbeeld volgen en hun werknemers de ruimte geven om zich in te zetten voor de KNRM. Het vrijgeven van een medewerker bij alarmering kan letterlijk het verschil maken. Een klein gebaar, maar met een enorme impact.

Bij de KNRM krijgen vrijwilligers een volledige gratis opleiding, inclusief EHBO. Dit komt niet alleen ten goede aan reddingsoperaties, maar biedt ook waardevolle vaardigheden voor het dagelijks leven en de werkvloer. Door KNRM-vrijwilligers te ondersteunen, investeren werkgevers indirect ook in extra veiligheid binnen hun eigen bedrijf. Samen zorgen we voor een sterkere en veiligere gemeenschap.

KNRM station Zandvoort ontving zaterdag 9 november 13 trouwe donateurs die met hun vrijwillige bijdragen al 50 of 60 jaar het reddingwerk financieel mogelijk maken. Twee dagen voor de 200e verjaardag van de KNRM worden zij geëerd door de vrijwilligers van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij door het hele land op bijna alle 45 reddingstations. Deze "Redders aan de wal" werden in 1964 of 1974 donateur van de KNRM en zijn dat altijd gebleven. Het was een dag vol bijzondere verhalen en glunderende gezichten toen de senioren van de boot afstapten.

Zandvoorter Pieter Joustra, donateur sinds 1974, liet KNRM Zandvoort weten dat alle Zandvoorters die van de zee houden, zwemmen, surfen of zeilen, de KNRM zouden moeten steunen: “Dank voor deze goed georganiseerde bijeenkomst. Ik was verheugd zoveel leden te ontmoeten, waar ik zoveel respect voor heb. De KNRM is meer dan een vrijetijdsorganisatie. Het kost tijd en inspanning en is zeker niet zonder levensgevaar. Zandvoorters dienen trots te zijn op deze hardwerkende vrijwilligers, zowel mannen als vrouwen. Iedereen geniet van de zee. Zeilers, surfers, voor Zandvoorters is dit hèt moment om donateur te worden.”

De heer Van Heck, al 60 jaar trouwe donateur van de KNRM, had een bijzonder verhaal over hoe hij ooit donateur was geworden. Het was een moment dat hij nooit meer vergeet. “Mijn oma woonde aan de haven in Dordrecht. Ik kwam daar in de zomer wel zes weken achtereen en was geboeid door de schepen. Na een aanvaring en het zinken van de Berm bij Hoek van Holland, waarbij de KNRM te hulp schoot, ben ik donateur geworden. Het is heel mooi en belangrijk werk dat de KNRM doet.”

Er is veel gebeurd in de ontwikkeling van de reddingsmaterialen in de afgelopen 60 jaar. Van kurken reddingvesten en regenjassen, tot volledige overlevingspakken waarin je 48 uur kunt overleven in zee. In 1964 werden reddingboten voorzien van marifoons. Daardoor verbeterde de communicatie tussen schip en wal en tussen schepen onderling. Voor de reddingstations Zandvoort en Vlieland werden nieuwe reddingboten gebouwd. Het waren overnaads gebouwde houten sloepen. Voor het reddingstation Terschelling was een nieuwe grote zelfrichtende reddingboot in aanbouw: de Carlot. De grote reddingboten kregen voortaan een gesloten stuurhuis, zoals ook de reddingboot Koningin Juliana, waarvan de bouw in 1962 werd gestart. Voor de bemanning veiliger in extreem weer. Er werden Chevrolettrucks aangeschaft voor de lijnwerp- en wippertoestellen. Deze trucks hadden nog dienst gedaan in de Tweede Wereldoorlog en deden na 1961 nog meer dan 30 jaar dienst.

 

Glunderende gezichten

Het hoogtepunt van het bezoek was de vaartocht met de reddingboot. Ondanks de hoge leeftijd en soms broze gezondheid van vele trouwe donateurs, koos bijna iedereen ervoor om mee te gaan. De glunderende gezichten bij terugkomst waren goud waard. ‘Elk jaar is het opnieuw een mooie ervaring. De trouwe donateurs heten niet voor niets zo. Ze leven met ons mee en dat voel je bij zo’n ontmoeting. Velen hebben gevaren op hun eigen plezierjacht of soms op de koopvaardij of bij de marine, maar ook een redding in de omgeving of van een varend familielid kan ervoor hebben gezorgd dat iemand donateur werd. Elk verhaal is bijzonder en veelal ontroerend.’, aldus Jan Willem van den Bout, Schipper van reddingstation Zandvoort.

 

Trouwe donateurs

November is van oudsher de maand dat de reddingstations de trouwe donateurs ontvangen, omdat de KNRM op 11 november haar oprichting in 1824 viert. Dit jaar in het bijzonder, het 200-jarig jubileum. Sindsdien bestaat de KNRM dankzij donaties, giften, schenkingen en nalatenschappen, zonder overheidssubsidie. De traditie om donateurs na een “dienstverband” van 25, 40, 50 en 60 jaar (en soms 70 en een van 80 jaar) een attentie toe te sturen en uit te nodigen op de reddingstations om persoonlijk kennis te komen maken bestaat bij de KNRM al heel lang.

 

KNRM Zandvoort

Reddingstation KNRM Zandvoort heeft 26 vrijwilligers, waaronder een schipper en drie plaatsvervangend schippers, die elk moment opgeroepen kunnen worden om te helpen bij een reddingsactie. Dit zijn er gemiddeld zo’n 30 per jaar. Zij oefenen om de week op zaterdagochtend en zijn maandagavond aanwezig voor het nodige onderhoud. De plaatselijke commissie bestaat uit vijf leden die de organisatie rondom het station faciliteren.

Vrijdagmiddag 6 september is onder grote belangstelling de tentoonstelling "KNRM 200 jaar - Redders op Zee" geopend in het Zandvoorts Museum.

In samenwerking met onder andere Het Scheepvaartmuseum en Nationaal Reddingmuseum en KNRM Zandvoort is een mooie tentoonstelling samengesteld, die een goed beeld geeft van ons vrijwillige reddingswerk in het verleden en heden.

Na de drukbezochte opening konden de vele genodigden in het museum de rijke geschiedenis van de KNRM ontdekken. Met schilderijen, foto’s, films en originele reddingsmiddelen. Het Zandvoorts Museum noemt het “Een ode aan de helden van het water die al 200 jaar vrijwillig levens redden op zee”.

Tijdens het jubileumjaar van de KNRM brengt fotografe Joyce Goverde verhalen van de Zandvoortse lokale redders op zee tot leven met haar nieuwste portretserie “Zandvoortse Helden”. Een ode aan de dappere redders van de KNRM in Zandvoort, die dag en nacht klaarstaan om levens te redden aan onze kust. Deze prachtige fotoserie is op twee locaties te bewonderen: op de bovenetage van het museum en op de boulevard De Favauge. www.zandvoortsehelden.nl

De tentoonstelling loopt t/m 22 december, mis het niet!

www.zandvoortsmuseum.nl/reddersopzee

Het boothuis van KNRM Zandvoort wordt verbouwd. De verbouwing wordt gefinancierd door een gulle donatie van de heer Houbolt uit Laren. In mei is de verbouwing van het reddingstation Zandvoort gestart en verloopt voorspoedig.  

 

Verbouwing 

Het reddingstation KNRM Zandvoort heeft op 24 maart een nieuwe bootwagen en een nieuwe Challenger (tractor) gekregen. Deze zijn geschikt om de nieuwe boot die het station in 2026 krijgt, te kunnen vervoeren. Het nieuwe schip en bijbehorende bootwagen zijn langer dan de huidige Annie Poulisse. Een verlenging van het boothuis met vier meter was daarom noodzakelijk. “Het is geweldig dat een donateur dit voor ons mogelijk kan maken. We hopen voor het eind van de zomer de boot weer binnen in het boothuis te kunnen zetten. Op dit moment staat ons materieel op de boulevard van Zandvoort. Om het aan te kleden hebben we de kleurrijke hekjes van de Kinderkunstlijn eromheen gezet, die kinderen uit Zandvoort hebben gemaakt om ons 200-jarig bestaan te vieren.”, aldus Schipper Jan Willem van den Bout.   

 

Donateur 

De heer Houbolt, die met zijn stichting het “Pieter Houbolt Fonds” deze verbouwing financieel mogelijk maakt, is al sinds 1968 Redder aan de wal: “Ik zeil vanaf mijn 12e op de binnenwateren en later veel op zee. Inmiddels zeilen wij niet meer en is de zeilboot vervangen voor een motorboot. Ik vind dat, of je nu op het IJsselmeer of op zee vaart, het de morele plicht van de schipper is (uit veiligheidsredenen) om donateur te worden van de KNRM. Deze private onderneming, kan slechts blijven bestaan op basis van deze donaties. Gelukkig hebben wij de KNRM nooit nodig gehad. De vrijwilligers, die ik tot nu toe heb ontmoet (waaronder de Zandvoortse), zijn allen zeer betrokken en bevlogen. Dat is fantastisch en daar heb ik veel bewondering en respect voor. Nu ik daarvoor in de gelegenheid ben steun ik dan ook graag deze verbouwing.”