Door het oog van de naald
Al pratend somt hij de schade op die hij overhield aan een surfongeval, afgelopen Koningsdag: gebroken (nek)wervels, een gebroken borstkas en gebroken ribben. Met name die eerste maakte de situatie natuurlijk uiterst kritiek. Vandaar ook dat de slotconclusie van windsurfer Jan Karel van der Toorn wellicht wat vreemd klinkt: “Ik heb ongelooflijk veel geluk gehad…”
Op het eerste gezicht lijkt de term ‘pechvogel’ veel meer op zijn plaats. Jan Karel, een zeer ervaren windsurfer, nam geen onnodige risico’s, maar voer na al twee uur te hebben gesurft op hoge snelheid met zijn vin het wier in, waardoor zijn board van topsnelheid in een oogwenk stil kwam te liggen. “Normaal gesproken zou je dan gelanceerd worden”, legt Jan Karel uit, die vanwege een Haloframe op zijn hoofd een opvallende verschijning genoemd mag worden. “Maar omdat ik vastzat aan mijn trapeze vloog ik niet de lucht in, maar sloeg ik hard tegen de mast. Ik hoorde en voelde overduidelijk mijn nek breken en wist dat het geweldig mis was…”
Alarm
Na ongeveer een kwartier naast zijn plank te hebben gelegen, alles proberend om bij kennis te blijven, werd Jan Karel opgemerkt door een andere surfer. Die bleef bij hem, praatte doorlopend op hem in en sommeerde een derde surfer alarm te slaan. Dat resulteerde in de komst van de reddingboot van Ouddorp. “Inmiddels op de oever hoorde ik op een gegeven moment motorgeronk. Een geluid dat in mijn geheugen gegrift staat. Héérlijk! Zoals ik in mijn herinnering ook nog allemaal mannen in felgele pakken zie die druk met me bezig zijn. Op toerbeurt hielden zij mijn hoofd vast, terwijl ik het uitkermde van de pijn, en één van hen heeft doorlopend tegen mij aangezeten. Als een soort rugleuning…”
Gehuild
Met hulp van tevens gealarmeerd ambulancepersoneel werd bij Jan Karel een brace aangelegd, waarna de onfortuinlijke windsurfer naar het ziekenhuis kon worden afgevoerd. Daar en nadien ook thuis heeft Jan Karel veel gehuild. Van pure emotie. “Je realiseert je maar al te goed hoe dit ook had kunnen aflopen. Zoals je je ook realiseert hoe bijzonder het is wat die mannen doen. Want volgens mij waren ze vóór mij die dag al twee of drie keer eerder gealarmeerd. Dat is niet normaal toch?!”
