Trouwe KNRM donateurs op bezoek bij reddingstation Marken
De Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) krijgt géén subsidie van de overheid en is afhankelijk van onder andere donateurs. Deze worden bij de KNRM ‘Redder aan de Wal’ genoemd. De donateurs die al 50 en 60 jaar de KNRM steunen, worden jaarlijks door de KNRM in het zonnetje gezet. Vandaag, zaterdag 18 november, werden op KNRM station Marken vijf trouwe Redders aan de Wal met een insigne onderscheiden.
Trouwe donateurs
November is van oudsher de maand om op de reddingsstations de trouwe donateurs te ontvangen, omdat de KNRM op 11 november haar oprichting in 1824 viert. Zaterdag 11 november jongstleden is een start gemaakt met de viering van het jubileumjaar ‘200 jaar KNRM’. Sinds haar oprichting bestaat de KNRM dankzij donaties, giften, schenkingen en nalatenschappen, zonder overheidssubsidie.
Tussen 09.30 en 10.00 uur werden de trouwe donateurs ontvangen in het KNRM boothuis aan de haven van Marken. De meeste genodigden kwamen met een partner of ander familielid.
De ochtend begon met een woord van welkom door de voorzitter van de plaatselijke commissie van station Marken, mevrouw Marian van der Weele. Na deze welkomstwoorden hield Dirk-Jan van Geemen, Coördinator Opleiden en Oefenen van station Marken, een presentatie over de organisatie KNRM; van het ontstaan in 1824 tot heden en welke soorten reddingboten de KNRM heeft. Ook aan het ontstaan van het reddingstation op Marken in 1987 werd aandacht besteed.
Zilveren en gouden speldjes
Na deze presentatie was het tijd voor de trouwe donateurs. Deze kregen uit handen van Marian van der Weele, een insigne opgespeld. Dit als dank voor de lange periode van donateurschap. De heer Zuiderveld kreeg een zilveren speld voor 50 jaar donateurschap. De heer Kuijper, de heer Boom, de heer Stuurman en mevrouw Verkade-Van de Stadt kregen een gouden speld voor 60 jaar ‘Redder aan de Wal’. Samen goed voor 290 donateursjaren. Alle personen kregen niet alleen een speld, maar ook een persoonlijke bedankbrief en het boek ‘Wie goed doet…, waarom heten reddingboten zoals ze heten’.
Aansluitend werd er een vaartocht gemaakt met de reddingboten ‘Frans Verkade’ en ‘Hendrik Jacob’. Degenen die slecht ter been waren konden meevaren aan boord van de ‘EVA’, een motorjacht van Dirk-Jan van Geemen. Ondanks het regenachtige weer, was de temperatuur op de Gouwzee dragelijk. Opvallend was dat, ondanks de hoge leeftijd van enkele aanwezigen, niemand deze vaartocht wilde missen en dus voeren bijna alle genodigden mee; zij genoten zichtbaar! Hierna keerde iedereen terug naar het boothuis, waar onder het genot van een hapje en een drankje werd nagepraat over de vaartocht.
