in 32 uur 5 inzetten, diverse hulpvragen

In 32 uur zijn we als station 5 keer uitgerukt. Vast geen record in KNRM-land, maar voor ons wel degelijk! Onsvorige record van 4 keer op 1 zaterdag is al zo’n 3 jaar geleden.

De eerste van deze reeks inzetten kwam vrijdag ochtend vroeg, om 3:37u gaan de pagers voor een jacht aan de grond.

De eigenaar had geprobeerd het station te bellen maar toen dat niet lukte uiteindelijk de 112 meldkamer. Deze heeft hem doorgezet naar het KWC. Met summiere info ging de bemanning op zoek naar “een jacht met veel verlichting en 1 persoon aan dek”. Vlak na het uitvaren in de richting waarvan de onfortuinlijke zeiler zou moeten liggen werd een jacht aangetroffen die voldeed aan de beschrijving. Echter was dit niet degene die gealarmeerd had. Deze man had op tijd in de gaten dat de wind gedraaid was en was al bezig te verplaatsen. De schipper van dienst had scherpe ogen, want hij zag ergens tussen alle oranje / gele verlichting van de dijk ook nog iets wat wel eens een wit toplichtje zou kunnen zijn. Na snel de opstappers weer terug aan boord genomen te hebben daarheen gevaren. Dit bleek wel de goede te zijn, echter had deze dus slechts 1 klein wit toplichtje. 2 man werden overgezet en na controle op lekkage een sleepverbinding gemaakt en het jacht van de dijk gehaald. Daarna langszij naar Lelystad haven gebracht zodat overdag er eventueel gebruik gemaakt kon worden van de kraan voor controle van het roer. Om 5 uur kon de bemanning weer naar huis om nog even verder te proberen te slapen.

Deze schipper had helaas niet gemerkt dat na een buitje de wind 40 graden gedraaid was en hij daardoor dus een krabbend anker kreeg. Dit was voor meerdere KNRM stations een drukke nacht, er waren meer mensen verrast door deze verandering van windrichting.

Vrijdag overdag bleef het verder rustig voor ons. Tot 18:37 bij de schippers de pagers gingen met het verzoek te bellen met de KNRM AC. Een 15mtr lang jacht had contact gezocht ivm motorproblemen. Deze lag aan de IJsselmeerzijde tussen 2 jachthavens in, voor anker. De dienstdoende schipper heeft een aantal bemanningsleden zelf gealarmeerd en zodoende gingen er 4 man door de sluis op weg naar het jacht. Aangekomen bij dit jacht leek het om een startaccu probleem te gaan. De opstapper die overgezet was heeft geprobeerd dit op te lossen door een andere accu te gebruiken. Dit hielp echter ook niet, dus mogelijk toch de startmotor. Daarop is het jacht op sleep genomen en daarna afgemeerd in de Houtribhaven. Even kort na 21u konden we weer naar huis.

Inmiddels is de zomerse weekend piket-dienst in gegaan en is er dus een vaste ploeg die opkomt en uitvaart, eventueel aangevuld met andere opstappers die verder opkomen.

De rust was dit keer niet voor lange duur, want om 21.32 gingen de piepers al weer af voor een volgende inzet. Ook dit was een inzet nav iemand die het nummer van de schipperstelefoon wist te vinden. Een kitesurfer belde om door te geven dat hij zelf nog aan land was gekomen maar door de plotselinge aflandige wind 3 andere kiters (exacte aantal bleek pas tijdens de inzet) in de problemen waren. Vanwege het aantal besloot de schipper om nu niet zelf alarm te maken met precom maar dit door het KWC te laten doen. Terwijl hij het KWC aan de lijn heeft, blijkt dat zij op een andere lijn precies dezelfde melding binnen krijgen, waardoor tijdens het belletje al de pagers gaan. Enkhuizen wordt ook mee gealarmeerd en omdat het thv Trintelhaven (iets meer richting Enkhuizen) op het IJsselmeer was is Enkhuizen uiteindelijk eerder ter plaatse. Met nog 5 minuten varen heeft Enkhuizen alles onder controle, worden wij bedankt en mogen wij retour station. Om 22.45 zijn we weer uitruk gereed.

Deze keer was de rust iets langer, maar lagen we wel allemaal lekker ons bed uit te zweten. Zaterdagnacht om 0.52 uur wederom gealarmeerd door het KWC. Vanuit Enkhuizen waren 2 meldingen gekomen dat er in de richting van Lelystad een vuurpijl was waargenomen. Wij zijn uitgevaren met de piketploeg en kregen de taak om langs de dijk vanuit Lelystad naar het naviduct in Enkhuizen te varen. De P187 zocht het gebied rond de Markerwadden af. Na een uur zijn we bij de het Naviduct Krabbersgat en is ook de P187 klaar met hun zoekslagen. Hierop worden we allen bedankt en keren we retour boothuis. Om 02.45 ligt de Bert en Anneke Knape weer helemaal gereed en sluiten we de deuren van het boothuis en kunnen we in ons hopelijk iets koelere bedje verder slapen.

Op zaterdagochtend is de piketploeg op het boothuis om te varen met de winnaar van de speurtocht op de afgelopen reddingbootdag. Hij is met zijn broertje en vader naar het boothuis gekomen. Ze zijn met voorbereidingen en uitgebreide uitleg bezig als om 11:11u de piepers afgaan. De melding op de pagers is jacht in problemen, maar na het bellen van het KWC blijkt het om een solo zeiler te gaan die gebeld heeft omdat hij pijn op de borstklachten heeft. Hij ligt vlak voor onze “deur” thv een van de boeien. Ivm de klachten van de zeiler heeft het KWC ook de ambulance al aangevraagd bij de meldkamer. Omdat de bemanning al op het boothuis is, en het jacht dichtbij ligt word er gelijk uitgevaren. Omdat de man alleen aan boord is een extra opstapper overgezet om alvast richting boothuis te gaan varen terwijl de anderen de patient beoordelen.

Deze klaagt ook over benauwdheid, na toedienen van zuurstof worden de klachten iets minder en de kortademigheid beter. De patient is bleek, zweet, en heeft een zwak voelbare pols. Om het risico van flauwvallen te verminderen en de weg naar het boothuis kort is, word er maximaal doorgevaren met het eigen jacht en gaat de Bert en Anneke Knape vooruit richting boothuis om daar te zorgen voor ontvangst en het inmiddels gearriveerde ambulance personeel in te lichten.

Aangekomen bij de steiger staat de brancard klaar, word meneer van boord geholpen na een korte overdracht van de bemanning aan boord, direct meegenomen naar de ambulance. Deze is na een kort onderzoek met spoed naar het ziekenhuis gegaan.

Zijn schip hebben we afgemeerd bij het boothuis en zal later door een twee van onze helpers aan wal naar zijn thuishaven en eigen box gevaren worden. Later horen we dat de man net onderweg was voor een trip van 3 weken naar Engeland.

In de tussentijd is onze winnaar met zijn familie ook nog op het boothuis, al waar ze vanuit binnen de actie van begin tot eind hebben kunnen volgen.
Nadat de patient overgedragen is aan de bemanning van de ambulance, wij een korte evaluatie gehouden hebben en ons vocht aangevuld, is de piketploeg uitgevaren met 2 hele nieuwschierige en leergierige jongens en hun vader.

Met het schrijven van dit verhaal is het verder rustig gebleven, maar het mooie weer blijft nog wel even aanhouden, dus wie weet wat de rest van het weekend nog voor onze vrijwilligers in petto heeft. Maar pas op als je het water opgaat; het kan ook zo ineens gaan spoken met onweersbuien!!