Drukke vrijdag voor KNRM Lelystad, 4 acties.

Vrijdag 22 mei 2020, de dag na hemelvaart. Deze zal voor ons station de boeken in gaan als 2e dag met 4 acties. En dat de meest ervaren en goed voorbereide mensen alsnog in de problemen kunnen komen, dat het dragen van een vestje of lifeline handig kan zijn komt uit onderstaande verslagen wel naar voren.... 

De eerste oproep van de dag komt als een van onze plaatsvervangend schippers aan het oefenen is met een aankomend opstapper. Deze was net begonnen toen het oefenen stilgelegd werd door de COVID-19 uitbraak. (Die heeft zijn tekort aan oefening vandaag ingehaald)
De alarmering kwam via de KNRM Helpt Assistentie Centrum. Er lag bij de Markerwadden een jacht aan de grond. De schipper heeft nog 4 opstappers gealarmeerd en ter plaatse gegaan. Daar treffen ze een jacht wat verrast werd door de draaiende wind terwijl hij voor anker lag, en daardoor toch op een ondiepte was gekomen. Een ander schip had al geprobeerd ze los te trekken, met als resultaat dat deze een lijn in de schroef had. (welke ze ook zelf weer konden verwijderen) 
Er werden 2 opstappers op het jacht overgezet en een sleepverbinding gemaakt. Door vervolgens zoveel mogelijk gewicht op de stuurboordzijde te brengen kon het jacht losgetrokken worden. Na een visuele inspectie op schade en lekkage konden zij hun weg vervolgen. (Foto's van deze inzet gekregen van de hulpvrager, met toestemming gepubliceerd. )


Na terugkomst kon de groep niet heel lang thuis of op het werk blijven, want even voor 2 uur gingen de pagers bij alle opstappers en gingen we onderweg voor een zeiljacht met motorstoring. Inmiddels was de wind behoorlijk opgestoken, golfslag was toegenomen, en zoals heel vaak, ligt Lelystad aan lagerwal wat het niet makkelijker maakt. De eigenaren van dit 2e jacht waren aan boord met 2 kleine kinderen en niet veel zeil ervaring. Een volwassene en 1 kind hadden wat last van zeeziekte. Aangekomen bij het jacht wederom 2 man overgezet en een sleepverbinding gemaakt. 
Op de weg terug naar Lelystad kregen we een groep kanoërs in het oog, waarvan er 2 wat meer moeite met de omstandigheden leken te hebben dan de rest. Ze werden steeds verder richting de dijk gezet door de wind en golfslag.

Omdat we bang waren dat ze erg in de problemen zouden komen, en we dat wilden voorkomen hebben we in de luwte van de strekdam voor de haven het jachtje opnieuw voor anker gelegd en zijn we eerst poolshoogte gaan nemen bij de groep. Bij het uitvaren van het jachtengat kwamen we al snel 4 van de 6 tegen. Met hen ging het goed en ze gingen het makkelijk halen, maar er werd wel gebaard dat er nog 2 achtergebleven waren. 
Deze twee bleken het nog in aanleg zijnde kitesurfstrand bereikt te hebben, waar ze aan wal stonden. Met handgebaren gaven ze aan dat het niet helemaal lekker ging, dus 2 man het water in om bij ze te kijken. De man en vrouw waren op zich ok, maar de man had last van zijn rug gekregen en kon daardoor geen voldoende kracht meer zetten om de strekdammen te passeren. Met veel moeite hadden ze het strandje bereikt. Dit waren zeer ervaren mensen met goede materialen en goede kleding!  Ze stonden vol in de wind, en de golven het strand op maakten het te gevaarlijk om met de kano's richting de reddingboot te gaan. 
Een van de opstappers is bij de vrouw en de kano's gebleven, zij had warme en droge kleding bij zich en met een extra dekentje van ons werd onderkoeling voorkomen. De man hebben we bij ons aan boord genomen zodat hij met de auto om kon rijden om vrouw, spullen en onze opstapper weer op te halen. Ze waren erg blij dat we teruggekomen waren om te controleren hoe het ging. Ze hadden geen idee hoe ze daar weer weg gingen komen, en door de aangewakkerde wind lag onderkoeling al heel snel op de loer.

Inmiddels lag ons jachtje natuurlijk aan de andere kant geduldig op ons te wachten. Deze hebben we, na het aan wal brengen van de man, langszij genomen en in Lelystad Haven afgemeerd. 

In het boothuis alles weer uitrukgereed gemaakt, korte evaluatie gehouden en met een grapje bedoelde "tot straks" gingen we rond 17u weer huiswaarts. 

We zagen elkaar weer sneller dan gedacht, sommigen hadden nog niet eens gegeten en maar net tijd gehad om de hond even uit te laten, toen om 18:02 wederom de pagers gingen. Het KWC alarmeerde nu voor een man over boord. Toch een serieuze melding en aanrijdend gaat er dan toch een hoop door de gedachtes bij iedereen. 

In de havenkom bij de Blocq van Kuffeler, bij Almere, was een man overboord melding gedaan door iemand vanaf de wal. Persoon zou niet meer aan boord komen en "ergens" aan hangen. Dat klinkt behoorlijk serieus. Zeker omdat we weten, dat we er langer over gaan doen dan we zouden willen. Het ligt op het randje van ons inzetgebied, en we moeten dus nu vol tegen de wind en de golven in. Wat dus inhoud niet de maximale snelheid te kunnen varen..... 
Gelukkig horen we al vrij snel dat de man inmiddels wel weer aan boord is, maar op verzoek van het KWC gaan we alsnog ter plaatse om bij de man te kijken of alles in orde is. Na een ruime 20 minuten varen hebben we het schip in zijn box aangetroffen met de man en zijn hond aan boord. 
Omdat hij verteld klem gezeten te hebben in zijn fokkeschoot en hij wat verwondingen aan zijn been leek te hebben zijn we met 2 man bij hem aan boord gegaan om te horen wat er nu gebeurd was en hem lichamelijk na te kijken. Een van de opstappers werkt normaal op de ambulance, dat kwam nu wel goed uit! 

Hij was door het klappen van een zeil overboord gegaan. De fokkeschoot zat daarna klem om zijn been, maar de fok zelf trok nog vol wind en daardoor een strakke lijn wat er voor zorgde dat hij deze niet loskreeg. Uiteindelijk door even een beetje minder wind kon hij hem van zijn been halen. Inmiddels had hij geen kracht meer om zelf aan boord te komen. Een passerende visser heeft hem geholpen en konden ze de boot losvaren. (deze was door de wind inmiddels tegen de strekdam gekomen). 
Naast diverse blauwe plekken, schaafwonden en wat kleinere wondjes die gebloed hadden maar nu dicht zijn is hij vooral erg geschrokken. Een ambulance inzet of ritje naar het ziekenhuis blijkt gelukkig niet nodig. Met wat advies en tips is hij aan boord gebleven en zijn wij weer retour station gegaan. 

Degene van ons die net gegeten hadden waren blij, want de rest zat om 20.45 aan de avondmaaltijd....