Trots om al 80 jaar donateur te zijn
Dit jaar hebben we de eer gehad om twee donateurs te bezoeken die al 80 jaar(!) Redder aan de wal zijn. Vrijwilligers Jan Balk en Nils ’t Hart van Reddingstation Elburg bezochten deze bijzondere donateurs. Wie zijn deze bijzondere mensen en wat heeft hen ertoe gezet al zolang trouw donateur te zijn?
Mevrouw Van Huizen-Wit – 80 jaar donateur, leeftijd 99
Mevrouw Van Huizen-Wit staat nog altijd zeer positief in het leven en neemt ons, samen met haar zoon en schoondochter, mee in haar boeiende levensverhaal vanaf haar jeugd tot nu. Op advies van haar vader werd mevrouw Van Huizen-Wit op 14-jarige leeftijd donateur van de KNZHRM. Ze voer vaak met haar zeilbootje of kano vanaf hun woonark bij de Ramspol, het punt waar Kampereiland en de Noordoostpolder met elkaar verbonden zijn, via de bekende Ramspolbrug.
De woonark (Bever 15) was het huis waar familie Wit woonde tijdens de aanleg van de Noordoostpolder, die toen ook wel het Nederlandse onderduikparadijs werd genoemd. In die tijd moest ze zichzelf vermaken met haar kano, want op het land was het tijdens de oorlog te gevaarlijk. Al varend kon ze toch op stap en zo het ouderlijk huis even verlaten. Ze ontdekte al snel hoe het riet zich achter je sluit wanneer je er met je kano in vaart, en het duurde dan ook niet lang voordat ze werd geaccepteerd door de lokale roerdomp, die daar een vast stekje had gevonden.
Vanuit die ervaring op het water toont ze veel waardering voor het Nederlandse reddingswezen en de vrijwilligers die altijd klaarstaan om zeevarenden en watersporters bij te staan. Zoals zij zelf zegt: “Gewoon omdat je donateur moet zijn als je op het water vertoeft.”
Het water en de zee bleken ook later in haar leven een belangrijke rol te blijven spelen. Ze vertelt dat ze nooit met een zeevarende wilde trouwen, maar toch! Ze ontmoette haar echtgenoot, een hoofdwerktuigkundige op zeevarende tankers, en trouwde met hem. Zo bleef ze haar leven lang verbonden met het water en de zee.
Mevrouw de Jong – 80 jaar donateur, leeftijd 101
Op haar zestiende werd mevrouw De Jong donateur van de KNRM. Waarom? Omdat ze vond dat de organisatie goed werk verrichtte en het geld in oorlogstijd toch niet beter besteed kon worden. De oorlog had haar bovendien snel volwassen gemaakt. Vanuit die ervaring op het water spreekt ze met groot respect over het Nederlandse reddingswezen en de vrijwilligers die altijd klaarstaan om zeevarenden en watersporters bij te staan.
Verder vertelt mevrouw De Jong enthousiast dat ze alle KNRM-magazines altijd heeft gelezen en jarenlang heeft bewaard. Na verschillende verhuizingen zijn ze helaas verdwenen, maar de verhalen heeft ze altijd met veel interesse gevolgd. Vroeger liep ze zelfs jaren rond met haar 25-jaar-donateursspeldje op haar lange oliejas. Na 70 jaar kreeg ze een lepeltje – “kijk, daar in de kast ligt het” – maar dat speldje vond ze eigenlijk mooier. Vanavond kunnen we haar blij maken met een nieuwe gouden speld voor maar liefst 80 jaar donateurschap: de kroon op een bijzondere avond…
Met dank aan de vrijwilligers van Reddingstation Elburg, schipper Jan Balk en secretaris Nils ’t Hart, die de tijd hebben genomen om deze bijzondere donateur persoonlijk te bezoeken.
